The Virginizer Love Story

XXIV

"Moma" tawag saakin ni Chase napangiti naman akong bumaling sakanya.

"Yes son" ngayong araw na ito na rin ako mag tatapos sa kursong BSBA at ito kame ni Chase nag aayos na at ready ng umalis.

"Wapo ako?" tanong niya saakin napatingin naman ako sa kabuuan ng anak ko.

"You're handsome " "in fact kamukhang kamukha mo ang iyong ama " dagdag na pahayag ko sa aking sarili.

Nakuha ni Chase ang kabuuan ng mukha sa kanyang ama ang mg dimples nito na siyang mas nakakapansin sa tuwing ngingiti siya ang kanya matataas na pilik mata ang kanyang maninipis at mapupulang labi ang kanyang mata na madaling mabasa ang kanyang matangos na ilong basta lahat nakuha niya sa kanyang ama.

Limang taon na ang nakakalipas ng maipanganak ko si Chase at limang taon narin ng huli kong makita si Andrea alam kong galit siya at sana napatawad niya na ako hindi ko naman alam na mahal niya si Liam pero kung babalik siya at aagawin si Liam lalaban na ako Mahal ko na ang asawa ko.

"Hey! Young boy" biglang pasok naman ang asawa ko.

"Dada" masayang pahayag niya ng lingunin ito at sabay takbo at sinalubong ng yakap ang kanyang Ama.

"ready?" tanong nito saakin na buhat buhat na si Chase nakangiting tumango naman ako at sabay na kaming bumaba.

Dumating kame sa University na siyang pinapasukan ko ng makasalubong ko si Serenity ang naging kaibigan ko ng mag balik paaralan ako pagkatapos kong maipanganak si Chase kasama nito ang apat na taong gulang niyang anak na si Summer tulad ko maagang din siyang nabuntis.

"Hi Alex" nakangiting bati niya saakin at bumaling sa mag-ama ko "Hello there young boy" bati niya kay Chase sabay kurot sa pisngi nito bumaling din naman siya sa asawa ko na buhat buhat si Chase "hi Liam" simpleng bati niya tumango lang si Liam bilang tugon kay Serene.

Napatingin naman ako kay Summer na siyang nakahawak sa kamay ng kanyang ina habang sa kabilang kamay nito ay hawak ang maliit na Teddy bear.

"Summer," nakangiting tawag ko na siya rin ikinangiti ng bata pero sandali lang dahil nag salita ang aking anak.

"psh -.- tag-init" pahayag nito na ikinakunot noo ni SUMMER kahit naman kasi mahina lang iyon ay rinig parin iyon ni summer.

Napangiti na lang ako hinding hindi magkasundo si Summer at Chase.

Ilang minuto pa ay nag simula na ang ceremony para sa aming pag tatapos nakaupo na kaming lahat ng biglang mag salita ang aming EMCEE.

"Good day GRADUATES before we start the ceremony we would like to call on our guest who is a former student in this school and now the new Owner lets call on Mr. Cyrus Xavier Monteclaro" Nagpalak pakan ang lahat maliban saakin na siyang nakatingin lang sa gawin ng a ing Guest napalinhon din ako saakin kanan at doon nakita ko si Liam na kalong kalong ang natutulog naming Anak tumingin ako kay Liam at binigyan niya ako ng ngiti na nagsasabing walang mangyayaring masama.

Pero iba ang pakiramdam ko parang mayroon mangyayari na di ko magugustuhan napatingin ako muli sa stage ng mag salita na siya.

"Hello Graduates Congratulations to all of you" pahayag niya at sabay palakpak ng lahat at doon bigla na naman tumibok ng mabilis ang puso ko hindi ko alam kung dahil sa takot o kaba lang itong nararamdaman ko pero.

