⛓ច្រវ៉ាក់គំនុំជម្រះឈាម⛓

ភាគទី12:សុបិន្ត

{⛓ច្រវ៉ាក់គំនុំជម្រះឈាម⛓}

+_ភូមិគ្រឹះត្រកូលMin_+

<យ៉ាងមិចហើយការងារឲស៊ើបនោះ??>ប៉ា.yoon

<អ្នកប្រុសតូចធ្វើបាបក្មេងនោះស្ទើរស្លាប់ស្ទើររស់ណាលោកម្ចាស់>កូនចៅ

<ល្អណាស់ឯងទៅវិញចុះ>ប៉ា.yoon ពេលកូនចៅខ្លួនចេញបាត់គាត់ក៏លេចស្នាមញញឹមមួយដែលបង្កប់ដោយល្បិចដ៏ជ្រាជ្រៅ

៚រំលង...~~

+_5:30min ល្ងាច_+

<yoon...បងមើលចុះវាស្អាតណាស់>jm និយាយហើយក៏អង្អុលទៅតុក្កតាឆ្មាធំមួយ

<អូនចង់បានចាំបងទិញអោយ>yoon

<អត់ទេ វាសាកសមនឹងបងជាងទុកអោយអូនជាអ្នកទិញអោយបងវិញ>jm មុខរីកដូចគ្រាប់ជីចឹង ខុសពីអ្នកម្ខាងទៀតមុខដូចគេចងបាញ់

<ហុឹម>yoon គ្រាន់តែក្រហឹមបន្តិចក៏ងក់ក្បាល

<បងយ៉ាងមិចនឹងទឹកមុខមិនរីកសោះ នេះពួកយើងមកដើរលេងណា បងមានរឿងអីប្រលែងវាចោលអោយទៅតាមខ្យល់អាកាសខ្លះទៅណា>jm និយាយហើយក៏ទៅចាប់ហែកថ្ពាល់Yoongiលេង

<អូនប្រញាប់ទិញវាទៅ ហើយបងនឹងជូនអូនទៅវិញ បងមានការរវល់ត្រូវប្រញាប់ទៅដោះស្រាយ>yoon បន្ទាប់ពីទិញតុក្កតារួចហើយjiminក៏ឡើងឡានទៅវិញជាមួយyoongiទៅរហូតមកដល់ផ្ទះjimin

<ដល់ផ្ទះអូនហើយ បងទៅធ្វើការងារបងបន្តចុះ បើកឡានប្រុងប្រយ័ត្នណា>jimin រៀបនឹងចុះហើយតែក៏ត្រូវឈប់វិញ

<ឈប់សិន បងមានរឿងចង់ប្រាប់អូន>yoon

<បងមានរឿងអីចង់ប្រាប់អូន??>Jmចាំស្តាប់ដោយស្នាមញញឹមចេញពីចិត្ត

<ការពិតការរវល់ដែលបងត្រូវដោះស្រាយនោះគឺ បងចង់ប្រាប់អូនថាពួកយើងបែកគ្នាទៅ>Yoon ទឹកមុខស្មើរថេង ខុសពីអ្នកដែលចាំស្តាប់

<បងកុំនិយាយលេងអី អូនមិនចូលចិត្តអោយបងនិយាយបែបនេះទេ>jmនិយាយទាំងរអាក់រអួលប្រឹងទប់ទឹកភ្នែក

<ស្តាប់ខ្ញុំអោយច្បាស់ ខ្ញុំMin Yoongiមិនបាននិយាយលេងជាមួយឯងទេ កន្លងមកនេះខ្ញុំខាតពេលជាមួយឯងច្រើនពេកហើយ ខ្ញុំជាអ្នកចាប់ផ្តើម ចឹងខ្ញុំក៏គួរតែបញ្ចប់វាដែរ បំភ្លេចខ្ញុំចោលទៅចាត់ទុកថាវាជាសុបិន្តមួយដ៏វែងអន្លាយរបស់ឯងទៅចុះ ចំណែកខ្ញុំក៏ដូចគ្នា>yoon

