Ik loop naar kleedkamer 12 en zie dat de jongens al binnen zijn. (Ik speel in een gemengd team). Snel pak ik mijn broekje, sokken en mijn vertrouwde truitje met nummer 3. Samen met Emma loop ik naar het kleedhokje voor de meiden. Eenmaal binnen trek in mijn schoenen uit, mijn sokken duw ik in mijn schoenen, en pak mijn scheenbeschermers uit mijn tas. Ik doe mijn trui en broek uit, en mijn tenue aan. Snel doe ik mijn scheenbeschermers om, sokken aan, schoenen aan en strik mijn veters. Emma blijft maar Door praten over het feest van haar vriendje, Tom. "Hey luister je wel?" Vraagt Emma aan me. "Jaja ga maar door" zeg ik. Ik ben helemaal niet aan t luisteren wat ze zegt. Ik zit nog steeds te denken aan de jongen die ze vorige week had ontmoet op t veldje achter de school. Hij was zo mooi! Hij had blauwe ogen waar je in verdronk, mooie bruine haren en een hele mooie lach. Duizenden vragen spoken door mijn hoofd. Waarom begon hij tegen me te praten? Waarom wilde hij mijn nummer? Waarom hield hij mijn hand vast toen ik weg ging. Het was zo raar. En het mooie is dat hij mijn nummer heeft, maar hij heeft nog niet geappt dus ik heb zijn nummer niet. Misschien wilde hij gewoon aardig zijn ofzo. Maar dan zeg je toch niet "ik hou van je". Dit is zo raar. Ik denk dat ik morgen nog even met Emma naar het veldje ga om te kijken of hij er is. Ik hoop het zo!
