Gusto Ko.....

2

A/N:  NEW UPDATE! NEW UPDATE! Sorry to keep you waiting (tama ba ang grammar? HAHA xD). Well, enjoy reading! 

Nandito na ko sa school ngayon. Maaga naman talaga akong pumapasok ei. Para makapanood lang ng practice niya? Well, a part of it. But now, wala akong ganang pumunta sa gym o manood man lang.

Ouch! May tumamang matigas na bagay sa ulo ko. A ball?

"Aish! Ah, miss sorry" sabi nung lalaking nakatama sa'kin habang pinulot yung bola. Tiningnan ko lang siya. How come na natamaan ako, as far as I know, walang playground dito? Tumingin na rin siya sa'kin. Oh? Parang familiar siya sa'kin? "Miss sorry talaga. Nadulas sa kamay ko ei" napatungo siya habang kinakamot niya yung ulo niya.

"K" cold kong sabi. Aalis na sana ako kaso hinawakan niya ang braso ko. *shivers* Watda?! Di ko namalayan na nasa harap ko na siya. Tiningnan niya lang ako. "Lian" diretso niyang sabi without a second thought.

"How did you know my name?" Pano niya nalaman? Eh ngayon lang kami nagkita.

**
"Hiya!!" She approached me. Umupo siya sa tabi ko. I just ignored  her. Then, I continued reading. "Snobber!!" maarte niyang sabi. Don't care =_= "Hey!! Katelian Katarina Kazhuri. The three key-key-key and--" I looked at her at pinandilatan ko siya ng mata. "What?!" She said while flipping her oh so long hair. Edi siya na ang mahaba ang buhok. "Stop calling me *mimicking her voice* the three key-key-key" then I rolled my eyes. I hate her when she calls me like that. It really gives me goose bumps. Ibinalik ko ulit ang atensiyon ko sa pagbabasa. Tumayo na siya. Akala ko aalis na siya sa tabi ko. Oo!! Umalis nga siya!! Lumipat nga lang sa harap ko. I didn't bother to look at her. "Would you mind if I call you Katelian Katarina Gates?"

*shivers + tug.dug tug.dug* Feeling ko kasing pula na ko ng kamatis ngayon. Mabuti nalang hindi ako tumingin sa kanya baka makita niya kung gaano ako kapula. Akala ko si Fatima! Hindi pala! Kundi siya!!!

Nagapapanggap nalang akong busy sa pagbabasa para di ako makatingin sa kanya. Anong ginagawa niya sa room namin? "Kate"  cold niyang sabi. Pero yung boses na yun? Nakaka-hypnotize! *gulp*

Lumipat siya sa tabi ko. Pero hindi ko pa rin siya nililingon. Wala naman kaming misunderstanding para di ko siya lingunin. Ayoko lang talagang makita yung mukha niya kasi baka di ko maiwasan na titigan siya. "Kate" *gulp* yan na naman! I heard him sighed. "Sorry about what happened yesterday" malumanay niyang sabi.

Huh?! Yesterday? Napalingon ako bigla sa kanya. "Yesterday?" Tanong ko sa kanya na ikinakunot naman ng mukha niya. Huh? Nalilito ako sa pinagsasabi nito. "Ano ba nangyari kahapon?" I asked him again then he raised his eyebrow. I saw his face na parang nagtataka. "You forgot?" He asked me confusingly. Then the bell rang. "I gotta go" tiningnan ko lang siya habang naglalakad palabas ng room. Ano ba kasing nangyari kahapon? Bat nakalimutan ko? I sighed. Malala na ba sakit ko? Malala na ba? Bat madali akong makalimot? Before my tear fell on my face, I wiped it right away. Ayokong makita ako ng mga mates kong umiiyak.

**
"Ate" malumanay kong sabi. She was just staring at me. Nandito ako ngayon sa kwarto ni ate habang nakaupo sa bed niya. After my class was dismissed, umuwi agad ako sa bahay to ask her. "Ate, sabihin mo...." hindi ko kayang sabihin. Natatakot ako! Natatakot akong malalaman na totoo pala ang hinala ko.

"Na malala na ang sakit mo?" Sabi niya na may pag-aalala sa tono ng boses niya. I nodded.

