car park | hyunin

fifteen

jngyng
hyuuung araban park yerinde değil🚙
Arabamı park ediyorum😃🤭

hhynn
napıyorsan yap Jeongin.

jngyng
hey şakaydı
gerçekten park edebilir miyim??

görüldü

***

siz
Ne zaman ders çalışacağız hyung??

Changbin🦄💙
Demin sorduğunda sana dedim ki
'On beş dakikaya orada olacağım.' Daha kaç kere soracaksın.

siz
Of bu ne ya herkes bir atarlı😠

Changbin🦄💙
Hayırdır ne oldu?

siz
sanane gel çabuk buraya! 😡

Changbin🦄💙
Kızdırmayalım küçük enişteyi fkmflfögöfögdç
geliyom tamam.

***

Changbin seslice gerinleşip karşısında sessizce oturan gerizekalı olduğunu düşündüğü çocuğa baktı. "Yine mi anlamadın?" Jeongin başını eğip kafasını ağır ağır sağa sola salladığında Changbin hiddetle ayağa kalktı. Tam tamına on saattir ders çalışıyorlardı.

"Saat iki oldu ben gidiyorum. Gecenin bu saatinde de otobüs bulamam of Jeong." İçinde bir pişmanlık hissetti Jeongin. Telafi etmek istediği için küçük bir teklifte bulundu.
"Bırakayım ben seni."Changbin reddetmedi. Zaten birkaç dakika içinde arabaya binmişlerdi bile.

Arabata uzun bir sükunet hakimdi. Ve bunh değiştiren Jeongin'in aniden sorulan sorusuydu. "Hyung birinden hoşlandığını nasıl anlarsın?" Changbin bocaladı. Hiç düşünmedi. "Sürekli onu düşünürsün. Sürekli o kişi ile konuşmak istersin. Beni sevmeyecek diye korkarsın bazense. Ama en güzeli ise göz göze geldiğiniz zaman yaşadığın heyecandır." Jeongin duyduklarını sindiremedi.

Hyunjin'den hoşlanmıyordu! Olamazdı. "Neden sordun?" Jeongin kaçamadı bu sorudan. "Hyung sanırım şey Hyunjin'den hoşlanıyorum." Changbin şaşkınlıkla baktı Jeongin'e. "Hadi canım. Gerçekten mi!?" Jeongin başıyla onayadığında Changbin güldü. Küçük kardeşinin birinden hoşlanması hoşuna gitmişti. Ayrıca çoktan evine gelmişti,arabanın "Bu konuyu ayrıntılı konuşacağız ama sana söyleyeceğim tek şey onu gördüğün ilk anda açıl. Bazı şeyler için çok geç kalıyorsun çünkü." Jeongin onu onayladı.

"Hadi görüşürüz küçük." Vedalaşıp ayrıldıklarında Jeongin'in içini çoktan bir heyecan kaplamıştı bile. Siteye varınca otoparktaki arabasının eski yerinin boş olduğunu gördü. Oraya hızlıca park edip keyifle güldü.

Sonunda herşey ait olduğu yerdeydi. Birazdan kendiside ait olduğu yere gidecekti.
Arabadan indi ve hemen arkasında duran Hyunjin'in arabasını gördü. Arabadan inmiş öylece Jeongin'i izliyordu. Arabayı kilitleyip Hyunjin'in yanına koştu. "Gördün mü nasıl aldım yerimi!" Keyifle kahkaha attı. Çok mutluydu. Hyunjin soğuk bir ifadeyle baktı Jeongin'in gözlerine.

"Şimdi işim var görüşürüz." Hyunjin'in nefesindeki alkol kokusunu aldı Jeongin. Yine sarsaklıyordu. Kolunun altına girdi fakat o an beklenmedik birşey oldu. Hyunjin Jeongin'i olanca kuvvetti ile ittirdiğinde genç çocuk sert bir şekilde yere oturdu. Kalçası ve elleri acımıştı.

Gözleri doldu. Hatta bir yaş bile süzülmeye başladı yanağında. Ama o güldü ve ayağa kalktı. Hızlıca arabadan Hyunjin'in kuru temizlemeden gelen kıyafetlerini alıp önünde ağır ağır yürümeye çalışan onun eline verdi. "Bunlar yüzünden mi kızgınsın? Lütfen kızma. Sen yıkatma dedin ama ben dinlemedim ve yıkattım. İstersen yenisi de alırım. Arabamı da çekerim park yerinden." Hyunjin yeniden itti genç çocuğu. Elindeki kıyafetleri de yere attı. Ya da Jeongin'in suratına.

İşte o an Jeongin ağlamaya başladı. Ama Hyunjin sarsak adımlarını kesip yanına gelmek yerine koşarak kendi binasına girdi.
Jeongin'i orada terk ederek...

Genç çocuk anladı. Birşey olmuştu ve bu olan şey Hyunjin'i gerçekten kızdırmıştı. Ağlayarak yerden kalktı ve yerdeki kıyafetleri alıp kendi binasına girdi. "Daha yeni yıkatmıştım. Aptal!" Hıçkırıkları arttı.

Ve gece boyu devam etti.