Ang Reyna ng Kamalasan (On-Going)

REYNA 1

Chapter 1: Kamalasan

~***~

Cristina's Point of View

          "Sorry may nakuha na kami at perfect five is fine" Saad niya kaya lumungkot 'yung mukha ko.

          "Grabe ka naman, limang oras na ako naghahantay dito't na walang kain-kain tapos iyan 'yung ibubugad mo sa akin? Nasaan ang hustisya 'doon?" Pagmamaktol ko habang nagpapadyak sa inis.

          "Sorry talaga miss. Makakaalis ka na." Muling saad nito at nilahad pa ang kamay na nagsasabing umalis na ako. Ang sama mo! Hmp!

          "Oo na't alam kung maglakad palabas, wag mo nang ipamukha, masunog sana ang restaurant nyo." Banas na sabi ko at padabog na lumabas ng pesteng restaurant nila.

          Limang oras nila akong pinaghintay tapos sasabihin nilang okay na 'yung limang 'yon? Mas nauna ako sa kanila pero sila agad 'yung nakapasok? Aba!

          'Yan kasi ang magagawa nang mabait. Pasingit pa more.

          Grabe, buhay ka papala konsensya!? Akala ko napatay na kita kagabi eh, ang daldal mo!

          Kapag namatay ako kasama ka, bobo nito oh!

          Aba't sasagut pa talaga, upakan kita 'dyan eh.

          Inis akong nagpalinga-linga sa paligid ko. Kalahating oras na akong naghahanap ng trabaho pero kahit isa walang tumatanggap sa akin, paano na 'yan? Wala akong kakainin ngayon tas wala akong pangbayad kay Aleng Tusong sa upa na tinitirahan ko.

          Napanguso ako. Gawain ko na 'yan kapag banas at naiistressako. Hmp!

          "Ate, Mimi!"

          Napatingin ako sa tumawag sa akin. Si Gino lang pala. Anak ng kapitbahy na walang antena. Lol!

          "Huh? Bakit?" Nagtatakang tanong ko.

          Halata sa mukha niya 'yung lungkot na pinagtataka ko. Bakit kaya siya ganyan? May problema ba ang batang ito?

          "Si Aleng Tusong kasi eh..." Saad niya. Medyo naiinis din ako sa batang ito. Pathrill siya masyado.

          "Ano? Wag kang pathrill. Mukha ka lang gusgusin pero hindi ka merteryosong tao. Kakanood mo 'yan ng mga palabas sa sirang tv ni Manong Eddie. Kay bata bata mo pa, daming alam. Sabihin mo na kung ano ang sadya mo!"

          "Ate, Mimi naman. Ang dami mong satsat 'dyan. Si Aleng Tusong, galit na galit na sayo. 'Yung pangbayad mo 'raw sa upa mo." Napapakamot sa ulong aniya.

          Haist! 'Yung kubang lukluban na 'yon. Masyadong halata mukhang pera. (Mukhang pera na pala ang baboy ramong 'yon) 'Di ba sya makapag-hintay? Isungal-ngal ko kaya 'yung pisong baryang hawak ko ng matauhan ang bilbil niyang walang-wala ako ngayon. Sheteng kamalasan 'yan! Kapit ng kapit kaya 'yung germs sa balat ko hindi na 'rin matanggal. Lol ang korny nyo. Oo na korny na!