İlk kitabım bu yüzden yazım hatalarım mutlaka vardır.Yazım hatalarımı görmezden gelip okuyun lütfen.
Ve ilk kitabımın adı sizce ne olsun? Bol bol yorum yapın lütfen♫︎
Keyifli okumalar𓆉︎ :)
Sabah yeni bir güne yine annemin o güzel sesiyle uyandım. "Rüya, hadi kalk okula geç kalıcaksın!".Annemin bu çağrısına cevap olarak"Tamam kalktım!"diyerek bağırdım en azından bağırdığımı düşünüyordum.
Yatağımda doğrulup ayağa kalktım. Lavaboya gidip işlerimi hallettikten sonra lavabodan çıktım. Bugün okulun ilk günüydü ama nedense hiç heyecanlı değildim hatta okula gidesim bile yoktu. Elimi telefona uzatıp saate baktım. Saat tam 06.00 'dı. Evet Saat 08:30 'da başlayan okul için neden 2 saat erken uyanırsın ki. Söylene söylene dolabıma doğru ilerledim. Ütülenmiş olan okul üniformamı giyip aynanın karşısına geçtim. Fazla makyaj seven biri değildim. Yüzümü canlandırmak için biraz allık sürüp saçlarımı at kuyruğu şeklinde bağladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(*Üniforma ve saç stili)
Bu arada kendimi tanıtmayı unuttum.
Ben; Rüya Altunay. 16 yaşındayım ve 11.sınıfa gidiyorum. Annem ve abimle birlikte yaşıroruz. Babam ben 6 yaşındayken bizi terk etmiş. Nedenine gelirsek hiç bir fikrim yok.. Annem babam hakkında konu açmamdan rahatsız olduğu için sorgulamıyorum.
Abim; Ahmet Altunay. 18 yaşında 12. sınıfa gidiyor. Yaşı benden büyük olsada okula geç başladığı için 12'ye gidiyor.
Üstüme en sevdiğim parfümümü'de sıkıp odamdan çıktım. Alt kata inip annemin kurduğu sofraya oturdum ve annemle birlikte abimi beklemeye başladık. Sofra adetimizdir herkes masaya oturmadan yemek yemeye başlanmaz. Bana kalsa çoktan başlamıştım. Abimin gelmesini beklerken annem konuşmaya başladı. "Okul'da hâl hareketlerine dikkat et olur mu ? Öğretmenlere karşı saygılı ol derslerine odaklan yaşın eğlence yaşı değil senin için en önemli olan tek şey ders olmalı." Dediğinde annemi onaylarcasına kafamı salladım. Annemle aramız okadar sıcak değildi. Abimle daha samimi olurdu. Bana çoğunlukla sadece yapmam gereken şeyler hakkında öğüt verirdi. Fazla uzak değildik ama öyle fazla anne kız yakınlığımızda yoktu.
Abim gelince kahvaltı yapmaya başladık. Sofradaki sessizliği bozan yine annem oldu. "Ben işe gidiyorum şimdi geç kalıcam yoksa. Sizde hızlı hızlı kahvaltınızı yapıp okula gidin." dedikten sonra abim " Tamam anne hallederiz biz." dedi. Anneme öpücük atıp "kolay gelsinn" dedim. Gülümseyip evden çıktı.
