Eylül Berra haftalar olmasına rağmen gelememiştir. Ecrin, Eylül Berra gelmedi diye çok üzülmüştür ve ağlamıştır ama ağlamak gelmesine fayda etmemiştir çünkü okulu vardır.
Eylül Berra- Off! Krşkr okulun olmasaydı Ecrin'in görebilseydim.
Demiş ama yine fayda etmemiş.
Ecrin- Yia !Beyya abya hayi geyecektin ayyay geçti geymedin.
Diye ikisinde kendini suçlamış Eylül Berra gelir Ecrin gezmeye gider böyle yıllar geçmiş.
7 Yıl Sonra
Ecrin- Yaş büyüdüm ama hala Berra ablam grlmrdi galiba beni unuttu.
Derken kapı çalar.
Sessiz sessizlik ve yine sessizlikken Ecrin kapıya bakar. Birde ne görsün karşısında yabancı bir kız ve ondan çok büyüktür.
Ecrin- Şey, siz kimsiniz?
Der ve Eylül Berra şöyle düşünür.
"İçinden"-Acaba taşındılar mı?
Ecrin- Hey kim olduğunuzu söyleyecek misiniz?
Eylül Berra- Ben Eylül Berra ben küçükken burada Ecrin diye bir kız vardı da ona bakmıştım galiba taşındılar.
Ecrin- Evet Ecrin benim.
Ecrin- Berra abla yoksa sen misin?
Eylül Berra- ( Gülerek ) Heh tanımadın mı beni neyse çok büyümüşsün.
Ecrin- Evet baya oldu görüşmeyeli.
Eylül Berra- Ah evet gelsene içeride sohbet edelim nite ayakta kaldık.
Der ve içeride sohbet ederler ve hiç ayrılmazlar.
Evet sütlü çikolatalar bu hikayede okunmadığı için burada bitmiştir neyse görüşürüz.
