Lise iki ye gidiyordum o sene.Kısacası hayatımın berbat olduğu sene.
Okulumu değiştirmiştim. Yeni geldiğim için beni takmıyorlardı. Herkes kötü davranıyordu ki o güne kadar.
Koridorda tek başımaydım, yine. Sınıftan biri çıktı koridorun en sonundaki sınıftan.
Çok dikkatimi çekmişti. Tek kalmasını bekledim , yanına gittim."Selam" "Selam,ben Melih yenisin galiba?" "Evet" dedim.Çok sessiz."Ee, senin adın ne ? " Uzun süre sustum.Neden olduğunu ben biliyordum tabiki ama ona anlatamazdım.
"Bişey mi oldu ? " "Yoo" dedim ama hiç içten olmadığı gereğinden fazlasıyla belliydi."Ağlamamak için zor duruyordum onun için ; "bay bay" dedim ve uzaklaşırken bana "Adını söylemedin,prenses" dedi , çok boğuk bir sesle "Eylül" dedim.
Bütün gün onu düşündüm.Hayır onu sevmiyordum ,ama ona sarılmayı o kadar çok istiyordum ki.
Ertesi gün ilk teneffüs zili çalar çalmaz yanına gittim.E sınıfındaydı.Ben ise C. Konuştuk ve yanından giderken sadece bana baktı, sadece.Bana sarılmak istediğini daha fazla belli edmezdi herhalde.
Bir iki gün sonra okulda en yakın iki arkadaş biz olmuştuk.Her yanına gidişimde en az beş kere falan sarılır oldum.
Ertesi gün Melih ağlıyordu. Hemen yanına gittim. Çağla ayrılmışlardı. Hiç vir şeye bu kadar üzülmemişti ,şimdiye kadar.
Sarıldık , omzuma başını koydu ,teselli etmeye çalıştım. Pek işe yaramadı galiba ama en azından denedim.