<ហេតុអីyoon??អូនធ្វើខុសអីមែនទេ??បើចឹងមែនបងប្រាប់អូនមកចាំអូនកែវា សុំត្រឹមតែពួកយើងកុំបែកគ្នាអី ហុឹកហុឹក..>jm ក្រោយពីស្តាប់ឮអ្នកម្ខាងទៀតលែងហៅខ្លួនសិទ្ធស្នាលដូចមុនក៏យំតែម្តង

<ខ្ញុំនិយាយយ៉ាងមិចគឺចឹងហើយ បានហើយឆាប់ចុះទៅ ហើយយកតុក្កតាឯងចេញផងខ្ញុំមិនត្រូវការទេ>yoon ក្រោយពីjiminឮហើយក៏មិនដឹងនិយាយអ្វីទៀតដែរបានត្រឹមតែយកតុក្កតាខ្លួនដែលតាំងចិត្តទិញអោយចេញពីឡានគេទាំងទឹកភ្នែក

<ខ្ញុំមិនដែលគិតសោះថាលោកជាមនុស្សបែបនេះMin yoongi ខ្ញុំពិតជាពិបាកទទួលយកណាស់ តែខ្ញុំនឹងព្យាយាមបំភ្លេចលោកyoon ដល់ពេលដែលខ្ញុំត្រូវភ្ញាក់ពីសុបិន្តនេះហើយ ហុឹកហុឹក>ឈរនិយាយតែឯង

៚រំលង...~~

(ក្នុងសុបិន្ត)

<កូនសម្លាញ់!!ឈប់ទៅកូន កុំធ្វើរឿងដែលខុសហើយស្តាយក្រោយអីកូន ម៉ាក់មិនចង់ឃើញកូនឈឺចាប់ទេ>ម៉ាក់.jk

<អត់ទេម៉ាក់ ពួកវាធ្វើអោយគ្រួសារយើងបែកគ្នា ពួកវាសមនឹងទទួលបានអ្វីដែលកូនធ្វើនៅពេលនេះណាស់ ហុឹកហុឹកម៉ាក់>jk ពេលឃើញម៉ាក់ខ្លួនហើយក៏ស្ទុះទៅអោបតែម្តង

<តែកូនគួរតែសម្លឹងមើលមនុស្សដែលជុំវិញខ្លួនខ្លះផងទៅ កុំជឿសម្តីគេខ្លាំងពេកអី ម៉ាក់ទៅហើយ កូនថែរក្សាខ្លួនផង>ម៉ាក់.jk គាត់និយាយហើយក៏រលាយបាត់ក្នុងរង្វង់ដៃរបស់រាងក្រាស់បាត់

<អត់ទេម៉ាក់កុំទៅអីម៉ាក់ ត្រឡប់មករកកូនមក មកនៅជាមួយកូនវិញមក កូននឹកម៉ាក់ណាស់ ហុឹកហុឹក>jkយំរហូតទាល់តែភ្ញាក់ពីសុបិន្ត តែពេលដែលរាងក្រាស់ភ្ញាក់ហើយក៏នៅតែយំរកម៉ាក់គេដែរ

<កូនមិនខុសទេម៉ាក់ ហុឹកហុឹក ពួកវាទេដែលខុសដាក់គ្រួសារយើង កូននឹងសងសឹកអោយដល់ទីបញ្ចប់ ម៉ាក់ចាំមើលចុះ>jkនិយាយដោយកំហឹង បន្ទាប់មកទៀតរាងក្រាស់ក៏ទាញកន្សែងចូលងូតទឹកស្លៀកពាក់ចុះមកមើលរាងស្តើង

<វាយ៉ាងមិចហើយ>jk សួរកូនចៅដែលនៅយាមរាងស្តើង

<មិនទាន់ដឹងខ្លួនទេចាហ្វាយ មើលទៅដូចជាស្លេកខ្លាំងណាស់>កូនចៅ

<យប់នេះយើងមិនមកវិញទេ ពេលវាដឹងខ្លួន ឯងអោយវារកអីសុីខ្លួនឯងទៅ ហើយប្រាប់អោយវាទៅសម្រាកចុះ ស្អែកធ្វើការធម្មតា>jk និយាយហើយក៏បានជិះឡានទៅបាត់

Tobe contionun...