Life goes on

Chapter 5

Nathalie pov

Bumaba ako para tignan kung gising naba ang mga kasama ko oo gising na pero hindi ang mga gago's

Umakyat ako at kinatok ang mga pinto ng mga gago's bawat pinto napakalakas ng pagkatok ko at may kasama pang mura dahil sa inis

"Shit pag hindi kayo nagsigising diyan ewan ko lang mangyayari sa mga kotse niyo sa labas. !!!" Sabi ko

Mayaman kaming lahat dito ko sila pinapatuloy dahil wala akong kasama una sa lahat mga magulang ko ay nasa ibang bansa na ngayon ay nandito na sa pilipinas wala din akong alam

Pangalawa wala akong katulong sa pamamahay ko I hate maids sh*t jusko naman kasi sabi ko wag pumasok sa room na ayokong pakeelaman pumasok

Oh edi na natanggal sila ts kaya ang barkada ko ang katulog sa bahay hahahahaha

Ang swerte ko kasi nakilala ko sila prinsesa ang turing nila sakin kasama ko din sila sa meetings ko kasi hindi ko pa kayang mag manage ng company

Matatalino sila masasabi kong nasakanila na ang lahat

"Goodmorning princess" sabi ni jay

"Goodmorning" sabi ko

"Pakisabi nalang saknila na magbihis na ha" sabi ko at pumunta na ako sa kwarto ko

Nagsuot lang ako ng simpleng damit my mom and dad lang naman ang nasa bahay nila so okay lang na ganto lang haha
Nathalie ----->

Bumaba ako at nakita ko ang mag dati kon kaibigan at lalo na ang ex ko "mahal ko parin ba siya" sabi ko sa sarili ko

"Aalis kami at sana mapagkakatiwalaan kayo sa lahat ng sinabi ko hindi ko alam kung gano kami katagal dun pero baka makauwi na kami ng gabi"

"Ingat nathalie" sabi nila

At tumango nalang ako

Pumunta na ako sa garahe namin at nandun ang mamahalin naming kotse nakita ko din ang gago's

"Fvck seryoso ba kayo Ha ?!!nagsisupilyo naba kayo at ang suot niyo lang ay ang bambatang pajamas niyo lang at ikaw jay sabi ko diba magbihis !! " sabi ko

"Ha ? Eh princess nakabihis nanamn kami ha hehe" sabi ni jay

Nagiinit nanamn ulo ko ughhh

"Dahil pinainit niyo ulo ko sa isang sasakyan lang kayo sumakay !"

"Pero---" hindi ko na pinatapos sasabihin ni ian ng sinabi kong "wala nang pero pero !"

After 4 hours
"Sa wakas" yun ang sabi ni ian pagkalabas na pagkalabas na pagkalabas niya sa kotse na sakay nila

" na enjoy niyo ba ang biyahe" pangaasar ko wahaha

"Oo naman princess" sabi ni jay
Natawa ako kasi halata saknila na antok na antok hahaha

Pumasok na ako sa rest house ni dad and mom

"Welcome anak koooooo !!" Sabi ni mom

"Forever talaga na mataas energy mo mom" sabi ko at niyakap siya

"Hay anak namiss ka lang ng mom mo haha saka WALANG FOREVER !" Sabi ko mom

Seriously para siyang bagets

"Owww nandito na pala ang mga baby ko "sabi ni mom sa gago's

"Baby ba yan mga damulag" sabi ko

"Kulang nanamn kayo nasan ang baby nathaniel ko ?" Sabi ni mom

"Baka patay na mom" sabi ko sabay ngisi

"NATH!" Sabi nila

"Malay lang naman natin haha hindi ko na nakakausap kaya baka deads na haha"

"Stop it nathalie" sabi ni mom

"Sorry mom im just kidding" sabi ko

"Nasan si dad ?" Sabi ko

"Nasa kusina nagluluto" sabi ni mom

"No maids din kayo queen ? Parehas po pala kayo ng anak niya haha " sabi ni ian kay mom

"Oh shut up! " sabi ko kay ian

Pumunta ako sa kusina at nakita ko ang pinakamamahal kong lalaki my dad

Niyakap ko siya agad "oh my god dad i miss you so badly" sabi ko

"Ow my princess nandito ka na pala" sabi ni dad sabay halik sa noo ko

" pumunta kana sa dining area at maghahanda na ako" sabi ni dad

"Tulong na po ako dad" sabi ko

" no thanks my princess nanjan ba ang mga panjama boys hahaha " sabi ni papa

Ever since they love panjamas my dad and gago's hay magkakasundo sila lalo na si nathaniel

" yhe tawagin ko lang para tumulong wait" sabi ko

"Hoy tama na pacute hindi kayo cute" sabi ko

"Tulungan niyo si dad dun" sabi ko

"Nagsipunta kami at gulat na gulat ako sa nangyari

"Mga utol koo kamusta ?" Sabi niiiiii dad napa poker face ako

"Utol!!!!" Sabi ng barkada ko

Haist mga buang ever since tapos nag hand gestures pa sila

Napapalibutan ako ng mga bata grabe

"Anak pabukas naman nung gate may nagdodoorbell" sabi ni mom galing sa dining area

Kaya lumabas ako

Napaaga kata ang pagkakita ko sakaniya at ang sakit nanaman

Nawala lahat ng galit ko lahat ng gusto kong sabihin nawala nung nakita ko siya naging impyerno buhay ko nung nawala siya mas matindi pa sa ginawa sakin ni nathan ang sakit na binigay ng taong to sakin

Iniwan niya ako nung kailngan ko siya kala ko ayoko ko na siyang makita pero heto ako nagmumukang tanga nanaman

"Welcome back nathaniel" sabi ko na walang kaemosyon emosyon sabi nila kaugali ko siya sinasabi din nilang kakambal ko siya

Pero higit naba ang nararamdaman ko saknya ?

Bakit sa bestfriend ko pa oo bestfriend ko ang nasa harap ko ngayon .