Pain Makes People Change

Chapter 5

Ayoko ng patagalin pa ang pag-uusap namin, nahihirapan lang ako lalo. Di ko alam kung ano tong nararamdaman ko pero parang bawat hakbang ko palayo lalo akong nasasaktan. Di ko napansin na pumatak na pala yung luha ko.

"Nics ano ba?! Kausapin mo naman ako.." calm pero may authority ang boses niya. Tumigil ako pero di parin ako humarap saknya.

"Iniiwasan mo ba ko?!" pero this time, hinawakan niya ang braso ko para mapaharap sakanya.

"Allen ano ba?!! Nasasaktan na ako!" doble meaning yung sinabi ko. Una dahil masyadong mahigpit ang hawak niya sa braso ko, pangalawa baka tuluyan na ko umiyak pag di pako umalis dito.

"Sorry, Nics bakit mo ko iniiwasan? May nagawa ba kong mali?"

"Wala naman, ano ba dapat nating pagusapan?" I said that with a cold tone to make him think na para sakin wala lang siya.

"Nics gusto kita! Since 1st year pa tayo, lagi akong nagpapapansin sayo. Ginagawa ko lahat para lang mapalapit sayo pero ano ba to? Kung may nagawa man ako sabihin mo lang, di itong nagmumukha akong tanga tuwing kakausapin kita. Nasasaktan na ko."

"Gusto mo ko? Sorry ha pero di ako tanga para mag paniwala sa mga sinasabi mo. Alam ng lahat na nanloloko ka ng babae. And you expect me to believe that?"

"If that's what you think" matapos yun tumalikod na siya sakin. Feeling ko tinalikuran na ako ng lahat. Mas mabuti na sgurong umuwi na muna ko. ;(

MAT's POV

Matapos ng pag-uusap namin ni Nicole kinuha ko yung number niya sa kaklase niya kasi gusto ko pa na lalong mapalapit sakanya.

*calling: my princess <3*

"Hello?" I love hearing her sweet voice ;)

"Hi I'm MAT" MAT ang sinabi ko kasi baka pag sinabi ko na ako si Allen baka dedmahin lang niya ko.

"Where the hell did you get my number?!" isa yan sa mga nagustohan ko sakanya, yung pag-tataray niya. Napangiti nalang ako bigla ng di nalalaman ang dahilan.

"Let me say na I'm one of your stalkers" J

After noon matagal tagal din kami nag-usap kwentuhan. Noon ko lang nalaman na favorite niya ang chocolate. Kaya pala lagi siyang naghahanap ng chocolate cake sa canteen.

After ng practice namin, tinawagan ko agad siya nung makauwi na ko.

"Hello my princess" J

"Ikaw talaga! My princess ka dyan" :">

"Why? Haha so anong nangyare this day? Ok na ba kayo ni Allen?"

"Ahhh hindi pa rin e. Hanggat maaari ayaw ko na muna siya nakakausap, baka lalo lang ako masaktan. Alam muna, Diba gusto ko siya pero takot na ko masaktan kaya pinipilit5 kong maging manhid pag kaharap siya."

Nung sinabi niya yun, pakiramdam ko masaya ako dahil gusto niya din ako. Pero nalulungkot ako dahil iniiwasan niya ko. Mabilis lumipas ang mga araw, ganun pa rin. Pag kailangan niya ng kaibigan ako ang tatawagan niya o kailangan ng paglalabasan ng sama ng loob. Andito lang ako lagi para sakanya.

  

"Nics, kumusta ka na?" ;)

Ayy di ata ko narinig, kaya pumunta ako sa harap niya.

0.0 —> siya

:D —> ako

"Kumusta ka na?"

Imbis na sumagot siya, iniwan lang niya ko dito, mag-isa.. Sinubukan ko siya sundan pero biglang nag ring ang phone ko.

*My Princess <3 calling*

"Hello?"

"MAT? Ang hirap e. Pag lumalala lang lalo nararamdaman ko sakanya e. Pano ba to? "

"Lumalala? Hala, pacheck-up ka na. Baka kung anong sakit na yan. Ayaw ko mawalan ng prinsesa" ;)

"Ikaw talaga, binobola mo nanaman ako."

"Totoo naman e. Smile ka na. Kaya mo yan, ikaw pa" :)

"Salamat tlaga for always being there for me"

"Always welcome, o my princess by na ha. Mamaya nalang ulit ha."

"Ok sge bye bye"

*toot* *toot* *toot*

After noon bumalik na si Nics sa dito pero di niya parin ako kinausap o kahit nginitian lang. ;(

Kaya naisip ko siyang hintayin sa gate para mag-usap na kami. Gusto ko sabihin niya sa harap ko kung ano ba talaga problema niya sakin hindi yung sinasabi niya sakin bilang si MAT. Gusto ko sabihin niya sakin bilang ako.