17th's →jnk + kji ✓

iki, anısına

Güneşin en tepeye doğru yolculuğa çıktığı güzel bir sabahta Kim Jennie, yeni villalarının bahçesinde otururken cıvıldayan kuşların sesinden başka bir şey duyulmuyordu etrafta. Saat sekize yaklaşıyor olmalıydı. Chanel marka, ceket ve etekten oluşan siyah bir takım giymişti o sabah yeni işine başlamak üzere. Bacaklarında siyah tül çorap, ayaklarında ise siyah bir topuklu vardı. Saçlarını sıkıca toplamıştı tepeden. Beraber çıkmak için sevgilisini beklerken havuzun kenarındaki şezlong sandalyelerden birine oturmuştu ve üst tarafa attığı bacağını farkında olmadan sallarken yalnızca tek bir yeri seyrediyordu.

Jongin'in o gün söylediği nokta doğruydu. Havuz ile ev arasında kalan, çimenlik kısımda açıkça dikkat çeken bir bölge, yaklaşık bir insan bedeninin uzanabileceği büyüklükte olmalıydı. Yeşil ve gür çimlerin arasında, ezik ve solgun kalmış kısmıydı orası. Kulağa saçma gelebilirdi belki ama Jennie biraz zorladığında kol ve bacak şekillerini dahi görebiliyormuş gibi hissediyordu. Buraya düşmüş olmalı, diye geçirdi içinden. Yıllar önce o kız odasının penceresinden atlamış ve cansız bedeni, o çimenleri ezmişti muhtemelen. Hala daha böyle cansız durmaları normal miydi bilmiyordu ama Jennie, belki de ölüp giden o kızın anısına bir daha sağlıklı büyümemeye ant içmiş bile olabilirlerdi.

Elini ne kadar zamandır çenesine yasladığının farkında olmasa da bu pozisyondan yorulduğunu fark ettiği sırada Jongin'in yan taraftan gelen sesini duydu ve toparlandı.

"Hadi çıkalım." dedi genç oğlan, Jennie bahçede beklerken o da hazırlanmıştı yeni işi için. Babalarının bir diğer isteği üzerine aynı şirkette de çalışmayacaklardı, yalnızca iki farklı şirkette sıradan stajyer rolü buldular kendilerine. Koskoca iki şirketin varisleri onlar değildi sanki. Yalnızca gerçekten aşk dolu ve gündelik bir hayat yaşayıp, babalarının parasıyla taşındıkları o villa hariç, şimdi gerçekten de kendi paralarını kazanmak istiyorlardı. Jennie son bir kez, kendilerine ait olmayan o tek perdenin bulunduğu pencereye, ve çimenlerin solgun kısmına baktıktan sonra ayağa kalktı.

Jongin'e doğru ilerlerken saate bakmak isteyip ceketinin cebindeki telefonunu çıkardığında, haziran ayının 13'ünde oldukları çarptı bakışlarına ekranda. O ana kadar fark etmemişti ancak 17'sine çok az kaldığını artık biliyordu.