57. bölüm

538 36 21
                                    

Asiye. Tamam hatalı benim ama bu yorgun olduğun gerçeğini değiştirmez git ve dinlen ben yokum artık

Koşar adımlarla yürüyordum arkadan doruğun sesi geliyordu kulaklarıma

Doruk. Hatalı sensin asiye bu sefer özür dileyen ben olmuyacağım

Koşuyordum gece saat 12 olmuş ben karanlık sokakları koşarak geçiyordum deli gibi göz yaşlarım akıyordu bir suçlu varmıydı kendimede kızıyordum ama yoruldum demişti ben bütün yorgunluğumu onunla yitirirken o bana yoruldum demişti keşke susmuş olsaydı hiç bir şey dememiş olsaydı canım böyle yanmazdı kulaklarıma telefonumun sesi geldi elime aldım aybike arıyordu

Asiye. Efendim

Aybike. Kuzum sesin niye böyle iyimisin sen

Asiye. İyiyim

Aybike. Nerdesin asiye

Asiye. Yanlız kalsam daha iyi olucak aybike

Aybike. Asiye söylermisin berk yanımda aklımız sende kalacak gelelim bizde

Asiye. Bizim kafenin alt tarafındaki sahil kenarındayım

Aybike. Tamam geliyoruz biz

Asiye . Ben çok kötüyüm aybike ömeri arayıp gecikeceğimi söylermisin

Aybike. Bu gece bizde kal arar söylerim kuzum görüşürüz dikkat et kendine

Telefonu kapatmıştı boğazımı bir şey sıkıyor canımı almak istiyor gibiydi aşk böyle bir şey olabilirmiydi canımı almak istercesine bunaltıyordu beni herşeyini bildiğim o adama yabancımı olacaktım şimdi kokusunu dilediğim gibi içime çekemiyecek sesine hasret kalacaktım belki sevgiyi öğrendiğim o adamda sevginin tüm tanımını yok edecektim ama canımı en yakan şey gülüşüne hasret yaşamayı öğrenecektim telefonum çalıyordu arayanın melisa olduğunu gördüm sesim çok kötüydü telefonu zorlukla açtım

Asiye. Efendim melisa

Melisa. Müsaitmisin canım

Asiye. Evet müsaitim

Melisa. Asiye abimlemi tartıştınız mı

Asiye. Ayrıldık melisa

Zorlukla söylemiştim gözlerimden durduğunu düşündüğüm yaşlar yeniden firar etmişti bile

Melisa. Yanına gelmemi istermisin canım

Asiye. Teşşekkür ederim kuzum abinle kal

Melisa. Tamam bir ihtiyacın olursa hemen ara lütfen asiye

Asiye. Tamam teşşekkür ederim melisa

Telefonu kapatmıştım napıyordu acaba şimdi

Aybike. Asiye

Aybike bana sarılmıştı hıçkırıklarımın arasında durmaksızın ağlıyordum aybikeden ayrılınca berklede sarıldık ikiside yanıma oturmuştu

Aybike. Kuzum noldu sana

Asiye. Dor-dorukla ayrıldık

Zorla çıkmıştı sesim saatler geçtikce boğazımdaki ellerin daha da çok beni sıktığını fark ediyordum

Aybike. Niye

Asiye. Furkanla yemeğe çıktığımı söylemedim diye sinirlendi sonrada yoruldum dedi ayrıldık

Berk. Doruk mu yorulmuş hemde senden

Asiye. Evet

Berk. Asim biliyorsun demi doruğun sinirle söylemiş olduğunu

Senden ÖnceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin