jeongin
arabanızı benim yerime park etmişsiniz?
Bir yanlış anlaşılmayla başlayan aptal aşıkların hikayesidir.
Eğer beyniniz varsa sikilebilir:)
mpreg
#250522
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mesaj atacağım demiştim neden aradın?" Karşı taraftan gelen sitem dolu sesle güldü Hyunjin. Jeongin'in artık büyüdüğünü hissediyordu.
"Akşam derken hangi saatleri kastediyordun canım sevgilim?" Jeongin birkaç saniye bekledi. Akşam derken saat beşi kastedmiyordu. "Yedi ve ya sekiz buçuk?" Karşıdan uzun bir ıslık sesi duyuldu.
Bu sırada Jeongin evinin kapısını açmaya çalışıyordu. "O kadar uzun zaman bekleyemedim o yüzden birşey yaptım!" Jeongin güldü. Gerçekten sabırsız bir sevgilisi vardı.
"Ne yaptın?" Hyunjin derin bir iç çekip konuştu."Senin arkadaşların Seungmin ve Changbin, hâlâ onu sevmiyorum, neyse ve benim malları toplayıp..." Hyunjin büyük bir sessizliğe gömüldü. Zaten birkaç saniye sonra telefonu suratına kapattı. "Tch ne yaptı acaba? Tekrar arayayım." Telefonu açıp arayacağı sırada bir konfeti patladı.
Olduğu yerde sıçrayıp arkasını döndüğünde karşısında bir yüzükle eğilen Hyunjin'i ve arkasında konfetilerle bekleyen arkadaşlarını görmeyi beklemiyordu.
"Jeongin, eğer bir günlüğüne senin bir parçan olsaydım gözyaşların olmak isterdim. Kalbinde peyda olmak, gözlerinde doğmak, yanaklarında yaşamak ve dudaklarında ölmek için. Küçüğüm bedenen mümkün değil belki ama ben ruhlarımızı birleştirelim diyorum. Ne dersin?" Dolan gözlerine lanet etti.
O kadar mutluydu ki. Önündeki ki arkadaşları cevapları bekliyordu. Felix sanki evet demezse Jeongin'i dövecekmiş gibi bakıyordu. "Bu güzel teklifi bende şaşalı bir şekilde kabul etmek isterdim ama hyung ne diyeceğimi bilemiyorum.." Herkes heyecanla baktı ona. Ağzından çıkacak kelimeleri bekliyorlardı. "Sade bir eveti mahzur gör lütfen." Hyunjin dolu gözlerine rağmen gülmeye başladı. Konfetiler art arda patlamaya başladığında Chan gitarı ile birkaç slow melodi çalmaya başladı.
