Üzüntü

24 0 0
                                    

On iki yıl sonra da Ateş kanser oldu akciğer kanseri. Herkes çok üzülmüştü. Kanser her geçen gün daha fazla ilerliyordu. Rengi atıyordu.Bembeyaz olmuştu. Elleri ayakları tutmuyordu. Yürüdüğü zamanlarda bacakları kitleniyordu, yürüyemiyordu. Cumartesi günü bahçede yürürken bayılmıştıda zaten. Uygun bir akciğer bulunamazsa en az 2 ay içinde ölebilirmiş. Ama akciğer bulunursa işler değişi.Ateşi bırakmak istemiyorum ama önemli bir toplantım olduğu için bırakmak zorundayım.Çok üzücü bir durum.

Sevgi ve ÖfkeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin