Lavinia Ölüm Çiçeği

Seni sevmiyorum artık... Yalana dolana battık

Genç adam artık kesin bir karar vermişti. Güzeller güzeli kıza açılacaktı. Biliyordu o çok güzeldi , çok özeldi. Akan bir nehrin duru güzelliği vardı kızda.. Berk o nehire takılıp kendini boğmaktan ,sürüklenmekten çok korkuyordu. Sonunda cesaretini toplayan genç adam üstünü başını düzelttikten sonra kızın yanına doğru yürümeye başladı.

Berki okulda kimse sevmiyordu neredeyse. Çünkü çalışkan , dürüst , yetenekli bir öğrenciydi. Ama diğer karakterlerini kimse bilmiyordu. Sonunda bu düşünceleri kenara bıraktı ve kızın yanına yavaşça oturdu. Genç kız arkadaşlarıyla gülüp eğleniyordu. Berk sesini düzelterek konuşmaya başladı :

- " Tatl- Aybike bi bakar mısın ? "

Berk sesinindeki heyecanı duyunca kısık sesle bir küfür savurdu.

- "Geldim Berk " dedi ve çocuğun ayağa kalkmasıyla peşinden gitti. Çocuk onu depoya götürdü ve kapıyı kapattı. Aybike berkin sessizliğine dayanamadı ve konuşmaya başladı.

" Berk sabaha kadar konuşmadan duracak mıyız ? " dedi Aybike bıkkınlıkla.

- " Yok .. Aybike.. dedi berk konuşmaya korkuyordu. Kızın onu terslemesinden , herşeyden o onun tutunacak tek dalıydı.

- " Berk ! Sıkılmaya başladım adımı mı ezberliyorsun yaa ! " dedi Aybike.

- " Tamam kızma. Aybike... Ben senden çok hoşlanıyorum. Seni gördüğümde içimde güller açıyor sanki. Senin o güzel gamzelerini , biçimlice çizilmiş dudaklarını , yeşile çalan ela gözlerini öpmemek için öyle bir savaş veriyorum ki sana anlatamam. Sen başkalarıyla takılınca orda ben olmadığım için öyle kendime kızıyorum ki .. Hayatımda tek sen ol istiyorum. Yani güneş gibi tek olup tek bana Parla istiyorum. " dedi Berk.
Kızın ona kızmasını bekliyordu. Acaba ne tepki verecekti. Aklını karıştıran sorular saniyeler sonunda cevap bulacaktı. Aybike şaşırmış gözlerle berke bakıyordu. Sonunda şoku atlatmış konuşmak için yutkunmuştu.

- " Berk bende her gece seni düşünüyorum , ikimiz adına hayaller kuruyorum. Sende dünyam ol istiyorum bende seni seviyorum. "

Berk midesine kramp girdiğini hissediyordu. Bunları duymak ona güzel hissettirmişti. Saniyeler sonra küçücük oda da aybikenin kahkahası duyuldu. Berk şaşkın şaşkın bakıyordu.
( Bu sahneye bir şarkı bıraksanız ne olurdu ? Müzik listem Sezen Aksu - Biliyorsun çaldı da )

- " Seni gerçekten sevdiğimi mi düşündün ?! " dedi iğneleyici bir tavırla. " Ya bi sana bak bir bana ! Kendimi bu kadar ucuz , ezik birine layık göremiyorum . Ya sen sevgisiz itin tekisin ! Seni annen baban Sevmiyo ! Ben seni nasıl seviyim ?! Bi de gelmiş güneşim ol diyo ben zaten güneşim ! Sen yanımda olsan kararırım ben yanımda ezik dolaştırmak istemiyorum ! Anladın ? Anlamadıysan SENDEN NEFRET EDİYORUM ! YANIMA GELİP BU EZİK CESARETİYLE AÇILIYOSUN ! ÖMRÜN BOYUNCA ALIŞ BUNA KİMSE SENİ SEVMİYECEK ! anladın umarım.

- " Aybike sadece sevmiyorum desen de olurdu. Ama sağol bi insanın kalbinin olmayacağı ihtimalini bana gösterdin. Seni tebrik ediyorum. Evet sevilmedim. Evet aptalın tekiyim . evet senden deliler gibi , köpekler gibi hoşlanıyorum ! Ama bunları haketmiyorum ! " dedi Berk içindekileri tutamayarak.

- " Hayır hakediyorsun ! Sevgisizlik bir kelime ve sen onun karşılığısın ! "
Dedi ve Berk oradan çıkıp gitti.

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆

Berk kafasını toplamak için sahilde buldu kendini. Hani derdini suya anlat derlerdi ya berk hangi birini anlatsın onu düşünüyordu. Anlatsa denizin suyu biter çekilir diyordu.
Sonunda işine geciktiğini farketti ve sahneye doğru yürümeye başladı. Sonunda kulise girdi ve yeterince gizlendiğini hissettiğinde sahneye sırtını dönerek şarkı söylemeye başladı elindeki kemanla şarkıya eşlik ederek.
Rope - Mayıs 7