მანქანაში
ჯკ: სოფ კარგად ხარ ??
სოფი: კი კარგად ვარ , სად მივდივართ ?
ჯკ: ჩემს სახლში მიგიყვან
სოფი: კარგი
ჯკ: გინდა ვისაუბროთ ჯეკზე ?
სოფი: არა ეხლა მაგის ნერვები არ მაქვს მართლა ..
ჯკ: სოფი მართლა კარგად ხარ ??
სოფი : გააჩერე მანქანა
სოფი მანქანიდან გადავიდა , ძლივს სუნთქავდა
ჯკ: სოფი , სოფ რა გჭირს რატომ გიჭირს სუნთქვა ?? იქნებ საავადმყოფოში წავიდეთ ??
სოფი: არა უბრალოდ სტრესის გამო სუნთქვა მიძნელდება ხოლმე მალე გადამივლის ..
ჯკ: რითი დაგეხმარო ??
ამ კითხვის დასმა და სოფის ტირილის დაწყება ერთი იყო , ის ვეღარ იკავებდა ცრემლებს , უნდოდა ხმამაღლა ეყვირა . ჯკ მივიდე მიუჯდა გვერდზე მისი თავი გულში ჩაიკრა და თმაზე ეფერებოდა რაზეც სოფიმ უფრო უმატა ტირილს !! სადღაც 20 წუთი ასე იყვნენ .. სოფი დამშვიდდა ჯკს მოშორდა ...
სოფი: ბოდიში და მადლობა ყველაფრისთვის
ჯკ: არაფერია არც საბოდიშო და არც სამადლობელი
სოფი: უბრალოდ ვეღარ მოვითმინე
ჯკ: რატომ იტირე იმ ნაბიჭვრის გამო ??
სოფი: იმ სირის გამო არ მიტირია უბრალოდ მის სიტყვებზე დავფიქრდი და რა მოხდება თუ მართლა ყველა კაცი მასე ფიქრობს რა მოხდება თუ დღევანდელით შეგარცხვინეთ ?
ჯკ: შენ თვითონვე გაეცი მას ამაზე პასუხი , ასე მხოლოდ ავადმყოფები ფიქრობენ !!!! დამშვიდდი მე აქ ვარ და მე ნამდვილად არ ვფიქრობ მასე !
სოფი: მადლობა, გთხოვ წავიდეთ თან გამოცვლა მინდა
ჯკ: ჩემს სახლში წაგიყვან იქ კი ჩემს ტანსაცმელს გათხოვებ სახლში ხვალ დავბრუნდეთ მათაც ნუ ვანერვიულებთ თვალები გაქ დასიებული ტირილისგან !
სოფი: კარგი
მალევე მივიდნენ ჯკს სახლში , ჯკ მ სოფი ერთ - ერთ ოთახში შეიყვანა
ჯკ: მე გავალ რამე ტანსაცმელს მოგიტან ვფიქრობ შარვლები ძალიან დიდი გექნება
სოფი: ფეხსაცმლის თასმაც გამოაყოლე და ჩავიცმევ
ჯკ: ნუ შენი პროფესია აქაც არ გავიწყდება
სოფი : აბა რაა ...
ჯკ გავიდა სოფი აბაზანაში შევიდა და მალევე გამოვიდა რადგან სტრესისგან ისევ უჭირდა სუნთქვა .
