Dugyu Karması

Karmanın Başları

Bazıları kendini bir hiç. Bazıları ise kendini dünyanın sahibi olarak görür.
Fakat benim gibi kişilerde var ki herkezden farklı. Bu fark ise düşünce farkımızdır.
Henüz 11 yaşında herşeyin farkına varmış ve düşünebilme özelliğimi kazanmıştım. Bu özellik en büyük özelliktir.
Düşünce ; Düşünce gücünü kazanan insan herşeyi başarabilir. Çünkü herşey beynimizde,bilinç altımızda ve hayallerimizde yatıyor.
Her insan birşeyler ister fakat bunu her isteyen kazanamaz. Kazananlar vardır. O kazananlarda gerçekten hayalini kurup. O hayali düşünenlerdir. Bu hemen gerçekleşmez. Zaten herşey hemen şıp diye olsaydı bir b*k elde edemezdik.
Yaşım 11 olduğu zaman sanki anne karnından çıktığımda yeni nefes almış gibi hissediyordum. Çünkü birşeyleri anlayabilmeye başlamıştım. Yaşım 12 olduğu zaman çoğu şeyle beraber aile içi tartışmaların nedeninide anlamaya başlamıştım. Ve önceden toz pembe gördüğüm zamanlara geri dönmek istiyordum bazen. Bazı önemli şeyleri anlamaya başlayınca insanlar artık sizide olaylara katar. Siz istemesenizde konuya dahil olmamaya çalışırken bir bakmışsınız konunun ortasındasınız. Ne kadar kötü birşey değilmi. İşte ben onu çok yaşadım. Yaptığım şeylerin farkına vardığım zaman büyümüş gibi hissediyordum. Bazı şeyler canımı sıkmaya başlamamış değildi. Ayrımcılık. Bu beni deli ediyordu. Sürekli öğretmenlerim ve insanlarla kavga etmeme neden oluyordu. Çünkü 12 yaşında birisi sanki birşey düşünemeyecek aptal bir çocuk olarak görünüyordu. Ve canıma tak ediyordu. Ama ben şunu hep biliyordumki önemli olan yaş değil baş tır. Birşeylerin farkına belki 10 yaşında varan bile olmuş olabilirdi. Fakat insanlar bunu anlamıyordu. Tabi hepsi değil. Yaşım 13 e girdiği zaman nerdeyse hep saçma ağlamalarla geçti. Annem ve babamın aptal kavgaları olsun. Bir tane bile arkadaşımın olmayışı olsun. Bunlar canımı sıkıyordu. Ve gerçekten çok saçma şeyler olduğunu anladığım zaman ben bunlaramı üzülmüşüm diyordum. Annem ve babamın kavgalarına hep kendimi araları düzelsin diye atıyordum. Hep onlar tartışırken onların arasını düzgün tutmaya çalışıyordum. Fakat sonunda birşeyleri fark ettim. Onların hayatı olabilir ama benimde var. O yüzden bir karar verdim artık onlara karışmayacağım. Çünkü her karıştığım zaman ben duygusal olarak yaralanıyordum. Bu karar hala daha verdiğim en iyi kararlardan birincisi. Arkadaş konusuna gelirsek. Arkadaş edinmek için kimsenin peşinden koşmayın yoksa o koca popoları kalktığı zaman indirince yüzlerinide kaybetmiş oluyorlar. Ki bu akdar yüzsüz arkadaşlarım olmuştu. O yüzden gerçekten değerli biri değilse kimsenin peşinden koşmayın.