Chanyeol havuzun kenarına bir metre kadar yaklaşmıştı ki üzerine doğru gelen silueti gördü ama yapacak bir şeyi yoktu. Biri vücudu üstüne atlarken sadece soluğunu bırakabildi.
Baekhyun betona çakıldığını sandı. Beyninde yıldızlar dans ederken tiz bir çığlık attı, çelik gibi ellerin omuzlarını kavradığını fark etti. Tanıdık bir erkek sesi "Hep bakmadan mı atlarsın?" diye sıkıntıyla soruyordu.
Baekhyun gözlerini kırpıştırdı, ıslak saçlarını yüzünden çekti ve Park Chanyeol'ün küstah ve kızgın yüzüne bakakaldı. Chanyeol'ün gözleri öfkeyle parlıyordu, yanakları kızarmıştı. Sersemlemiş olan Baekhyun bir an karanlık sulardan fırlayan bir su tanrısıyla karşılaştığını sandı. Sonra aklı başına geldi ve kekelemeye başladı. "B-ben havuzda kimseyi görmedim," demeye
çalışırken sözleri öksürüklerle kesildi. Chanyeol'e çarpınca havuz suyu yutmuş olmalıydı. O beden şimdi tehlikeli bir şekilde vücuduna yakındı.
Chanyeol hala onu omuzlarından tutuyordu, sudaki bacakları birbirine dolanmıştı. Baekhyun'un kalbi çarpışmanın şoku ve başka bir
duyguyla daha deli gibi çarpıyordu.
O başka şeyi düşünmeye hiç niyeti yoktu. Zaten öyle çok öksürüyordu ki bir şey söyleyecek ya da düşünecek durumda değildi.
Chanyeol bir şeyler mırıldanarak bir kolunu onun koltuklarının altından geçirdi ve havuzun kenarına doğru çekmeye başladı. Baekhyun "Bir dakika..." demek istedi ama tekrar öksürmeye başladı.
Chanyeol cevap vermeden kendini yukarı çekti, sonra da Baekhyun'u yanına çekti. Baekhyun, onun göğsüne yığıldı, ciğerleri sökülürcesine öksürmeye devam etti. Sonunda öksürükleri azalan Baekhyun derin derin soluk aldı ve "Teşekkür ederim," diye
mırıldandı.
"Havuz suyu yutmuş olmalıyım."
Chanyeol ifadesiz bir sesle "Öyle olmalı," deyince Baekhyun onca otel konuğu arasında neden dosdoğru
Park Chanyeol'ün üstüne atladığını merak etti. Başını kaldırıp ona baktı, Chanyeol'ün kirpiklerinden, çenesinden ve göğsünden süzülen su
damlacıklarına gözlerini dikmemeye çalıştı. Bakışlarını indirince bu kez de onun sert, orantılı karın kaslarına takıldı. Harika! Yutkunarak bakışlarım tekrar yukarı çevirdi ve halsizce gülümsemeye çalıştı.
Chanyeol'ün alayla bükülmüş dudaklarını fark edince yakalandığını anladı. Pekala, herkes böyle bakabilirdi!
"Hep bakmadan mı atlarsın demekle neyi kast ettin?" diye sorarken Baekhyun'un sesi sertleşti.
"Aynen onu kast ettim. İçinde birinin yüzüp yüzmediğine bakmadan havuza atladın. "
Baekhyun, 'Seni görmedim," diye terslendi.
"Çünkü bakmadın. "
Tamam, belki bakmamıştı. Yorgundu, aklı karışıktı ve morali bozuktu çünkü festivalin ilk günü iyi geçmemişti, iki görüşmesi iptal edilmişti. Görüştüğü bir muhabir ise yeterince ilginç
olmadığını çünkü büyük ümitler bağladığı yeni filmde rol alacağının kesinleşmediğini söylemişti. Üstelik festivalde gösterilmekte olan ‘Sonsuza Kadar Mavi Gökler’ filmindeki
sahnelerinin kısaltıldığını da öğrenmişti. Ve evet, havuza girmeden önce gerekli kontrolleri yapmamıştı.
"Her neyse anlatmak istediğim," diye devam etti. Hep demekle neyi kast ettin? Sanki daha önce birkaç kez üstüne atlamışım gibi!" Baekhyun sözlerinin ne anlama gelebileceğini fark edince aceleyle ekledi. "Yani havuzda demek istedim. "
Chanyeol, "Ne demek istediğini anladım," deyince Baekhyun o alaycı surata bir tokat atmak istedi ya da
onu öpmek. Belki de ikisi birden. Ama bu hiç de iyi olmazdı. Bir sürü nedenden dolayı Chanyeol, onun dengi değildi. Baekhyun kendini geri çekince bir an duraklayan Chanyeol'de kolunu onun omuzlarından çekti.
" Hep dedim çünkü dün de ofisime geldiğinde sormadan soruşturmadan önyargılıydın ve o odaya seni bilerek yerleştirdiğimi iddia ettin. "
Baekhyun kollarını göğsünde kavuşturdu. Birdenbire üzerinde minicik, bir çamaşır olduğunu hatırlamıştı. Normal bir yüzme mayosu almayı unutmuştu çünkü içinde nasıl görüneceğini önemsediği giysilere odaklanmıştı. Gelecek vaad eden bir Hollywood yıldızının
gardırobu...
Baekhyun buz gibi bir tavırla "Bence haksız bir iddia sayılmazdı," dedi.
" Aslında bilerek yapmadığına tam olarak ikna olmuş da değilim. "
