♡𝐈𝐦𝐦𝐨𝐫𝐭𝐚𝐥 𝐥𝐨𝐯𝐞♡

Chapter 03.

අද ගොඩක් වෙලා school එකේ හිටපු නිසා රෝස් ඉක්මනින් නිදාගත්තා..මහන්සි දවසක් වුනත් මට පොඩ්ඩක්වත් නිදිමතක් දැනුනෙ නෑ..මම ටිකක් වෙලාවක් රෝස් ලඟට වෙලා ඉඳලා බැල්කනි එකට ගිහින් බිමින් වාඩි වුනා..

මගේ ජූන් අපිව දාලා ගිහිල්ලා අවුරුදු 5 ක් වුනත් මට මගේ හිතෙන් එයාව අමතක කරන්න බෑ..එයා කොහෙට හරිවෙලා අපි දිහා බලන් ඉන්නව ඇති..මම දන්නවා ජුනී ඔයාටත් මම නැති අඩුව දැනෙනව ඇති..

මගේ හිත මටත් නොදැනීම අවුරුදු ගානක් පිටිපස්සට ගියෙ මගේ ජූන්ගෙ මතක එකදිගට මතක් කරල දීලා..

මට පුංචි කාලෙ ඉඳලම අම්මගෙ අප්පගෙ ආදරේ ලැබුනෙ නෑ...හැල්මොනී මට කිව්වෙ එයාලා මම පොඩි කාලෙ ඇක්සිඩන්ට් එකකින් නැතිවුනා කියල..මම දන්න කාලෙ ඉඳල මට ලැබුනෙ හැල්මොනිගෙ ආදරේ..අම්මයි අප්පයි ජීවත් වුන ගෙදර තමයි මම යි හැල්මොනියි ජීවත් වුනේ...

මම ටිකක් වෙනස් කෙනෙක් ..මට වැඩිය යාලුවො නෑ...මම ⁣බාහිර දේවල් වලට සම්බන්ධ වෙන ලමයෙකුත් නෙමෙයි..මම හැමවෙලේම කරේ පොත බදාගෙන හිටපු එක.. හැමවෙලේම මුල් තැන දුන්නේ studys වලට..ඒ නිසා මට school එකේ best marks තියන student වෙන්න පුළුවන් වුනා..
මට අවුරුදු 18 ක් වෙනකොට මගේ හැල්මොනිත් මාව දාලා අම්මයි අප්පයි ගාවට යන්න ගියා...මම තනිවෙන්න හදනකොටම මගේ යාලුවො දෙන්නා මං ගාව හිටියා..හොබී,කුකී ⁣
එයාලා තමයි මම school එකෙන් යාලුවන්ට ආශ්‍රය කරපු දෙන්නා..ගොඩක් ලමයි ආත්මාර්තකාමී වෙනකොට මගේ හැමදේකටම මාව තනි නොකර ඒ දෙන්න මාත් එක්ක හිටියා..

කිම් නම්ජූන් අපේ school එකේ හිටපු සීනියර් කෙනෙක්..එයා ම⁣ට වඩා අවුරුදු 4 ක් වැඩිමල් එයා ගැන කියනවනං එයා හරිම නපුරු දුශ්ට කෙනෙක්..එයා ගොඩක් පෝසත් පවුලක එකම ලමයා..ඒ නිසා එයාට කිසිම දේක බරක් පතලක් නෑ..එයාගෙ අප්පා korean වල ටොප් බිස්නස්මන් කෙනෙක්..මුලු school එකේම ලමයි එයාට බයයි..මම එයාව මුලින් දැක්කෙ school ground එකේ කොල්ලෙක්ට බිම දාගෙන ගහන වෙලාවෙ...

එතකොට මම එයාගැන මුකුත්ම දැනගෙන හිටියෙ නෑ..එයා ඒ කොල්ලට ගහන වෙලාවෙ මම මැදට පැනල එයාව බේරෙගත්තෙ ඒ පාරවල් වලට ඒ කොල්ලා මැරෙයි කියල හිතලා..කොහෙම හරි එදා එයා මාව දැක්කා..එදා එයාගෙ රතු වෙච්ච ඇස් වලින් පුපුර පුපුර මං දිහා බලං ඉද්දි මට එතනින් අතුරුදහන් වෙන්න හිතුනා..

ඒයි තමුන් මොනාද ඒ කරේ කියනවා..

නම්ජූන් මට කතාකරනව ඇහුනත් මම බයටම නෑහුන ගානට එතනින් යන්න ගියා..මට තේරුනා එයා මගේ පස්සෙන් එනව කියල ..මම දුවන්න හැදුවත් වැඩක් වුනේ නෑ..එතනින් එහාට මට යන්න තැනක් නෑ...

මම බයේ පිටිපස්සෙන් පිටිපස්සට ගියාම එයා මාව බිත්තියත් එයත් අතර හිර කරගෙන මගේ අතක් බිත්තියට තද කරා..එයාගෙ ඇස්වලින් මට පෙනුනෙ තරහක්ම විතරයි...

තමුන් මොකද ඒ කොල්ලව බේරගත්තෙ ..තමුන්ට මොකක්ද ඌත් එක්ක තියන සම්බන්දෙ..කියනව මට..

මම දන්නෙ නෑ..අනේ මට යන්න දෙන්න..

යන්න දෙන්න..එහෙම යන්න දෙන්න පුළුවන් ද..තමුන් මට ලැබුන chance එක නැති කරල දැම්මා..දන්නෙ නැත්තම් මොකද ඌව බේරගන්න මැද්දට පැන්නෙ..

අනේ plz මට යන්න දෙන්න..

මම අඬඅඩා මට යන්න දෙන්න කියල නම්ජුන්ගෙන් ඉල්ලනකොට එයා කරේ මගේ අත තවත් බිත්තයට කරල තද කරපු එක

හරි බේබි මම ඔයාට යන්න දෙන්නං..හැබැයි අයෙත් මෙහෙම මගේ වැඩක් අවුල් කරල තිබ්බොත් කාටවත්ම බැරිවෙයි ඔයාව මගෙන් බේරගන්න...

ඒපාර එයා මගේ තොල් දිහා බලාගෙනම කතාකරේ මගේ බය වෙනම පැත්තකට අරං යනගමන්..නම්ජූන් මගේ අත ටිකක් බුරුල් කරපු ගමන් මම කරේ පුළුවන් ඉක්මනට එතනින් දුවපු එක..

මේ විස්තරේ කුකීට කිව්වම තමයි කුකී මට නම්ජූන් ගැන හැමදෙයක්ම කිව්වෙ..එදා මම හිතාගත්තා මම මීට වඩා පරිස්සම් වෙන්න ඕනෙ කියල..