Aşk mı savaş mı?

Herşeyden Habersiz

Ben Beria karantina yüzünden pek dışarı çıkaramadığım seneler bitiyor ve yeni bir sene başlıyor benim için.
Bu sene farklı bir okul ve farklı bir ortam olucak nasıl alışacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu bunu düşünürken annem,"kahvaltı hazır kalk kızım"Diye bağırdı.duyduğum an tamam geliyorum desemde masaya oturmam yarım saatti o yüzden pek düzgün kahvaltı ettiğim söylenemez, hep bir kargaşa neyseki bugün hastaneye gidecektik bu yüzden cok üstüme gelmiyorlar.
Annem "hadi hazırlan Beria çıkacağız birazdan" dedi. Çünkü biliyordu benim geç hazırlandığımı neyse bir koşu hazırlanıp çıktık. Babamla beraber doktorun yanına girdik, evde babamla aram herkesden daha iyidir o yüzden genelde babam benimledir. Doktor ameliyat olmam gerektiğini söyledi, duyunca tırsmadım değil ama ben güçlüydüm bunuda atlatırdım. Mecburen bir gün seçmemiz gerekiyordu okulların açılmasına 5 gün kalaya gün aldık,toparlanacağımı düşünerek ve eve geri döndük. O sırada Işık aradı. Işık beraber büyüdüğüm bir arkadaşım,ailelerimiz bir tek birbirimize gidip gelmemize izin verir ve herseyi onunla yaparız konuştuk, bize geleceğini söyledi bir an aşırı mutlu oldum aslında hep gelirdi neden bu kadar sevindim bilmiyordum. Gelirken meşhur buluşma yiyeceklerimiz olan çiğköfte ve çekirdek kola ikilisini almasını söyledim ve kapattım. Anneme geleceğini haber verdim ve onayımızı aldım. Neyse o gelmeden biraz kaçamak yapıp bir şeyler yedim kilo veremediğim için söyleniyorum bu yüzden o beni kontrol ediyo onsuz kaçamaklar güzel oluyo ama sonucunda kilomdan birşey değişmediği zaman bana kızıyordu. O sırada kapı çaldı koşarak açtım elinde bir poşet dolusu abur cubur sırtında çantası meğer bugün bizde kalacakmış bu daha iyi oldu gece boyu dedikodu yapacaktık. Aniden bir bildirim geldi telefonuma meğersem yeni okulun veli grubuydu bu. Tabiki herkesin profil fotoğrafını inceledik beraber. Işık benden 1 yaş küçük ama aynıymışız gibi aşırı benziyoruz huy olarak. Işık bana bakıp "Bu sene yeni insanlar olucak belki yeni birini seversin "dedi bende "Yok be kızım ben kim aşk kim " eski sevgilimden sonra aşık olacağıma inanmıyordum açıkçası ki bunu oda biliyordu ama bir umuttu. "Of aman be hayal de kurdurmuyorsun "dedi. "Of of" diyip yatağa uzandım bugün ablam olmadığı için öbür yatak Işığa kalmıştı. Oda ayni anda yatağa uzandı ve bianda konuşmaya başladı. "Ya biri girerse hayatına ve ona cok aşık olursan o zaman ne olucak" dedi.: Hiç birşey, ona bunu söylerim ve reddedilirim büyük ihtimalle "dedim.
"Ya deme şöyle kızım hep olumsuzsun be "dedi. "Tamam tamam" dedim sonra konuşurken uyuyakalmışız. Ameliyat günü yaklaşıyordu ve ben deliriyordum ne olucağını bilmediğim için herşey tuhaftı neyse kahvaltıya kalktım. Işığı kaldırmak bir ölümdü annem erken kalktığı için hersey daha da zorlasiyordu neyse zar zor kaldirdim ve kahvalti yaptik sonrasinda dışarı çıktık sahile gidelim dedik ve direk gittik. Oturup birseyler içtik sonra biraz deniz kenarında yuruduk ve erkek kestik bir araya gelince yapmadan gün bitmez. Sonra bir cocuk ailesiyle yan taraftan gecti tabi Işığa gösterene kadar çocuk geçti bile birde "niye erken söylemiyorsun" diye bana söylendi. Sanırım bu çocuğu bir daha asla görme şansım olmayacaktı neyse biraz yürüyüp evlerimize ayrıldık .Annem  "Erkencisin hayret" dedi. "Öyle erken gelmek istedim annecim"diyip odama geçtim biraz kitap okudum sonra sanaldaki arkadaşlarımla konuştum. Kendime noddle yapmak için mutfağa gittim o sırada ablam kahveleride bana sıkıştırdı ve onlari yapıp odaya gectim kitap okurken uyudum. Annem odaya geldi ve "çabuk kalk kalk hastaneye gitmemiz lazım" dedi aniden ne olduğunu şaşırarak hastaneye gittim meğersem ameliyat oncesi hazirliklar tamamlanicakmis malum yarın ameliyat vardı Işık aradı "heyecanlı mısın?" dedi bende "hayır" dedim sonra biraz dedikodu yaptik ve annem yüzünden kapattım neyse eve döndüğümüzde ablama biraz sataştım sonra yeğenlerimin yanına gittim yarın olmayacağım icin Karanı özleyecektim .Karan küçük yeğenim, iki yeğenim var ama sanırım Karan benim için apayrı gün boyu onunla vakit geçirdim akşam eve gittim. Hastane çantamı hazırladım gece bir heyecan basmadı değil ama tuhaftı içimdeki hisler,aklıma bian sahildeki çocuk geldi sebepsizce onu düşünerek uyuyordum ki, telefonuma bir bildirim geldi instagramdan gruba bir çocuk aldıkları icin beni cagiriyorlardi malum aylardir sap oldugum için neyse çocukla konustum biraz ve uyudum.