You're Mine - (Dona Samantha Sunreal- Your Bida Kontrabida

Chapter 2

Chapter 2

Dahan dahan akong lumabas mula sa aking sasakayan knowing that I'm drunk, "Fuck this car," bulong ko ng mahirapan akong bumaba dahil umiikot ang paningin ko.

“and fuck those beer!, " I giggled when I realize what I said, sinisisi ang alak dahil sa sarili kong kagustuhan at katangahan.

Pagewang gewang akong naglakad palapit sa entrance ng bahay, halos matisod ako ng hindi ko napansin ang nakausling bato.  When I finally reach the door I tried to open it pero nakalock pala "ah fuck this door too.." pabulong kong mura buti na lang at nagdala ako ng spare key.

"ah and finally fuck this house, " hindi ko  mapigilang magmura muli ng mabuksan ko ang pintuan ng bahay because this is one of the things that I hate the most, Ang umuwi sa bahay na ito, 5 years have been passed when mom died and this house that I considered a home has become my personal hell, A hell that I can’t let go.

It’s been a year too when dad decided to bring his mistress, and his mistress daughter here. That is why I can’t help but to feel suffocated everytime I’m here, Kahit gusto kong umalis at magpakalayo layo ay hindi ko naman makaya dahil hindi ko kayang bitawan ang mga ala-alang naiwan ni mommy sa bahay na ito.

I was planning to directly go towards my room when I suddenly felt thirsty kaya sa halip na dumeretso sa hagdan ay lumiko ako pakilawa upang tumungo sa kusina, natigil ako sa paglalakad ng makarating ako sa sala at nakita kong nakaupo si Dad at Maria,ang kanyang bagong asawa sa sofa na nakasandal sa isa’t isa. Hindi ko mapigilang makaramdam ng galit lalo ng mapagtanto kong ni minsan ay hindi ko nakitang ganyan sila kasweet ni mommy.

I clenched my hand to stop myself  going toward them,  and start a fight.

Padabog ko silang nilagpasan na naging dahilan upang mapalingon sila sa aking gawi, 

“Anak”

“Samantha” Maria and Dad greeted me in unison, pero hindi ko sila pinansin, Napailing ako ng ura-urada silang lumayo sa isa’t isa, marunong pala silang mahiya. 

Nagsimula na akong maglakad patungong kusina when I noticed that Melissa, Maria’s daugther, who is casually sitting in the corner holding a book that looks so familiar, I immediately  walk toward  her and snatched the book from her, and when I confirmed that the book is one of my mom books collection, a sudden surge of anger came inside me na pati kalasingan ko ay hini ko na alintana.

 "Who give you the fucking right to touch this book?!" hindi ko mapigilang sigawan siya dahil sa nararamdaman kong galit ngayon.  Melissa looks so afraid but I don’t care, gusto ko siyang saktan, akmang hahablutin ko na ang kanyang buhok but I stop in midway because I want to know first how did she get this book that I am currently holding. I took a long deep breath to help me calm a little.

"Samantha stop that!" saway sa akin ni daddy pero hindi ko siya nilingon baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at sa kanya ko ibuntong ang galit ko.

"I will ask you again. Who give you the fucking permission to touch this book?" mahinahon ngunit punong puno ng galit kong tanong sa kanya. I am one year older than Maria that is why I can’t help but to roll my eyes when she looks toward her mom like I child, trying to ask for some help.

I also look behind me and I notice that dad started to walk toward us. Mas lalo akong nakaramdam ng galit ng mapagtanto kong gusto niyang pumagitna sa amin ni Melissa.

“Gusto ko lang naman po basahin yung hawak mong libro at nagpaalam naman muna ako kay daddy bago ko kinuha iyan.” Halos maginit ang aking tenga ng marinig ko ang kanyang sinabi, anong karapatan nilang magdesisyon kung sino ang pwedeng makielam sa mga gamit na naiwan ni mom.