Yine onu onu anlatırsın herkese satırlara dolu duygularla. Eğer yoksa o gözyaşlarını silersin bilirsin gelmiceğini ama beklersin işte bazıları kâğıtlara akar damla damla, yazamazsın bi süre sonra haftasını kutlarsın yokluğunun. Adını sayıklarsın sabahlara kadar son kez sarılamadan gittiği için belkide "dur!" diyemediğin için belkide sen gelicek diye beklersin sonsuza kadar senden gidişini izlersin. Yavaş yavaş tadarsın ölümü kardeş dediklerine ağlarsın o gitti bir daha gelmeyecek diye ağlarsın ama anlamazlar sesini bile duyamıcağını anlamazlar ölümle aynı kefeye koyarsın onu yavaşça sende beklersin kendi gidişini bu sefer zor olmayacak gibidir. Odanda yazdıklarını bırakırsın sen böyle seversin işte ama o gelmez beklersin beklersin ve beklersin...