Napabaling muli ang tingin ko kay Liam ngunit di ito nakatingin sakin subalit naka Chase ang atensyon nito doon na ako muling ngumiti marahil s bigla ko kaya ganito ang tibok ng puso ko Mahal ko ang asawa ko at alam ko wala ng puwang si Cyrus sa puso ko masaya na ako sa piling ni Liam at sa anak namin.

Natapos ang ceremonyas at umalis na kame sa University magkahawak kamay kame ni Liam palabas sa GYM ng university at sa di kalayuan ay nakikita ko si Serenity na karga karga ang natutulog na si Summer kasama din nila si Dennis ang nagapangalaga ni Summer nakakatanda ng ilang taon saamin si Dennis kaya naman mag kasundo din ang Dalawa lumapit kame sa gawi nila

"Congratulations saatin dalawa Girl" bati ni Serenity "Sa wakas wala na akong thesis n iisipin" pahayag niya na ikinatawa ko.

"Wala nga thesis te pero mag papatakbo kana ng sarili mong kompanya" sabi ko na ikinalabi niya lang nag iisang anak si Serenity ng isang kilalang business tycoon dito sa bansa .

"Ewan ko sayo ikaw din naman tutulungan mo na iyang asawa mo" pahayag niya saakin na ikinangiti ko tyaka ako bumaling kay Liam at ngumiti.

Di na din kame ng tagal dahil may lakad si Serenity ganoon din ako magkikita kame ng pamilya ko kasama na ang pamilya ng asawa ko to celebrate.

Ngunit di pa kame lubusang nakalabas ng GYM ng makasalubong namin si Cyrus.

"Mr.Villario" nakngiting bati niya kay Liam "I didn't know you're here" pahayag nito sa asawa ko at bumaling din sa bata ngayon ay buhat na ni Liam. "and who is this young man here?" tanong niya bigla akong kinabahan dahal iba ang pagkakatingin niya kay Chase "His looks is so familiar " mahihimigan ang pagkabigla sa boses nito doon naman nag salita si Liam.

"His my son and this is my wife" sabi niya at doon na napatingin saakin si Cyrus nag tama ang nata namin at may nabasa akong gulat at lito sa mata niya.

"ooh I didn't know you're a married man" pahayag niya kay Liam sabay baling saakin "Nice to meet you Mrs.Villario" pahayag niya ngumiti lang ako bilang tugon at kinuha ko si Chase kay Liam ay ko mag kalapit ang dalawa.

"Dy. Una na kame ni Chase sa kotse" pahayag ko sabay abot ko kay Chase tumango naman si Liam at inabot si Chase saakin. "Nice to meet you too Mr." sagot ko at umalis na.

♚♚♚ CYRUS P.O.V ♚♚♚

Umalis na iyong asawa ni Liam pero di parin ako umiimik she's really familiar to me..
pahayag ko saaking sarili ganoon din sa batang buhat kanina ni Liam Jeremy.

"Mr.Monteclaro sorry, but I really have to go" nabalik ako saaking ulirat ng mag salita si Liam.

"ooh, sure and please tell your wife congratulations " sabi ko tumango lang siya at umalis ng makalayo at mawala na sa paningin ko si Liam ay nagtungo na din ako palabas ng gym.

Sumakay na ako sa aking sasakyan at pupuntahan ko na naman ang aking mahal.

Ilang minuto ay narating ko na ang lugar kung saan nag hihintay siya.

Lumapit ako sa kanya ng makita ko na siya nakangiti akong lumalapit at doon nakita ko din ang isang kumpol na bulaklak sa kanyang harap.

"Reah" pahayag ko sabay haplos sa kanya. "I really miss you baby" malungkot na pahayag ko tatlong taon na din ang nakalipas ng iwan niya kame.

"Baby we really miss you" hindi ko alam o nardaman na umiiyak na pala ako sinisisi ko ang sarili ko sa pagkawala niya.

Hanggang sa may naramdaman akong tao na nakatayo sa gilid ko at inaabot saakin ang panyo na hawak niya.

"Andrea" ...

Please leave a comment... and thank you for reading this...