Bugün cumartesi.Melih bana ne kadar değer versede neden bilmesemde sosyal medyadan attığım mesajları takmıyor ve bende olması gerkenden fazlasıyla sinir oluyorum.
Demin mesaj geldi az daha ölüyormuş ! Gerçekten alt komşularından gaz mı gelmiş tam bilmiyorum ama görünce şok oldum ve ağzım açık kala kaldım.O na çok değer veriyorum,şimdiye kadar hiç böyle kardeşim olmamıştı ve bence olmayacakta.
Bütün gün kitap okumayı düşünüyorum.
Malesef bu gün pazartesi. Yine dersten kaçmıştık. Ama o bu sefer Rüzgar'ı ve ben de Çağla'yı da getirdik. Sanırım ikimizde bundan pek memnun değildik.O dersin biran önce bitmesini istiyordum,fazlasıyla.
Eve gelince en sevdiğim kitabı elime aldım,biraz kitap okuduktan sonra uyudum.
Sabah evden çıkarken hala dün olanları düşünüyordum.Teneffüste Melih yanıma geldi normal konuşuyorduk ama hiç beklemediğim bir anda "Eylül, tanıştığımız ilk gün" dayanamayıp sözünü kestim "25 Aralık" "hı-hı" defi ve devam etti "Neden ağladın?"o sırada Kerem geldi "Eylül sadece bir Sürtük."Melih , Kerem'e öyle baktı ki "Defol git".Bir kere daha Melih'e teşekkür etmem gerekiyordu. Kerem çoktan gitmişti. Sorduğu soruyu unutmuş olmasını umut ederek ona bir kez daha sarılıp kulağına fısıldadım "Teşekkür Ederim".
Bütün ders boyunca Melih'in doğumgünü için ne yapabileceğimi düşündüm. 14 Şubat çok yaklaşmıştı.
14 Şubat cumartesi günüydü.Saat ikede buluşmaya karar verdik.
Üzerime bir tişört ve bir jean giydim, saçlarımı açık bırakıp " Bay Hair Day " yazan şapkamı ve bordo Converselerimi giydim. Gittiğimde oradaydı. Saçları yine aynı şekildeydi ve yine o vazgeçemediği beresi ve pantolonu üzerindeydi. Herzaman olduğu gibi çok cool,çok tatlıydı.
