Marrying My Mortal Enemy [Complete] [PUBLISHED]

Chapter 58

Author's Note: 

Alam ko pong, maraming nagdedemand na mag-update ako or so whatever, gusto ko rin namang laging mag-update pero hindi kasi kaya. Graduatiing student po ako and soon to be College Student. Kaya super dami ko pong ginagawa. Kaya sorry po for the super duper late updates! =))

And of course!!! Thank you po for supporting this very epic story. Kung wala kayo, hindi to magiging 1M Reads, kaya from the bottom of my heart. Thank you po talaga ng maraming marami! Best Valentines Gift na natanggap ko. <3 

And of course!~ Yung Fanpage din po, maraming salamat sa mga nag-like at mag-lilike... ^_^ 

***

Chapter 58: Confession

Lyle's POV

 Naiinis ako! 

Pag may nangyaring di maganda sa 'Buhay Ko'... sisihin ko talaga ang sarili ko. Tsaka si Renzel! 

Kung hindi dahil sa kanya, hindi ako magiging tanga at hindi sana papasok sa isip ko ang salitang 'lumayo'. Edi sana hindi ko na pinansin yung babae nung Bryan! But I still, I admit that this is all my fault... 

=.=

Buhay nga naman o! 

"Iho, anu daw? Asan na siya? Nag-aalala na ako sa batang yun. Pakiramdam ko nga may mga naging problema siya nitong nakaraan. Jusko! Sana talaga ayos lang siya..."

singit naman ni Manang Rosa. She's right, I won't deny the fact, that maybe I'm the reason of her problems. 

"Sabi ko pa naman sa kanya, wag na siyang umalis. Para kasi akong kinutuban kanina... Tawagan mo nga siya. Dapat umuwi na siya ng ganitong oras." 

di ko na pinansin yung mga sinasabi niya, dahil ayoko ng mag-alala pa siya. Ako ang nagsimula ng problemang to kaya ako din dapat ang lumutas. Ayoko ng pinakakielaman ako ng mga tao, when the truth is... lalo lang nila akong bibigyan ng problema. 

Naramdaman kong nag-vibrate yung phone ko, kaya tinignan ko agad yung message. Pagkabasa ko, agad akong napatakbo palabas… Alam kong sa mga oras na to, kailangan niya ako and I also need her. Kung bakit nangyayari sa kanya to, it’s all my fault. I realized that I made her life miserable. She didn’t deserve any of this. Hindi dapat siya nakakaranas ng ganito.

.

.

.

.

.

Hindi ko man mabigay sa kanya lahat… atleast mapatunayan ko lang na mahal ko siya.

… And to thank her also for waking me up… from my past