Cause' all of me loves all of you love your curves and all your edges all your perfect imperfections.... and I give you all.... of me :)
MICH POV :*
its been a year since I left the earth. Im here now in the paradise of God. In this place no more sadness just happiness but why am I still sad on what was happened to me :( alam nyo may nakausap ako dito and they said na gnun din sila nung unang makarating sila sa heaven they miss all their loved ones. Then a memories start to play on my mind
FLASHBACK!!!
Guys! Wala bibitaw kaya natin to tulong tulong tayo kapitbisig para tayong sardinas hehe. Sabi ni classmate1. Nandito kami sa madlum river at kasalukuyang na-trapped sa gitna ng umaagos na tubig. Napagpasyahan naming magpahupa ng tubig at magkapit kapit. Ang akala ko nung mga oras na yon ay simpleng natrapped lang kami pero ngkamali ako iyon na pala ung magiging dahilan ng pamamaalam ko. Habang nagpapanic na kami dahil hindi na namin kaya ang lakas ng agos nagdasal na lang ako at eto na nga nagkahiwahiwalay na kaming lahat kabadong kabado ako dahil hindi ako marunong lumangoy hanggang sa nakikita kong nililigtas na ung iba kong classmates lumulubog na ko hindi ko na kaya. Naisip ko na lang na siguro oras ko na. Hindi ko na kayang magpigil huminga. Naisip ko lahat lahat ng mahal ko sa buhay lalong lalo na ang mahal kong si hiro :'(
End of flashbacks
Nagising na lang ako na basang basa dito sa gilid ng mabatong ilog. Nakahinga akong maluwag buhay ako :) Teka! Parang nagiisa na lang ako dito ang daming pulis tsaka mga divers. Tumayo ako at nilapitan si manong pulis. "Kuya nasan na po ung mga taga bsu na nagtutour dito? Kasamahan ko po kasi sila." Pero hindi manlang ako pinansin ni manong pulis. Mygosh!! :/ umalis na lang ako at naglakad lakad pa. Nakita ko si tita ung nanay ni sean (friend ko na kasama kong natrapped kanina sa madlum river) nilapitan ko sya at tinanong kung anong nangyari pero wala ding respond teka nga! Bakit ba iniisnob ako ng mga tao ngayon di naman mabaho hininga ko ah? At pagtingin ko sa iniiyakan nya ohmyG!! Si sean nakahiga at malamig na bangkay na :'( ang kaibigan ko patay na at pagtingin ko sa mga katabi silang lahat mga patay na :( pero sa bandang dulo merong nakatakip lang at nakita kong kumakaripas ng lakad ang lola ko. "Teka! Eto ko lola eto ako. :'( " pero di nya ko pinansin di ako makalapit dahil sa dami ng tao. "Asan ang apo ko??" Tanung ng lola ko sa mga pulis. Sumigaw ako "eto po ako lola tara na po umuwi na po tayo sobra na po akong nalulungkot dito" pero walang pumansin sakin ni isa. "Eto po sya lola" at itinuro ng pulis ang nakatakip na katawan at binuksan nya ito. Tumilo na lang ang luha ko pagkakita ko sa katawan na yon. Laking gulat ko na ako yon at nakahiga :( patay na rin pala ako :( hindi ako makapaniwala :( hindi maari ito :( madami pa kong gstong gawin sa buhay ko. At lalong ayoko pang iwan ang lola at ang buong pamilya ko pati na din si hiro :'( :'( hindi ko pa matanggap to :( wala na kong magawa kundi umiyak. Ang lola ko ay napaupo na at niyayakap ang malamig ko nang katawan nilapitan ko sya at niyakap kahit na alam kong di nya un mraramdaman ang mahllaga nandun ako para sa kanya.
HIRO'S POV
Treasure that is what you are...
Stop na muna ang music 10mins break guys nkakahingal na pagod na ko. Sabi ng choreo.
Agad agad naman akong pumunta sa gilid at tiningnan ang phone ko. Nageenjoy kaya si mahal sa fieldtrip nila. Pagkita ko sa phone ko wala man lang text na galing sa kanya anu ba yan? Masyado naman ata syang busy pero wait tawagan ko na lang biglang kumaba dibdib ko eh. Pero wala siguro to pagod lang siguro kakapractice. The number you have dialled is unavailable . shet! Bat patay phone nya di na ko mapakali bat gnun. "Pre pre sabi sa news my mga bsu students dw na natrapped sa gitna ng madlumriver at sabi kasama daw doon si mitch" . "Ha???" Bigla na lang na para bang lutang ako. At dali dali akong nagpunta sa bahay nila para makibalita.
Tok!tok!tok! Pagbukas ng pinto bumungad sakin ang tita nya at ang kapatid nyang lalake. Parehong mugto ang mga mata nila. "Teka tita bakit po? Anu pong nangyare? Kumusta po si mich? Si lola po nasaan?" Sunod sunod na tanung ko. "Hiro wala na si mich iniwan na nya tayo" . Biglang kumabog ang dibdib ko at para bang nanghina :( mich is dead :( paulit ulit nagpeplay sa isip ko ung sinabi ni tita :( i cant imagine a life without her oh! Lord help me. "Tita nasan po ung katawan ni mich?" Tanung ko habang di pa rin tumitigil sa pagiyak "nsa morge anak! Papunta na nga sana kami doon" sabi ni tita "sasama na po ako tita hatid ko na po kayo dala ko po ung car." "Osige tara na"
Nandito na kami ngayon papalapit kung saan nandun ang mahal ko :( hibdi pa rin ako makapaniwala. Nang pagpasok sa pinto tanaw ko agad ang napakaganda nyang mukha :( nilapitan ko to agad andito na si lola na umiiyak sa tabi nya. Niyakap ko sya at hinalikan sa noo. Mahal na mahal ko sya bakit nya ko iniwan Lord bakit?? :'(
Guys itutuloy ko pa ba to? If nagustuhan nyo comment lang kayo :) para maituloy ko :*
