9. bölüm

940 40 3
                                    

Şirket etkinliğinin üzerinden 3 hafta geçmişti. Herseyi öğrenmiştim işimi daha iyi yapıyordum.
İceriye birden ecrin hanim daldı

"Bize iki kahve getir tatlım."

Diyip odadan çıktı bunu emir tonuyla söylemesi sinirlerimi bozmuştu neyinim ben senin usagin falan mi? Sakin ol tuana sakin ol sinirime yenik düşme hemen kalkıp kahve yapıp tepsiye koydum ve cagan beyin odasina gittim kahveleri çağan beyin masasina biraktim ah tabi bugün ecrin hanımın dogum günüydü yine ecrin hanim ne yapıp edip konuyu dogum gününe getirdi.

"Dogum gunume geleceksin dimi cagancim"
"Gelicem ecrin"

Acaba kac yasina giriyordu 30 falan olmali
Merakima yenik düşüp sordum

"Ecrin hanım dogum gününüz kutlu olsun kac yasina giriyorsunuz?"

Bunu sormamla baya bi bozuldu ama belli etmiyordu boğazını temizleyerek bana döndü.

"Saol şekerim 27 oluyorum"
"Sen daha Geçen yil 27 olmamis miydin"

Ufak bi kahkaha attığım zaman ecrin hanım bana sinirli sinirli bakti

"Ben 27 mi dedim 28 dicektim pardon"
"Ee baska birsey yoksa ben çıkayım çağan bey."
"Çıkabilirsin"

Kendi odama gidince kocaman gülümsedim ve dosyaları bilgisayara aktardım camdan baktığımda ecrin yellozu yoktu cagan bey ile göz göze gelince hemen gozlerimi kaçırdım ve beni aradı

"Hazirlan 10 dk ya çıkıyoruz"

Benim bisey dememe izin vermeden telefonu yüzüme kapattı bozulmuştum biraz.
Hemen hazırlanıp odadan ciktim çağan bey asansörün orda beni bekliyordu ah hayir ben asansöre binemem ki

"Şey çağan bey ben merdivenden insem"
"Neden? 15. Kattayiz farkinda misin"
"Evet efendim farkındayım ama ben asansöre binemem ki"
"Korkuyor musun"
"Yani evet"
"Korkma ben burdayim gel"
"Cagan bey hayır"
"Gel dedim"

Cagan bey kolumdan cekince mecbur asansore bindim kalbim duracak gibiydi boncuk boncuk terlemeye basladim.
Asansorun kapısı açılınca kosar adim dışarı çıktım ve yusufa çarptım.

"Aa Yusuf pardon kusura bakma görmedim"
"Yok canım önemli değ-"
"Yürü hadi birsuru işimiz var daha"

Çağan bey Yusuf’un konusmasina izin vermemişti egolu sey n'olacak iste
Hemen arabaya bindi bende psinden bindim kisa sure sonra alisveris merkezinin önünde durduk

"Neden geldik buraya"
"Ecrin için hediye Alicam sende bana yardım ediceksin"

Bunu söylediği an gözlerim doldu arabadan inip hizlica alışveriş merkezine girdim arkamda geliyordu

"Neden beni beklemedin"
"Ne alacaksiniz karar verdiniz mi"
"Evet taki alicam gel suraya girelim"

Taki magazasina girdik

"Bu nasil"
"O çok abartı"

Sade şık bir kolye buldum

"Bu güzelmiş"
"Tamam alalim o zaman"
"Ben dışarıda beklesem olur mu"
"Tabi"

Ben hemen dışarı çıktım karşı magazada çerçeve görünce aklima cagan beyin evinde kırdığım çerçeve aklima geldi ve hemen gidip bi çerçeve alıp döndüm
Cagan bey sinirli bi sekilde bana bakıyordu
Bu adam neden hep bana sinirleniyor

"Nerdeydin sen!"
"Şey ben su magazaya gitmiştim de"
"Yürü gidelim"

Birlikte arabaya bindik

"Şirkete mi gidiyoruz çağan bey"
"Hayir evime"
"Peki"

Eve gidince çağan bey bana sen burda bekle diyip gitti aklima aldigim cerceve gelince arabadan indim

"Çağan bey"
"Efendim"

Elimdeki torbayı ona uzattım

"Bu ne"
"Açın"

İçindeki çerçeveyi görünce direkt bana bakti

"Çerçeve mi aldın ne gerek vardı ben alırdım"
"Hayir efendim ben kırdım sonuçta"

Çağan bey koskoca gülümsedi ilk kez onu boyle gülerken gordum gamzesi vardı ve çok tatlı görünüyordu

"Gel iceriye birlikte fotoğrafı yerleştirelim"

İceriye girip fotoğrafı yerleştirdik.
Fotoğraftaki kadın kimdi acaba

"Ee şey efendim fotoğraftaki kadin kim"
"Annem"
"Peki neredeler yani hic yanınızda falan gormedim de"
"Annemle babam trafik kazasinda öldü"

O an donup kaldım Allah kahretsin neden sordum ki cagan beye baktığım da gözleri dolmustu

"B-ben bilmiyordum özür dilerim"
"Ozur dilenecek birsey yapmadın sen"
"Ama gözleriniz doldu"
"Yo sana öyle gelmiştir "
"Peki madem o zaman gidelim mi"
"Olur"

Tam arkamı döndüm gidicekken beni kendine çekip sarıldı
Allahim kalbimin sesini duyabiliyordum inşallah o duymaz
Bende bir sure sonra karşılık verdim. Bi dakika cagan bey ağlıyordu kendimi çekip yuzune bakmak istedim ama izin vermedi

"Çağan bey iyi misiniz?"
"Sus lütfen sus buna ihtiyacım var"

Susup öylece durdum 4-5 dk sonra çekildi

"İyimisiniz efendim"
"Evet iyiyim. Kusura bakma bi an sarıldım"
"Yo önemli değil "
"Peki saat geç oldu şirkete gitmeyelim seni direkt evine birakayim ben"
"Tamam "

Arabaya binip eve dogru gidiyorduk. Telefonum çaldı arayan annemdi.

"Alo efendim annecim"
"Nerdesin kızım"
"Geliyorum anne yoldayım"
"Cabuk gel kızım sevdiğin yemekleri yaptım"
"Kuru fasulye ve pilav yaptın dimi yoksa yemem bak"
"Evet kızım kuru fasulye plav yaptım"
"Tamam annecim hemen geliyorum"

Telefonu kapattım Allahim ne yaptim ben cagan beyin annesi yoktu. Çağan beye baktığım da burukca gülümsüyordu arabayı durdurdu etrafa baktigimda eve geldigimizi farkettim. Arabadan inicekken cesarete gelip çağan beye döndüm

"Cagan bey kuru fasulye ve pilav sever misiniz?"

Gülümseyerek kafasını salladı. Ve birlikte eve gittik annem kapıyı açtığında sasirdi

ASİSTAN AŞKI.. [ÇagTu]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin