Çocuklugu iğrenç geçmiş bir kadınım. Fark ettiyseniz kadınım dedim henüz 22 yaşındayım ama kadınım. Beni kadın yapan babamdı. Baba demeye bile dilim varmıyor ama öyle. 10 yaşındayken babam tarafından uykuda kadınsal bölgelerim okşanıyordu ama ben kimseye söyleyemiyordum. Utanıyordum.. Halbuki utanması gereken ben değildim o adamdı bunu fark etmem tam 10 yılımı aldı. 12 yaşındayken de tecavüze uğradım. Bir sürü ruhsal sorunlar yaşadım buna rağmen yine kimseye söyleyemedim. Babam sürekli annemi dövüyordu. Her akşam eve içki getiriyordu daha sonra bilgisayara oturup porno izliyordu. Daha sonra annem ağzını açtığında da şiddet uyguluyordu. Bundan 2 yıl sonra annemi kaybettim. Annem öldüğünde her şey değişti herkes değişti. Sanırım insanlardan o zaman nefret etmeye başladım. Herkese güvenmemeye başladım. Çevremdekilerin davranışlarını sorgular oldum.
O yıl lise sınavlarına giricektim. Ve iğrenç geçmişti. Evden yani açıkçası babamdan uzaklaşmak için yatılı bi okul istiyordum. Ve başka bi şehirdeki meslek okulunu tercih ettim. Zaten o puanla başka bi okul da kabul etmezdi beni. Lise başlamıştım ama babamdan sonra gördüğüm en iğrenç insanların olduğu bi yerdi. Tamamen karakter cehennemiydi. Bir sürü erkeğin hakaretlerine ve tacizlerine uğradım. Kızları hiç hesaba katmıyorum. Okuldan hiç bir erkekle ilişkim olmamasına rağmen sürekli adımı hiç hoş olmayan yakıştırmaların yanına koyuyorlardı.
Herkesten herşeyden uzak durmak için kurtuluşu sigara da, alkolde ve kitapta buldum. Denk geldikçe esrar da içiyordum. Beni o iğrenç cehennemden kısa süreliğine de olsa uzak tutuyordu. Huzur veriyordu sanki rahatlatıyordu. Sigara mükemmel bişey sinirli olduğunda sakinleştiriyor, üzgün olduğunda rahatlatıyor, mutlu olduğunda ise daha çok mutlu ediyordu. Garip geliyordu insana ama öyleydi. Alkol kimsenin hiç bir şeyin veremediği cesareti veriyordu. Kitaplar en sevdiklerim yaşamak istediğin her şeyi o iki kapak arasındaki yazıları okudukça yaşıyordun. Hayallerin gerçekleşiyordu sanki. Esrar da ise ne mi buluyordum huzur. Hiç bir duygu hissetmiyordum kimseyi görmüyordum. Vücudum uyuşuyordu, en sevdiğim yanıda buydu sanırım.
Devamı bir sonraki bölümde herşey yeni başladı. Bakalım Jane daha neler atlatıcak..
