STRIP - SCOUPS FANFICTION

PROLOGUE

  
    

"nakita ko 'to si tine sa club kagabi. she's working as a stripper pala." a lot of students na ang kilala ako, at alam na ang pagkatao ko. sa una, mahirap. pero bawat araw na lumilipas nasasanay ako. choice ko 'to so i need to face any consequences na dadating dahil sa pinili kong daan. i didn't mind them kasi totoo naman. para saan pa kung makikipag away ako kung wala naman akong ipinaglalaban.
  
   
"sample nga naman diyan, tine." i was just sitting at the corner of the classroom habang sila ay nagsisigawan at inaasar ako. wala naman akong pakealam as long as wala akong tinatapakang tao. "sample naman, i'll pay you. magkano ba?" sabay tawanan ng mga kalalakihan. i crossed my arms infront of my chest and stare at them. "you can't afford the price." i scoff dahilan para asarin siya nung mga tropa niyang nakapaligid sakanya.
  
  
halata namang naasar siya at mabilis na lumapit saakin. "how much?" seryosong sabi niya. nakatayo siya sa harap ko at masama ang tingin saakin. "50k for 30 minutes." hindi naman talaga yun yung presyo, gusto ko lang siyang ipahiya sa mga tropa niya at ipamukha sakanilang hindi ako basta basta lang 'no. i know my worth pa din. "wala bang discount kapag classmate?" sigaw ng tropa niya sa likod.
  
  
"fine, but after that i'll promise that it'll be your memorable moment." i make a face, disgusted about what he said. "idiot. i'm working as a stripper not a fucker." i rolled my eyes as he glared at me. he became violent and tightened his grip around my neck "where's the difference, whore?" the grip was so strong that i can't even breath properly.
  
 
someone pulled his collar behind and throw him away from me. the guy lost his balance and fall to the floor. "jake, relax. you're so over protective of your friend." diniinan ni trevino yung word na 'friend'. tumayo siya ng maayos at nginisian ni jake ng nakakaloko. "with benefits siguro." dugtong pa niya at ngayon ay nakapamulsa na. "nasampolan mo 'to, tine?" turo niya naman kay jake at umiling lang ako.
  
  
"bakit ka nandito? sa kabilang classroom ka diba?" tanong ko kay jake pero hindi siya sumagot. "gusto mo ikaw sampolan ko." he said as he pulled trevino's collar again. trev, just laugh sarcastically without saying any words. hindi siya takot pero ayaw niyang pumatol. maybe because they used to be friends back then.
  
 
automatic naman niyang binitawan si trev ng pumasok yung prof. agad niyang hinili yung upuan na nasa harapan niya at nilagay sa tabi ko't doon umupo. "nagpalipat ako ng section." tumango nalang ako. mukhang badtrip na naman siya kaya di na ako nagsalita. nagsimula na din naman mag discuss yung prof kaya nakinig nalang din ako.

  
 
 

mabilis lumipas yung oras at lunch na. pinagtitinginan ako ng karamihang mga estudyante at nagbubulungan pa nga. nakaka anxious pero wala naman akong magagawa. "teka lang naman hintayin mo 'ko." habol ni jake saakin. nalaglag pa yung ibang gamit niya dahil sa pagmamadali. he's my friend since first year highschool hanggang ngayon na senior high school na. he's always been there by my side. kahit saan nakabuntot.
  
 
minsan, ayokong nasa tabi ko siya palagi. ayokong nakakasama at nakabuntot siya saakin. i always got into trouble at ayoko siyang madamay. at dahil makulit siya pinapabayaan ko nalang. he knows how to handle naman daw, mayabang talaga. he's kind, caring, funny to be with. first impression sakanya ng mga students ay intimidating, scary at hambog. masyadong mataas ang confidence.
  
  
wala namang masama. nakakabuti nga sa tao ang mataas ang confidence eh, kaso ang isang 'to hindi na confidence. makapal na ang mukha. "sama ako sa'yo, pupuntahan mo ba nanay mo?" he asked. "lagi ko naman siyang pinupuntahan. diba may defend kayo bukas? you should getting ready. hindi yung, kung saan-saan ka nagpupunta."
  
  
hindi niya ako pinansin, at ginaya pa nga yung tono ng pananalita ko, nangaasar. "akala mo, makakasama ka saakin kapag ginaganyan mo'ko?" turo ko sa mukha niya. he just laughed at me, pinched my cheek before niya guluhin yung buhok ko. agad ko namang tinanggal yung kamay niya sa ulo ko, dahil nag mumukha akong aso niya.
   
  
in that, i distracted myself from being anxious. nakalimutan ko yung mga taong nakatingin saakin, nag j-judge gamit ang mga mata, pinaguusapan at pinagbubulungan ako. i'm always thankful that he's there. although, a lot of times na pinapatigil na niya ako sa trabaho ko, sinusubukan niya pa din akong intindihin kahit alam kong mahirap akong intindihin.