Yıllarca açmak için uğraştığımız resim sergisini hatırlıyor musun? Sen gittiğinden beri kapalı olan.
Resimlerini bana ilk gösterdiğinde sanatının güzelliğine inanamamıştım. Seni tanıdıkça ortaya çıkan mükemmelliğini gördüm.
Atölyede seninle birlikte resim çizmeyi sevmiyordum çünkü hep dikkatimi dağıtıyordun. Kendi işimi bırakıp saatlerce seni izlerdim. Her bir fırça darbenle imzanı bıraktığın eserlerine, ciddi bir iş yaparken ki komik surat ifadene...
Mezun olduktan sonra bin bir uğraşla açtığımız serginin açılış günü, aynı dün gibi aklımda. Takım elbisene kravatı zorla giydirmiştim. Aynı bir çocuk gibi mızmızlanıp durdun.
Çok büyük olmasa da bizim için yeterli olan yer tıpkı hayallerimizdeki gibiydi. Geceleri küçük balkonumuzda saçlarımı okşarken kurduğumuz hayallere...Birer sanatçı olduğumuz. Paristeki küçük dairemizde kaliteli şaraplarımızı yudumlayıp tadımıza doyduğumuz. Ve daha bir çoğu...
En sevdiğim tablon ise ikimizi resmettiğin tablo;
"Partout y'as tes" (Her yerde sen varsın.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bavulumu topladım sevgilim, hayallerimize bir adım daha yaklaşmak için gidiyorum.
Geri dönmeni diliyorum bazen incineceğim ama sen dönene kadar bunu söylemeye devam edeceğim
