Μαύρος Κύκνος

14.

Η Αλκμήνη πηγαινοερχόταν στο δωμάτιο της προσπαθώντας να βρει κάποια λύση ώστε να σταματήσει τον Jungkook πριν προκαλέσει μεγαλύτερο κακό. Τα νέα στον Κάτω Κόσμο μαγεύτηκαν γρήγορα. Η Isabelle γλύτωσε στο παρά πέντε από τον θάνατο και καθώς όλοι ήταν φοβισμένοι κάποιος το διασκέδαζε και προφανώς ήταν ο μόνος που το διασκέδαζε.

Ίσως αν ελευθέρωνε τον πατέρα του θα μπορούσε να σταματήσει τον γιο του. Στην τελική ήταν ο πιο ισχυρός από όλους. Κανείς δεν μπορούσε να ξεπεράσει σε δύναμη τον Lucifer. Ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν όλοι...

Ο Jungkook καθόταν ατάραχος και κοιτούσε τους "φίλους" του να ανησυχούν για την Isabelle. Το σχέδιο του πήγαινε περίφημα. Φυσικά από την αρχή στόχευε στο να μάθουν όλοι τους ότι αυτός ήταν ο δολοφόνος.

Το μέρος όλο τρανταχτηκε και ο Jungkook σηκώθηκε αμέσως από τη θέση του. Έτρεξε αμέσως εκεί όπου κρατούσε τον πατέρα του φυλακισμένο και μόλις έφτασε αντίκρισε ένα άδειο κελί. Τα μάτια του κοκκίνισαν και εξοργισμένος άρχισε να ψάχνει για την Αλκμήνη και τον πατέρα του.

Οι δύο τους μόλις είχαν περάσει τις πύλες του παλατιού και κατευθύνονταν προς μια άγνωστη κατεύθυνση. Για καλή τους τύχη όμως δεν πρόλαβαν να κάνουν κάποιο παραπάνω βήμα και ο Jungkook βρέθηκε μπροστά τους με τα τεράστια μαύρα φτερά του. Η Αλκμήνη έκανε ένα βήμα πίσω τρομαγμένη. Ήξερε πολύ καλά τις συνέπειες των πράξεών της μα ήταν πεποισμενη ότι έπρεπε να βάλει τέλος σε αυτή την ιστορία.

"Πάτε κάπου;"

"Δεν μπορείς να τον κρατάς φυλακισμένο! Όπως και εμένα!"

"Γλυκάκι μου Αλκμήνη, το έχω κάνει και μπορώ να το ξανά κάνω. Με ένα απλό χτύπημα των δαχτύλων μου"

"Πότε θα συνειδητοποιήσεις τι κάνεις; Καταστρεφεις τον εαυτό σου μαζί με τον δικό τους!" Κοίταξε τον πατέρα του ο οποίος με το ζόρι έστεκε όρθιος ενώ οι ανάσες του ήταν βαριές και με ένα κούνημα του χεριού του τον έβαλε πάλι στο κελί που τον είχε και πριν κλειδωμένο. Πήρε μια βαθιά ανάσα και πλησίασε την Αλκμήνη, της χαμογέλασε και άπλωσε το χέρι του για να την ακουμπήσει

"Είσαι εδώ τα τελευταία πέντε χρόνια, οι γονείς σου σε πούλησαν σε εμένα, ζούσες σε εφιάλτες τα πρώτα 3 χρόνια, φαντάζομαι η εμπειρία αυτή ήταν η χειρότερη, μετά σε πήρα πλάι μου, πραγματικά νόμιζα ότι θα μου φαινοσουν χρήσιμη. Αλλά ξέρεις κάτι; Είσαι τα πάντα εκτός από χρήσιμη" πέρασε το χέρι του γύρω από το λαιμό της και με μια κίνηση την ανάγκασε να τον κοιτάξει στα μάτια