Seni "benim" yapmak istiyorum [BAKUDEKU]

Kaza?

anlatıcı:

ani bir fren yüzünden neredeyse cama yapışacaklardı, önlerindeki araca son anda fren yaparak çarpmamayı başarmıştı fakat
deku kafasını hemen ön taraftaki yere çarpmıştı...

kacchan: ahh.. siktir.. az kalsın geberiyoduk

kacchan: .. deku iyi mis- *yan tarafına bakar ve dekunun kafasının kanadığını ve baygın olduğunu görür*

kacchan: DEKU-!?? HAYIR HAYIR ÖLEMEZSİN!

*ambulansı çağırır fakat trafik çok fazladır*

"hayır.. deku dayan! a-ambulans gelir birazdan... deku gözlerini aç..

kalp atışlarını dinler ve hala yaşadığı için biraz olsun sakinleşir, arabada bulduğu bez parçasını kafasına sararak kanı biraz olsun durdurur.

trafik diner ve sonunda ambulans gelir.

dekuyu arabadan alırlar ve hastaneye götürürler.

kacchan da peşlerinden giderek kapının önünde bekler.

dekunun ağzından:

ugh... ı-.. ışık..? nerdeyim ben...

hemşire: doktor bey! hasta uyandı

deku: hghh.. n-noldu?

doktor: elimi takip edebiliyor musun? bu kaç?

deku: ne?.. 3

doktor: peki ışığı takip et.

doktor: hmm neyseki beyninde hasar yok, sadece deriyi kesmişsin, yani dikiş atmamız yetti kendini şanslı saymalısın. fakat arabanızı lütfen tamir ettirin, oturduğun koltuktaki kemer esnemiş, bu yüzden kafanı vurdun.

deku: kacchan.. nerede?

doktor: dinlen sen, birazdan yanına gelir.

deku: . . .

*yarım saat geçtikten sonra*

"deku?"

"huh, kacchan?"

"hah.. neyseki iyisin.. ugh o arabayı satan orospu çocukları... onları geberteceğim.."

"neden, kaza yaptığımızı hatırlıyamıyorum.."

"ha.. şey, öndeki araba aniden durdu bu yüzden hızlıca frene bastım"

". . . acıktım..."

"bekle bir şeyler getireyim"

*hastane çıkışı*

"iyi hissettiğine emin misin?"

"evet iyiyim, bunu.. anneme anlatma olur mu?"

". . .tamam haber vermeyeceğim."

arthur: izuu!! noldu sana brokoliiiğmm!!!?~

deku: hah-

arthur: *sarılır* öldün sandımmm!!~

kacchan: bırak çocuğu aptal, iyice yaralayacaksın.

arthur: patron aceleyle araba getirmemizi deku denen çocuğun kafasının kanadığını söyledi meyerse deku senmişsinnnnn!!!

dylan: iyi olman güzel, bırak çocuğuda eve gidelim.

arthur: *burnunu çeker* tamam.. eve gidip dinlen brokolim..

deku: . . . saol...

*evin önünde*

dylan: patron

kacchan: ne var

"sencede bu kaza saçma değil mi?"

"ne demek istiyorsun"

"aldığımız araba yeni ve adamlarımız tarafından seçilmiş öylesine bir araba."

"demek istediğim, sencede bu kadar kaliteli bir markanın böyle önemli bir hatayı yapmaları sencede tuhaf değil mi?"

"hm... tuhaf, fakat olabilecek bir şey. sonuçta bu kazanın sebebi benim dikkatsizliğimdi, yinede bu arabayı alan adamların kimse onları araştırıp bana getir, eğer hainlerse icabına bakarım."

"peki patron"

*evde*

ugh başım ağrıyor, neden bunu yaşamak zorundayım ki?... berbat..

"deku? iyi misin şuan"

"iyi değilim, başım ağrıyor... "

"peki.. sana ilaç getireceğim, sonra yatağa geçersin. hizmetçiden başka bir oda açmasını isterim."

"bunu neden yapacaksın?"

"rahatsız hissedersin diye"

"hissetmem, birlikte yatalım... olur mu?"

"h-hah?.. ne-.. tamam.."
(ugh kalbim çok hızlı atıyor siktir)

"peki ben yatağa geçeceğim, sende ilacı aldıktan sonra yanıma gel.."

"ah-.. tamamdır!--.."

kacchan: (s-siktir bu neydi şimdi??..)

kacchan: (neden kalbim bu kadar hızlı atıyor, aptal!! durdur şunu--...!)

*ilacı alıp odaya gider*

"kalk bakalım, ilacı iç sonra uyursun."

"hm hmm.."

kacchan: (çok tatlı..)

deku: sende uyu.. geç oldu.~... *esner*

kacchan: ha--...! a- a- -tamam!.. uyu hadi..
(yapma deku... kendime hakim olamıyorum....)

deku: *kafasını sallar ve uyur*

kacchan: ( hahh... sonunda yattı, uzun zamandır böyle hissetmemiştim...)

(keşke sende beni böyle düşünsen...)

devam edecek...