Sa mukha ni ate parang nagdadalawang isip siya kung sasabihin niya ba sa'kin o hindi. I cried. Hindi ko na hinintay pang sabihin ni ate. Sa mukha niya palang alam ko na ang sagot. Niyakap ako ni ate. I just keep on crying.  "Ate bat ganun? *sniff*  Gusto ko lang naman mabuhay ng masaya? Bat ayaw pang ibigay *sinff* Gusto ko lang naman na... *sniff*" Bat kasi ganun?!

"Tahan na Kate please! Gagawin ni ate lahat!" Naramdamaan kong umiiyak na rin si ate. Bat kasi sa dinami-rami ng tao sa mundo, bat ako pa ang napili ng sakit na'to.

Gusto ko.... mawala na tong sakit na nararamdaman ko.

Gusto ko.... iba nalang ang binigyan ng ganitong sakit at hindi AKO!!

**

SOMEONE'S POV

"Nakatulog na siya" ngumiti siya ng pilit. "Umupo ka muna. Salamat sa pagpunta" tumango lang ako. Umupo kaming dalawa sa sofa.

Dali-dali akong pumunta rito nung tumawag siya sa'kin. Kasi gusto niya raw na may makausap. Well, pupunta naman talaga ako rito para bisitahin si Kate.

"You want some coffee?"

"Sige" then she walked towards the kitchen. I know her for almost five years. She's my bestfriend actually. Pero di sumagi sa isip ko na ligawan siya. Why? Coz I fell inlove with her sister and she knows it. One time, she told me about her feelings but I rejected her. At first, di niya tanggap but as time goes by, she realized that we're not meant for each other. She deserve a man better than me.

Magkasing edad lang kami but I am two years older with her sister. Kung sa tingin niyo di ko alam ang sakit ng kapatid niya. You're wrong! I knew it already. At yan ang di ko kayang tanggapin.

"You really loved her?" Sabi niya sabay baba ng tray. Alam ko ang ibig niyang sabihin.

"Tinatanong pa ba yun?" Inabot ko ang coffee. Tumingin ako sa kanya, naghihintay kung may sasabihin pa siya.

"What about Grace?" She asked me with a worried tone on her voice. Napangiti ako ng pilit sa isip ko. Small world! "I don't know! It's your fault thou." Then I took a sip of my coffee. Kasalanan niya naman talaga. NOT MINE! HAHA

"Haha me? Gago!" I like it when she's talking like that. Hindi pangit pakinggan. Tumango lang ako sa kanya as a response. Iniwas niya ang tingin niya sa'kin. She released a deep big sigh. Laki ng problema ng babeng to.

"Una, pinakilala ako ni Grace sa'yo then we became best buddies. Second, I brought you and Grace here to meet my sister." she sighed again as if sasabihin niya ba o hindi. I just keep staring at her. Magkamukha talaga sila ni Kate. They look like a twin sisters. Ngumiti siyang, mag-isa! BALIW!

"Third, I--I confessed to-to you but then you rejected me because you fell inlove wih her" pinunasan niya mukha niya tapos tumingin sa'kin "you fell inlove with my sister! Di ko alam kung dapat ba akong matuwa dahil may nagmamahal sa kanya at umuunawa."

Tumayo na ako. "Aalis na ko" cold kong sabi sa kanya. Alam ko na kung san pupunta ang usapang to."Geh!" Sabi niya with an angry voice. Di ko rin siya masisi.

Habang papasok na ko sa kotse hindi ko maiwasang kabahan sa sinabi niya "Grace loved you but you loved my sister." Tumingin ako sa kanya habang nilalaro niya ang mga dahon sa baba gamit ang paa niya. Then, she looked at me intensely. "Don't let Grace hurt my sister. Baka si Grace ang maging dahilan upang mawala ng tuluyan ang kapatid ko. Kakalimutan kong BESTFRIEND ko kayo kung may masamang mangyari sa kapatid ko!!"  she walked away then slammed the gate.

Don't let Grace hurt my sister

Don't let Grace hurt my sister

Di magagawa ni Grace ang sinasabi mo. If mangyari man, I won't let her! I promised! No one can hurt her!

A/N: Sorry for the errors. Wala na kasing time para mag-edit. Keepya reading my story, watty readers! Mwaah :*    .. Anyways, TYFR!