Chapter 1

10 0 0
                                    

"Break na tayo" I immediately ended the call.


I'm stressed about this guy, he is Louie my 2 weeks boyfriend and now my ex boyfriend. I'm breaking up with him because sobra siyang mahiyain, ako rin naman mahiyain but mas sobra siya. Ewan ko nga ba kung bakit naging boyfriend ko siya. Sa text nga lang yun nang ligaw eh buti nga crush ko siya kung hindi, walang kami but it's over.


I'm innocent, simple girl. Hindi mayaman at hindi rin mahirap. Sakto lang naman ang estado namin sa buhay isang nurse si mommy Carmela Marie Ignacio-Sato at si Daddy Dave Sato ay isang supervisor sa isang company na gumagawa ng mga steels like roof, mga alambre at ibang mga gawa sa metals. I have one brother si Daniel Eric Sato he is 14 years old and ako naman ay si Norbeth Fia Sato, 16 years old at isang fourth year high school sa Sienna School Academy.


Ang bad ng day ko ngayon, we broke up but okey na yun kaysa itutuloy namin tapos walang imikan pag nag-kikita. Bf at gf lang kami sa text pero in person na parang wala lang. Parang ikinakahiya niya ako, gwapo pa naman siya. Buti nalang may nag-papasaya sa akin, si Harry. He's my crush since first year palang ako and he was third year high school pero hindi talaga naging kami hanggang ngayon. Kung sino-sino nga yung naging boyfriend ko but once a year lang naman ngayon lang naging dalawa.


Buti nga hindi nawala yung communication namin sa isa't isa, pag nag change siya ng number bibigyan niya talaga ako. I'm so kilig, the man of my dreams.


Masaya naman maging single but masaya rin pag may boyfriend. Labo ko diba? Pag pasensyahan niyo na ako, ganyan talaga pag broken hearted. char lang. Hindi uso yang broken hearted sa akin dahil mga exes ko ang nasasaktan. They love but I don't. Attracted lang ako sa kanila but love? No way! Hindi pa ako handa magaloko.


"teh, ano ka ba naman. Ba't mo brineak?" Sandra ask me. She's my close friend since first year kami. I have no best friend but I have friends and close friends. Friendly ako but I'm not the type of person na talkative, mag hintay lang ako na may kakausap sa ako and ask to be friend at yun na. I know naman ma hindi mga plastic yung mga friends ko because we've been together for almost 4 years and magiging friends ba kami kung plastic sila?


"Teh, hindi mo ba narinig? Inaway niya ako eh. Sinabihan niya akong malandi. Peste siya! Kaya brineak ko ka agad.. Ikaw ba pagsabihan ng malandi tapos wala ka namang ginawa hindi ka ba magagalit?" I zip my mango shake, nandito kami sa hop in nest isang snack bar.


"Ay syempre naman magagalit. Oo nga, teh. Tama yung desisyon mo" ay loka loka ring babaeng ito eh.


Kanina pa kami dito, ito na kasi yung tambayan namin dahil malapit lang sa school at tsaka masarap yung mga paninda nila. Lunch time pa kasi namin at kami lang dalawa ang may green gate pass yung ibang kaibigan namin ay naka red gate pass.


Sa school namin ang ID namin ay may color sa ibabaw ng Picture namin para malaman ng guard kung anong gate pass namin. Kapag green, pwede kang maka labas during lunch at kapag red hindi ka pwedeng lumabas at ang parents lang naman ang mag decide sa mga gate passes namin buti nalang green ako dahil maraming mga pagkain sa labas compared sa loon ng school na walang mangga, mga chichirya, mga street foods during lunch.


Pabalik na kami ng school dahil malapit na mag 1pm.


"Ang bagal mo, bilisan mo papagalitan tayo nito eh. Ayaw ko magka record ng tardy sa card ko noh!" Sigaw ni Sandra sa akin. Sanay na kasi ako sa mga tardiness na yan but during morning lang naman. Hindi kasi ako morning person kaya palaging late.


"Ito na nga oh, binibilisan na. Kasalanan mo naman kung bakit tayo nag-mamadali ngayon" Pano kasi nakipag kita si Rico sa kanya at napasarap yung usapan nila, hindi namalayan ang oras kaya ayun nag-mamadali ma kami. Pati rin si Rico, late din pero ok lang naman daw sa school nila, mag-dadahilan nalang daw siya.


Para ngang hinihingal si Rico pag dating doon sa hop in nest kanina eh, minamadali kasi ni Sandra. Ako tuloy ang nag-alala kay Rico kasi ang putla niya.


Lakad-takbo yung ginawa namin para marating yung school.


"Oo na. Kaya bilisan mo na"


"Bilisan eh nandito na kaya tayo oh tapos wala pang guard, edi ayos" nakahinga kami ng maluwag dahil wala si kuya guard na magpa sign sa amin sa log book dahil late lang naman kami ng 5 minutes.


Diritso ka agad kami sa room namin at nakalimutan pala namin na yung teacher pala namin ngayon ay yung strict.


"Good Afternoon, Mdme. Su" Sandra and I greeted as we enter our room. Humarap si mdme sa amin na nakataas ang kilay.


"Where have you been?" Mdme ask


"All my li-i-i-fe?" Kanta ni classmate na nasa tabi namin na ikinatawa namin, kami lang kasi yung narinig sa likod.


"what's so funny, Miss. Sato and Miss. Looc?"


"Nothing mdme" sabi ni Sandra


Buti nalang at inexplain niya kay mdme kung bakit kami na late at ang reason? Ipinatawag kami ng mama niya dahil may ipinaasikasp daw na importante at ang ikinabigla ko ay may letter pa siya with her mother's signature. Iba talaga itong babaeng 'to. Saan naman kaha niya ito kinuha at ginawa? Buti nalang at naniniwala si mdme.


Nasa may pintuan ako sa likod naka-upo at si Sandra ay nandoon sa kabilang side dahil mas tahimik ako kaya dito ako sa likod pinwesto ng admin namin.


*beep*


1 new unread message


From: +639224567794

I'm sorry. Can we talk later?


Sa text palang niya, alam ko na kung sino. I sigh as I put back my phone in my uniform's pocket.

No Good in GoodbyeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon