Adoring His Scintillate

Thirty- Four

Chapter 34.

My Wife.

"Hello! I'm so happy you accepted my offer, Victoria." magiliw na saad ni Francheska nang makarating ako sa coffee shop na napag-usapan. "Have a seat. Um-order na ako ng kape, I hope you won't mind?"

I smiled at her and shook my head. "I don't mind..." tugon ko.

And our meeting started. Patungkol iyon kung ilang paintings na ang nagawa ko simula noong ako ay bata pa. If I could remember, marami-rami na ang nagawa ko. Some of it was still in the condo where Johann and I used to live before.

Makes me wonder kung nandoon pa bah ang mga iyon? O baka ipinatapon niya na?

Panay ang pagngiti ko dahil sa magandang plano ni Francheska sa magiging exhibit ko. She just love my works really much, that's what she said.

Napansin ko nga iyon dahil noong ipinagbubuntis ko pa si Quino ay halos araw-araw siyang pumupunta sa hotel room ni Sofia para lang makita ang mga bagong gawa ko. It makes me glad that she sincerely appreciated my works.

Ang sabi niya ay siya na ang bahala sa mga naiwan kong art piece sa Madrid. I'm so thankful dahil hindi na ako magkakaproblema sa shipment no'n sa eroplano. My art exhibit will be processed by the next 4 months. Marami na siyang naimbitang mga negosyante na mahilig mangolekta ng paintings.

"Your paintings are really one of a kind, Victoria. Habang dala-dala mo pa ang anak mo ay ramdam ko ang emosyon mo habang nagpipinta," I softly chuckled as she said that. Natawa din siya. "How's your son by the way?"

"He is growing so fast and still healthy," ngiting ani ko.

"Good to hear that. Send my regards to him. I miss that little boy," I nodded and continued talking for the exhibit.

Humigit tatlong oras ang pag-uusap naming dalawa ni Francheska bago siya nagpaalam. I also bid my goodbye dahil may pupuntahan pa ako. My car that I bought years ago is still alive, si Kuya Joseph ang nag-maintain sa kaayusan ng makina kaya ito ang ginagamit ko ngayon.

I decided to go to our mansion where my Mom and son is waiting for me.

Pagkarating ko sa gate ay unti-unting bumabalik sa isipan ko ang mga magagandang alaala. Naalala ko si Kuya Richmond at si Daddy na palaging nag-aabang sa may pinto tuwing may bisitang paparating.

Bumuga ako ng hangin at diniretso ang pagpasok ng kotse. I closed my eyes for a second and breathe the air of our mansion.

Memories...

"Welcome back po, Ma'am Victoria..." magalang na pagbati sa akin ni Manang.

Dahan-dahan akong naglakad patungo sa kaniya at maingat siyang niyakap. Her body stiffened, got surprised by my random action. I missed her and our maids here. Na-miss ko ang masarap na luto niya, pati na rin ang panenermon niya sa 'kin.

Kinamusta ko si Manang at nang makapasok kami ay sumalubong sa akin si Mommy. Her sad eyes before is now gone. My mother looked so fresh in her updo hairstyle paired with a white floral dress.

Unti-unting nangilid ang luha ko nang binuksan niya ang kaniyang mga braso para salubongin ako ng mainit na yakap.

"Oh God... How I missed you, sweetie..." emosyonal na sambit niya.

"I missed you too, Mommy." bulong ko.

Nagtagal ang pagyayakapan namin. When I faced her, she caressed my face and crept a small smile on her lips. "You left and came back with a little boy," she said and that made me pout my lips. "I did not teach you to hide things, Victoria pero tinago mo pa rin sa aming lahat na nagbuntis ka."