İçimdeki Ses

Geldin mi ??

Kapı çaldı, irkildi Efe'nin geldiğini sanmıştı. Halbuki daha yarım saat önce Buket ile konuşmuştu ve buraya geleceğini biliyordu.

Peçetelerin arasından süzüldü. Mutluluğu adeta gözünden okunuyordu. Fakat kapıyı açtığında Buket'i gördü. Hem hayal kırıklığı yaşamıştı hem de sevinmişti. Sonunda dertleşecek birilerini bulmuştu.

Beraber uzun koridordan geçerek Beril'in odasına ulaştılar. Duvardaki " Efe ile Beril Köşesi'ni " sökmuş yere fırlatmıştı.

Zaten Buket üzüntüsünü buralardan anlayabiliyordu. "Neden gitti ? " diyerek basit ama aslında zor bir soru sordu.

Bunu cevaplamak istemiyordu, çünkü anlatırken bardaktan bosalircasina aglayacagini biliyordu. Boşver diyerek geçiştirdi Beril. Buket gözlerini ona dikti ve "Neden gitti ? " diye sorusunu tekrarladı.

"Peki "diyerek başladı sözüne.. Aslında her şey bi peri masalı gibiydi. Başladı ,eğlendirdi ve bitti hem de gereksiz yere. "Sacmalama ne gereksizi siz ibret alinasi bir cifttiniz Efe'nin seni gerkesiz yere birakamayacaginı ikimizde biliyoruz.. Kendini kandirma" diyerek heyecanla cevabini bekledi Buket.

"Haklisin pek gereksiz değil ama ne olursa olsun birbirimizi bırakmayacağımıza söz vermistik. O bu sözünü tutamadı ve benden uzaklasmayi seçti yani kacti , hem de Bursa'ya " dedi .

" Nee ! Bursa'ya mı ? İnanmıyorum şaka yapiyosun, neden kacmak ister ki bi insan demek ki bir şey yapmişsin da sıkılmış" diyerek büyük bi tepki verdi.

Aslında olay şu: Biz sahilde güneşin batışını izlerken... Tam anlatacaktı ki telefonu çaldı. Arayan Can idi. Buket Beril'den daha fazla heycanlanmıştı. " Aç, aç, aç çabukkk " diyerek telaşa kapildigini fazlaca belirtmişti.