Medya:Kerem
-
Kerem karşımdaki koltukta oturup sıkıntıyla saçlarını karıştırırken bende oturmuş dizlerimi titretiyordum.
Evin içindeki sessizliği zil sesi bozdu.
Kerem anında kafasını kaldırıp endişeyle bakarken Kereme döndüm."Sakin ol."
Yerimden kalkıp kapıyı açtım.Karşımda doğanı görmem ile göz devirdim.Üzerindeki siyah gömlek ve siyah pantolon ile fit duruyordu.
"Ne var?"
"Kerem içeri de mi?"
Sesi stresli geliyordu."Evet?"
"Karan gönderdi beni yalnız kalmamanız için."
"Niye biz kendimize bakamıyor muyuz?" dediğimde bu sefer göz deviren o oldu.
O sırada yanıma gelen Kerem ile bakışlarım ona döndü.
"Tamam Gökhan girsin.."
Kafamı sallayıp geri çekildiğimde Doğan ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi.Kerem önden o arkadan oturma odasına ilerlerken bende kapıyı kapatıp onların yanına gittim.
Doğan tekli koltuğa Kerem de onun karşısındaki L koltuğa oturdu.
Bende L koltuğun köşesine oturup bağdaş kurdum."Eee anlat bakalım?"
Kerem Doğanın sesi ile bakışlarını Doğana çevirdi.
"Neyi?"
"Aşağıya inip Kerem Kerem diye bağıran orospu çocuğunu."
Kerem başta afallasada ardından derin bir nefes aldı.
"Takıntılı bir manyak işte anlattırıp moralini bozma çocuğun." dedim Doğana karşı.
Doğan Kereme uzun uzun bakıp süzdü.Kerem ise sadece saçlarını karıştırıp derin nefesler alıyordu.
"Tamam sen stres yapma.Ben varken kimse bir şey yapamaz."
Kerem tekrar Doğana döndüğünde başta boş boş baktı.Sanırım böyle bir şeyi duymayı beklemiyordu.
Bir süre baktıktan sonra 'eyvallah' der gibi kafasını salladı ve önüne bakmaya devam etti...
-
Akşam saatleri olduğunda Doğan yemek sipariş etmişti.Ne kadar ikimizde yemek istemesek de ısrarla yememizi sağladı.
O saatlerde de Karanı aramıştım ama açmamıştı.Genelde telefonlarıma bakmıyordu.Meşgul olduğunu düşünüp üst üste aramıyordum bende.
"Kerem bir şey istiyor musun getirsinler?"
Kerem Doğanın sorusuyla başını yasladığı koltuktan kaldırıp Doğana baktı.Ardından kafasını iki yana salladı.
Benimde bakışlarım Doğana döndüğünde kaşlarımı çattım.Kereme o kadar içli bakıyordu ki bir an olsun şaşırdım.
Bu şekilde sert görünüşlü bir adamın birine karşı bu kadar naif olması garipti.
Gerçi bende Karana karşı öyleydim..
Ben bunları kafamda kurarken kapı çaldı.Yerimden kalkıp direkt açmamla karşımda ayakkabılarını çıkaran Karanı gördüm.
"Noldu?"
"Ne olsun yavrum." dedi ayakkabılarını çıkarıp kenara koydu ve içeri girdi.
"İfade aldılar, nezarette şuan.Kerem yarın gidip şikayetçi olacak." dediğinde kafa salladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELANIN ZAAFI (GAY)
RandomPolis memuru Karan Karadağ. Başı beladan kurtulmayan Gökhan akman. - (TAMAMLANDI)