(The Book 1 ending)

41 3 1
                                    


Chandria's POV

" a-ah..sige po..naiintindihan po namin....mauna na po kami..." sabi ko at ningitian muna nila kami bago kami umalis dun..

.

.

.

.

.

.

" kinalimutan na niya talaga tayo..." nakayukong sabi ni Lyka..nang nasa rooftop na kami

tinabihan ko naman siya at

" *poink* huwag ka ngang ganyan?! " sabi ko at tiningnan naman niya ako

na luluha na ang mga mata niya at halatang pinipigilan niya itong tumulo namumula na kasi ang mga mata niya T_T

alam kong ma aalala mo din kami Lexy....

" huwag akong maging ano..? " tanong niya at bumalik sa pagkayuko

" yung...parang ang bilis mo lang gumive up.... huwag ka ngang yumuko...lalo na huwag ka nang umiyak..." sabi ko at niyakap siya

kaya naman napaiyak siya sa balikat ko...

" dahil hindi makakatulong sa pag rerecover ni Lexy sa mga memories niya kapag iiyak ka lang dito.... " sabi ko

" at...huwag ka nang umiyak..baka mabasa ang damit ko dahil sa uhog mo..." pagpapatuloy ko sa sasabihin ko kaya napakalas naman siya at pinunsan ang basa sa mukha niya

" wala naman uhog ah...." sabi niya at chine-check pa kung mayroon...

napangiti naman akong lumapit sa kaniya

at niyakap ulet siya

" binibiro lang kita.....sa totoo lang huwag ka nang umiyak..pumapangit ka kasi kapag umiiyak at nagiging kamukha mo na ang mga batang kalsada.." sabi ko kaya napakalas naman siya sa yakap at tingnan ako ng masama

" grabeh ka....mga batang kalsada talaga? " sabi niya at nag-pout pa...-_-"

" oo..ang yagit-yagit mo kasing tingnan " sabi ko at nag pout pa sioya lalo

" huwag mo anng paabutin sa sahig iyang nguso..baka madumihan pa ang sahig sa ginagawa mo eh *poink* a-aw! " sabi ko at napakalas naman ako ng bigla lang niya akong batukan!

" ang sama mo! *pout* " sabi niya

" eto nalang...total may fourth year pa at fifth year pa tayo sa college life...baka papa aralin nila ni tita si Lexy...sa BIG DREAM ACADEMY " sabi ko at napatango nalang siya

" sabi ko huwag ka nang umiyak eh! " sabi ko at binatukan ko ulet siya

sabeng huwag umiyak .......

ayun siya iiyak padin! -_________-"

" opo! " sabi niya at bago pa 'ko makakapagsalita ng magsalita ulet siya

" paano..paano...k-kung hindi na niya talaga tayo....ma alala...." nakayuko niyang sabi pero magsasalita na sana ulet ako ng tiningnan niya ako

eye-to-eye

" paano kung...hindi siya dun papa-aralin nila ni tita...." sabi niya at

" edi...baka sa...hmm..Gemini university right? " sagot ko at nakangiti naman siyang tumingin sa akin

" oo nga! " sabi niya at bigla niya akong niyakap

" fighting lang! maniwala tayo kay Lexy na magagawa niyang marecover ang lahat ng nakalimutan niya...." sabi ko at tinatapik-tapik ang likudan niya

When a Playboy meets a Bad Girl [EDITED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon