In another life(Sandro Marcos)

chapter 73

Zeign Pov

feel ko andito nako sa kwarto ko dahil medjo matagal nadin ako dito alam ko na kung ano Ang higaan ko noh

Pero hinde kopa Minulat Ang mga mata ko dahil narinig ko naguusap yung doctor tsaka si sandro,si mama and si dad

"I'm sorry Mr&Mrs Alvarez and sayo n din Mr Marcos,hinde na kaya ng katawan ni Zeign anytime babagsak na sya bibigay na sya,ginawa na namin lahat ng makakaya namin pero Wala na talaga I'm sorry,and I need to go"rinig kopang sambit ng doctor

alam ko Naman nung una palang nawala ng pag asa pero Ang sakit parin pala talaga na marinig iyon harap harapan sa doctor ko

Tumulo ang mga luha sa aking mga mata sa narinig ko...

"Mahal gising kana pala"Sandro said nung makita akong gising na

"Kanina ka pa ba gising anak?"mama asked

"Ngayon lang po"I said

Nagusap lang kami ni mama and dad tapos nila grace,para kahit ano Mang mangyari sakin okay nako kase nakita ko na okay sila kahit papaano

"Iwan ko Muna kayo ng asawa mo"dad and mama said at agad na lumabas

"Hellos misis ko kamusta anong masakit?"tanong pa ni sandro the way he called me misis ko my heart melts ilang oras palang after nung wedding

"ayos lang ako mister ko"I said at nakita ko namang namula Ang mga pisngi nito

"Yeah call me mister ko I love that way called me by that"

"But I have favor mahal ko last favor"I said at nakita kong nagbago Ang expression ng mukha ni sandro ayaw nyang mawalan ako ng pag asa pero alam kong kahit sya nawawalan na din sya ng pag asa

"Hey don't say that"

"Enough Sandro I heard what the doctor said earlier and I'm okay with that I don't want to see you and to see everybody suffering because unti unti akong pinahihirapan at pinapatay ng sakit na toh"mahaba kopang wika at ngumiti ng pilit kahit ramdam kong may mga luhang tumulo sa mga mata ko,tanggap ko na Ang kapalaran ko pero masakit padin

"Mahal?"Sandro said at nalungkot pa sa sinabi ko

"It's okay my love,tara punta tayo sa balcony I want to see the sunset"I said at dahan dahan akong umupo at tinulungan ako ni sandro

"Dahan dahan mahal ko"wika nya pa at sinakay ako sa wheelchair at pumunta kami dun sa balcony dito sa kwarto ko sa hospital umupo lang kami ng magkatabi habang pinapanood Ang araw sa kanyang paglubog

i finally understand that no matter what how beautiful sunset is,it signifies the end.

"Mahal I've been hugging cactus for a long time"I said while looking at the sunset

"Mahal pls"wika nya pa at hinawakan ng mahigpit Ang mga kamay ko

"your moon is already suffering"I said at tuluyang pumatak Ang mga luhang kanina kopa pinigilan

hinde ko na kaya,,alam kong hinde narin nila kaya...

"And I know you don't want me to suffer,but I'm already suffering my love seeing you guys are in pain because of me, i'm sorry my love,sorry kase hinde ko na kinaya"dagdag kopa and I smiled at him painfully

"Mas gugusthin ko pang makita ka kasama ng iba o makita ka sa malayo kesa hinde na kita makita"wika nya at tuluyang nagunahang pumatak Ang mga luha nya

kung kaya ko lang Sandro...

linaban ko...

Lumaban ako hanggang sa bumigay at naubos ako...

pero hayaan nyong piliin ko Muna Ang sarili ko ngayon kahit isang beses lang.

"May pupuntahan lang ako mahal pero sa pagkakataong ito hinde nako babalik"wika kpa at mas lalong umiyak hinde ko inakala na dadating ako sa puntong magpapaalam ako sa isa sa pinakamahal at pinakaimportanteng tao sa buhay ko

"Kahit ilang buhay pa Ang magkaroon ako Ikaw at Ikaw Ang pipiliin ko"I said

"at kahit ilang buhay din Ang ibigay sakin Zeign hahanap hanapin kita,at uulit ulitin ko yung pagmamahalan natin mahal na mahal na mahal kita"wika nya pa at hinalikan ako sa noo habang pareho kaming lumuluha

"mahal kita kaya pipiliin kita habang buhay kahit pa sa kabilang buhay"dagdag nya pa

"iloveyou Zeign unconditional Wala saatin yung Mali hinde natin kasalanan yung Tadhana yung naging madaya satin na hinde man lang tayo hinayaang maging masaya, destiny played us well"aniya at ngumiti ng pilit pero nakikita ko sa mga mata nya na nahihirapan at nasasaktan sya,kaming dalawa well kaming lahat pero hinde ko na kaya,mas lalo kong hinde kaya na nakikita silang nahihirapan kase unti unti akong pinapatay ng sakit ko

"Finally I'm gonna be one of the star who always shine when the world gets dark."I said and smiled while looking at the sunset

"magbukas ka na ng panibagong libro mo mahal na hinde na ako Ang magiging paksa ng kwento mo."wika kpang muli

"Ikaw Ang pinakamaganda na nangyari sa buhay ko misis ko"aniya at tinignan ako sa aking mga mata

Sandro calling me misis ko god!!!

maraming beses pa sana nya akong tatawaging misin ko maraming beses pa sana kaming magtatawanan at magkwentuhan mag aasaran,pero Wala na hanggang dito nalang sguro..

"You too mahal,but please let me rest na kase I can't na eh"I said and I'm begging him kase hinde nya pa kayang bumitaw well I can't leave him but mas lalo akong pinapatay kapag nakikita ko syang nahihirapan sa kalagayan ko....

Ito na siguro Ang panahon para lisanin ko Ang mundong hinde naging patas sakin

Ubos na Ang tinta ko para gumawa pa ng ibang pamagat, ako'y magpapaalam na dito na nagwawakas Ang pahinang sinumulan ko

"mahal magpapahinga nako ha,matutulog nako pero hinde na ako gigising " i said and faked a smile ayokong maging mahina sa huling pagkakataon na makikita ko si sandro Ang asawa ko!!!

"alam kong pagod kana mahal,sige na magpahinga kana pwede ka ng matulog mahal na mahal kita I'm letting you go my love"wika nya at ngumiti pa ng pilit habang hawak hawak padin ng mahigpit Ang kamay ko hinalikan nya iyon habang may mga luhang pumapatak sa mata nya

Ang hirap Naman na Iwan sya ng ganito,,nasasaktan ako,,nahihirapan,,pero kailangan

pangako ko mahal ko na sa susunod na buhay Ikaw at Ikaw Ang pipiliin at mamahalin ko...

Maybe hinde lang tayo ngayon pero magkikita tayo,sa susunod na habang buhay.

And so my story ends not because I ran out of ink, but I stopped writing.

and finally I'm choosing myself once

at sa huling hininga ko ikaw parin Ang iniisip at minamahal ko my Ferdinand.

Habang pinipikit ko Ang mga mata ko habang nahihirapan ako sa kalagayan ko habang binibigay ko Ang sarili ko sa puting ilaw na nakatutok sakin Ikaw Ang iniisip ko

The noise in my head suddenly disapeard as a drop of tear went down while closing my eyes ready to have an endless sleep.

WHAT IF MAY MANGYARI PANG IBA?HAHAHAH OVERTHINK WELL GUYS MWA MWA....

GOODNIGHT EVERYONE,I HOPE YOU GUYS ARE DOING WELL!!!

VOTE AND FOLLOW!!