Yüreğimin Sızısı

Hüzünlü Kalp

Yine seni severek hüzünlere boğulduğum bir gün daha. Herşey tamam bir sen eksiksin sol yanımda. Şöyle bir gerçekte var ben sana sarılmadan seni yüreğimde hissettim onca mesafeye rağmen sarıldım ben sana. Çoğu kez unutmayı denedim ama bunu başaramadım. Silmeyi denedim seni izin kaldı, bir türlü geçmedin bende. Sen çok farklısın. Ağlatanda, üzende, mutlu edende sensin. Kimse senin gibi değil, sende ki huzur kimsede yok. Aşk dedikleri bir kere olur ve ben o aşkı sende öğrendim. Kalbimin parçalanışını sende öğrendim. Usul usul sevdim seni sarılamadan kokunu içime çekemeden. Sesine hasret kaldığım adam seni çok özledim. Yokluğuna sarıldım, gelmeyişlerine sığındım. Ama en güzel ben sevdim seni. İlk başlarda olmayışların çok canımı yaktı sonrada alıştım yokluğuna. Böyle yaşamayı öğrendim. Başka kollara ittiğin için affetmiycem seni hiç bir zaman. Zaten artık başkasını sevecek gücüm yok, tükeniyorum git gide. Bana acıların en büyüğünü yaşatan, beni hiç bir zaman sevmeyenim, çok zor böyle yaşamak zamanla hissizleştim, ben bütün hislerimi seni severek yitirdim. Söylesene kaç mısra eskiteceğim daha yokluğuna. Kaç göz yaşı dökeceğim ? Başkasıyla mutlu oluşunu izlemek zorunda kaldım. Binbir türlü şekilde özlerim seni ama bir adım daha atmam artık.