" Jay ... "
နှုတ်ခမ်းဖျားမှာ အကြိမ်ကြိမ် ရှိနေလျက်နဲ့ အသံထွက်လို့ မရွတ်ဆိုခဲ့ရတဲ့ နာမည်လေးပါပဲ။ ဒီနာမည်လေးဟာ ပျားရည်လေးလိုပဲ သိပ်ချိုတယ်။ သူ့စိတ်အစဉ်ကို ကြည်လင်အေးချမ်းစေတဲ့ နတ်ရေစင်လေး။ အတွေးလေးနဲ့တင် နှုတ်ခမ်းထောင့်တွေ အလိုလို ကွေးညွတ်သွားရတဲ့အထိကို မြတ်နိုးနှစ်သက်ရပါတယ်။
🌊
ပတ်ဂျုံဆောင်းကို ဘယ်တုန်းက စပြီး ချစ်မိသွားတာလဲ။
ဆောင်းဟွန်းကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒီမေးခွန်းကို အကြိမ်ကြိမ် ပြန်မေးခဲ့ဖူးတယ်။ သူနဲ့ အရာရာ ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်နေတဲ့ ကောင်လေးကို ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ရူးသွပ်စွဲလမ်းသွားရသလဲ ဆိုတာပေါ့။
စာလိုက်နားမထောင်လို့ Professor အပြစ်ပေးတာခံရပြီး အတန်းရှေ့မှာ ပုစ္ဆာတွေ တွက်ပြရတုန်းကလား။ Lab ခန်းထဲက သူထိုင်နေကျ ထိုင်ခုံလေး သူများ ဦးသွားလို့ စူပုတ်ဆောင့်အောင့်နေတုန်းကလား။ Bubble tea မှာခါနီး delivery fee သက်သာအောင် မျက်နှာချိုချိုလေးနဲ့ အဖော်လာစပ်တုန်းကလား။ နေပူလွန်းတဲ့နေ့မှာ အရှေ့ဆံပင်လေးတွေကို တဖူးဖူးမှုတ်နေတုန်းကလား။
ဘယ်အချိန်ရယ် အတိအကျ မမှတ်မိတော့ပေမယ့် သူ သတိထားမိတဲ့အချိန်ကျ နှလုံးသားမှာ ပတ်ဂျုံဆောင်းဆိုတဲ့ ဖျားနာမှုလေးက အမြစ်တွယ်နေခဲ့ပြီ။ သူ့စိတ်ဝိညာဉ် တစ်ခုလုံးကို ပတ်ဂျုံဆောင်းလေးက စိုးမိုးခြယ်လှယ်နေခဲ့ပြီ။ ဒီကောင်လေးကိုပဲ စူးစူးနစ်နစ် ရူးသွပ်နေခဲ့ပြီ။
🌊
ဆောင်းဟွန်းက ငယ်ငယ်ကတည်းက အနေအေးတဲ့ ကလေးလေး။ အရွယ်ရောက်လာတော့ အနေပိုအေးတဲ့ လူငယ်လေးပဲ ဖြစ်လာတယ်။ သူငယ်ချင်းဆိုရင်လည်း လက်ချိုးရေရင်တောင် လက်တစ်ဖက်မပြည့်ဘူး။ အဲဒီထဲကမှ နှစ်ယောက်က တစ်ဝမ်းကွဲ အစ်ကို ဟီဆွန်းနဲ့ ညီလေး ဂျောင်ဝန်း။ ဆောင်းဟွန်းအတွက်တော့ လူတွေ အများကြီး မလိုအပ်သလို သူကလည်း ဘယ်တုန်းကမှ မလိုချင်ခဲ့ဘူး။ " ပတ်ဂျုံဆောင်း " ဆိုတဲ့ ပျားရည်အိုးကလေးနဲ့ မတွေ့ခင် အထိပေါ့။
YOU ARE READING
Written in the stars | SungJeng
FanfictionHe's an analgesic as well as a heartache. [ Written in Burmese ]
