Geheim

Hoofdstuk 1

Heather zat in de klas. Het was rumoerig. Overal hoorde je klasgenoten praten, lachen. De leraar was er nog niet, wat nieuw was, omdat hij meestal te vroeg aankwam. Ze had gehoord dat hun klas vandaag een nieuwe klasgenoot zou krijgen. Ze is best nerveus, misschien word ze hele goede vrienden met hem? Ook vraagt ze zich af hoe hij eruit ziet, en of hij aardig is..

------------------------------------------------------

Katie, mijn enige vriendin, stoot me lachend aan. 'Hoe denk jij dat hij eruit ziet?' Ik schud mijn hoofd. 'Geen idee, misschien wel lelijk.' Meteen hoor ik naast me Katie verontwaardigd snuiven. 'Tuurlijk niet, hij is sowieso geweldig, dat weet ik nu al!' 'Hmm..' Ik zit nog met mijn gedachten bij gisteravond, mama en papa maakten weer ruzie. Over de stomste dingen ruzieën ze al. Ik legde mijn hoofd op mijn handen en zuchtte diep. Ik werd in mijn arm geknepen door Katie, als teken dat ''hij'' eindelijk er was. Iedereen werd stil en staarde naar de deur. Een lange blonde jongen stapte grijnzend naar binnen, zijn felblauwe ogen staarden de klas in. Ik kreeg een brok in mijn keel, wow. Hij is echt heel knap.. maar ik heb toch geen kans.. Wie wil mij nou? Ik hoorde Katie naast me giechelen, die vond hem natuurlijk geweldig. Ja, Katie. Dat kind word op elke jongen verliefd. 'Heather, wat een stuk he.' Hoorde ik Katie naast me fluisteren. Tja, ik moest eerlijk zijn, hij is inderdaad heel knap. Ik giechelde met Katie mee. Wauw, ik lijk wel gek. Bijna automatisch draaide de jongen zijn hoofd, en keek in mijn richting. Zijn hemelse ogen staarden me lang aan, ik verdrink in die ogen. Ik voelde me rood worden en keerde mijn blik af. 'Ik ben Luke.' zei de jongen. Hij woelde met zijn hand door zijn blonde haar. Ik volgde de beweging nauwkeurig. Stop Heather. Hij geeft je geen kans. Ik hoorde Lucy lachen, één van de populairste meiden van de klas. Ze probeerde zijn aandacht te trekken en keek hem zwoel aan. Vol afschuw keek ik toe. De les verliep verder rustig, de bel ging, en iedereen vertrok.

------------------------------------------------------

Katie trok me mee over het plein, naar de fietsenstalling. Ze praatte continu over hem. Ik negeerde het een beetje, wat kan het mij schelen. Ik keek schuin achterom, en zag het groepje van Lucy aanlopen. Ik mompelde boos en liep snel met Katie mee. Ik boog over mijn fiets en morrelde aan het slot. Ik hoorde de voetstappen van Lucy dichter. 'Kijk kijk Heather.' Ze pakte mijn staart vast en trok er aan. 'Wat vindt jij van Luke?' Ik vertrouwde de vriendelijkheid in haar stem niet. Ik keek haar schuin aan, en trok voorzichtig mijn haar uit haar hand. Ze bleef me nep-grijnzend aan kijken. 'Och,' mompelde ik, 'Hij lijkt me wel aardig..' Lucy's schelle lach klonk over het plein. Toen verduisterde haar blik. 'Je maakt geen kans, dus denk maar niks.' Haar stem klonk vals, ze praatte een beetje zacht, en keek me gemeen aan. Ze trapte tegen mijn knie, waarna ik in elkaar dook, een schreeuw van mijn lippen liet ontsnappen van de pijn. 'Laat haar gaan.' Hoorde ik een lage stem zeggen. Lucy draaide zich met een ruk om. Luke keek haar een beetje verwijtend aan. Ik keek hem ook aan. Zijn strakke kaaklijn, en felblauwe ogen. Alles kwam zo intimiderend over. Hij is zo perfect. Ik zuchtte en negeerde het stemmetje in mijn hoofd. Lucy mompelde wat en haar groepje verdween. Verlegen keek ik op maar Luke. 'D-dankje..' Ik durfde niet meer te kijken en pakte mijn fiets, en reed weg. Luke staarde me lang na.

------------------------------------------------------

Olaah mensjess.. Dit is het eerste hoofdstuk :] Het is niet geweldig, ik weet.. maar please niet negatief doeen :3 Hoofdstuk 2 komt binnenkort <3 Ciauuu