𝐊𝐮̈𝐜̧𝐮̈𝐤 𝐊𝛊𝐳 || 𝐂𝐨𝐮𝐧𝐭𝐫𝐲𝐡𝐮𝐦𝐚𝐧𝐬

•|Zorbalık|•

-----1 Hafta önce------

Küçük kız, üzerinde hissettiği soğuk suyla yerinden sıçradı. Suyun etkisi ile titremeye başladı. Neler oluyordu?

Hemen yattığı yerden popo üzeri doğruldu. Yattığı yer rahat olmadığı için sırtı ağrıyordu.

Karşısında ki kişilere baktı. Onu o iyilik meleğinden kurtaran çocuklar karşısındaydı.

Korkmaya başlamıştı. Bir şey mi olmuştu yine?

"Bakıyoruz da bizim süt cadısı, güzellik uykusundan kalkmış. İnsan bir teşekkür ederdi." diyerek esmer çocuk sahte bir şekilde sitem etti.
Bu laf üzerine diğer çocuklarda gülmeye başlamıştı.

Küçük kızın gözleri dolmuştu.

"Pis kokarca!"

"Seni cadı!"

"Yazık sana!"

"Hiç mi edep öğrenmedin?"

"Gel o kadar iyilik yap, sonra da sana teşekkür bile etmesin.."

Titreye titreye kendinde bulamadığı gücü ayağa kalktı. O sırada çocuklardan birinin sesi duyuldu.

"Şurada, yerde parlayan şeyde ne?"

"Hani nerede?" dedi başka bir ses.

"Şu cadının hemen dibinde!"

Gerçekten de en köşe de su ve güneş ışığı etkisiyle parlayan bir şey vardı.

"Çekil, şuradan seni pis cadı!" diyerek esmer çocuk, ayakta olan küçük kızı kenara doğru itti.
Küçük kız, yere düşmüştü. Elleri ve sağ bacağı sızlıyordu.

Esmer çocuk, yerde parlayan şeyi eline aldı.
Aldığı şey, altından yapıldığı belli olan bir künyeydi.
Üzerinde ise 'ÂLİYYE' yazıyordu.

"Kaybettiğim bilezliğim..." diye mırıldandı küçük kız.

"Nereden çaldın sen bunu?" dedi esmer çocuk.
Kaşlarını çatmıştı. Ona hesap soruyordu.

"O şeyi ben çalmadım, ben o zaten." dedi gözleri dolu bir şekilde. Kendine güveni sıfırdı ve bu da sesine yansımıştı.

Bu cevap üzerine orada bulunan herkes gülmeye başladı. Şimdi de onunla alay ediyorlardı.

"Sen bunu çalmadın, öyle mi? Bende o zaman buranın beyiyim."alaycı bir sesle başka bir ses.

"Bunun sahibini bulana kadar bu bende kalacak!" dedi esmer çocuk konuşan çocuğun lafını ağızına tıkamıştı.

"Ama onun sahibi benim zaten!" dedi titreyen sesiyle. Bu ciddiye alınmasını daha da zorlaştırıyordu.

"Bu halinle bir de yetmezmiş gibi hırsız olduğunu inkar mı ediyorsun?!." dedi hiddetle.
"...bende kalacak dediysem bende kalacak!"

"Hem sen onları diyene kadar teşekkür et bari!
Bak bunu sakın iki yapma!" dedi bir deste çocuğun arasından bir ses. Grupta yine gülüşme yaşandı.

"A-a-ama.."

"Hâlâ 'Ama' diyorsun!" dedi esmer çocuk ve oradan gitti. Diğer çocuklar kendisine kınayıcı bakışlar atıyordu.

Küçük kız daha fazla dayanamayarak ne yaptığını bilmeden ileri atıldı ve esmer çocuğun peşinden gitmeye başladı. Kararlı adımlarını toprağa vurarak ödetiyordu.

Tempolu hızlı yürüyüşünden sonra hızla çocuğun kolunu çekti. Feleği şaşan çocuk şaşkınlıkla kolunu çeken kıza baktı. Künye, çekilen koldaki eldeydi.

Küçük kız hızla davranarak künyeyi almaya denedi ama esmer çocuk ondan daha hızlıydı. Künyeyi çoktan diğer eline koymuştu. Küçük kız bir kaç kere daha denedi ama sonuç başarısız olmuştu.

Bunlara daha fazla dayanamayan esmer çocuk hızla kendisini itti. Popo üzeri sert bir şekilde yere düştü.
Vücuduna yayılan acı ile yüzünü buruşturdu ve sızlayan yere elini götürerek okşamaya başladı.

Esmer çocuk, ona sert bir bakış atarak oradan tek bir kelime etmeden gitti. Küçük kız, arkasından ona gülen çocukların sesini duyabiliyordu...