"Merhaba?" Kabinden kafamı çıkarıp utançla gülümsemeye çalıştığımda, binbaşı jeon'un şaşkın bakışları bana kaymıştı. Karşımda aynı benim gibi sadece baksırla duruyordu. Ve ereksiyonundan olsa gerek terden siyah saçları anlına yapışmıştı. Ve atlamadan edemeyeceğim nefes kesici görünüyordu.
"S-sen taehyung olmalısın?"
"Evet, binbaşım. Duş alıyordum. Ve sizin buraya geleceğinizi tahmin etmemiştim. Tam çıkacakken inlemelerinizi duydum ve istemedende olsa sesinizden etkilendim. Bunun için özür dilemeyeceğim çünkü etkileyici bir sesiniz var. Bana istediğiniz cezayı verebilirsiniz."
"Siktir-ahh daha fazla konuşmayı kes ve hemen burayı terk et yoksa çok kötü şeylere maruz kalacaksın."
"Peki, binbaşım. Size kolay gelsin." diyerek göz kırptım ve orayı terk edecekken birden kolumdan kavranıp kabinlerden birine sokulmamla neye uğradığımı şaşırdım. Ben şaşkınlıkla ağzımı aralarken, ani bir şekilde boğazımdan tutup dudaklarıma atıldı.
Bir yandan hızlı hareketlerle dudaklarımı öperken, diğer yandan boşta kalan eliyle saçlarımı çekiştiriyordu.
Karşılık vermeye başladığımda dudaklarının keyifle kıvrıldığını hissedebiliyordum.
Öpüşleri gittikçe derinleşmeye başladığında birden dilini damağıma sürtüp benden derin bir inleme kazanmıştı.
Saçımdaki elini çekip sertleşmiş göğüs uçlarıma getirdiğinde daha fazlası için zevkten kıvranıyordum. O nefessiz kalmasından olsa gerek ıslak bir sesle dudaklarımdan ayrıldığında hızlı hızlı nefes almaya başlamıştı.
Sıcak nefesleri yüzüme doğru gelirken gözlerimi ne zaman kapattığımın farkında bile değildim. Jungkook burnunu burnuma sürtüp yüzümün her tarafına öpücükler bırakmaya başladığında ortak duş alanının kapısı gürültüyle açılmıştı.
İkimizinde bedenleri korkuyla geriye doğru savrulurken jungkook kim olduğuna bakmak için kabinden çıkmıştı.
"Ne oluyor lan?" diye bağırarak sorduğunda karşıdan hiç duymadığım birinin sesi duyulmuştu.
"Siktir, sendemi buradaydın jungkook?" Konuşmasından jungkook tan büyük biri olduğunu anlamıştım acaba ne için gelmişti.
"Evet bende buradaydımda neler oluyor namjoon hyung, bir sorun mu var sinirli görünüyorsun?" Jungkook meraklı bir sesle sorduğunda adının namjoon olduğunu öğrendiğim adam telaşlı bir şekilde konuşmaya başlamıştı.
"1 hafta sonra önemli bir göreve gideceğiz ve ekibi toplamamız lazım ama askerler göreve gidecek kadar iyimi bilmiyorum. Hemen eğitimleri sıklaştırmalıyız yoksa yüzbaşıdan çok büyük azar işitebiliriz." Namjoon hyung konuştuğunda jungkook ta anlayışlı olduğunu düşündüğüm bir ses tonuyla "Anladım, hyung. Bu sorumluluğu üstleneceğime emin olabilirsin. 1 haftaya kalmadan askerlerin hepsini mum gibi yapacağım." demişti.
Şuan sessizce kabinin içinde durmakta zorlanıyordum çünkü rahatlıyamamıştım ve böylece durmak artık canımı yakmaya başlamıştı. Ama sessizce namjoon hyung' un gitmesini beklemekten başka çarem yoktu.
"Teşekkür ederim jungkook sende olmasan nasıl halledeceğimi bilmiyordum. İyi varsın kardeşim."
"Ne demek hyung, bu benim görevim. Hadi sen odana git ve biraz dinlen. Bu hafta yoracağım seni biraz." deyip kıkırdamıştı. Sonunda namjoon hyung gittiğinde hemen kabinden çıkmıştım. Utançtan jungkook' un yüzüne bakamadığım için yerdeki beyaz fayansları izliyordum. Jungkook hızlı adımlarla gelip çenemi kavramıştı. Bakışlarımı ona çevirdiğimde konuşmaya başlamıştı.
"Bak, taehyung bundan birine bahsedecek olursan bu senin için hiç iyi olmaz. Şuan rahatlıyamadığını biliyorum o yüzden sana yardım edeceğim ve bundan sonra aramızdakiler hiç yaşanmamış gibi devam edeceğiz anladınmı?"
