LOVEMELIKEYOUDO

Chapter 22 - Ghezrel's pain

A/t] Nag eenjoy ba kayo? Haha. Parang di naman XD ^^, paganda na po ng paganda ang storyuang ito! Haha. Ayweh? pavote nalang po salamat :D VB ako ps.

Paki read din po ng second story ko pag napublish na. Thankyou!:* godbless guys.

Jacob POV

Jacob Garcia is the name. Ghezrel's dad, we own a big clothes company. Siguro naman naikwento na sainyo ni Ghezrel yun? at ung nangyare sa states? Nasabi na ata ng asawa ko :D

Tok. Tok.

"Mam-sir, handa na po ang pagkain" -Maring

"Susunod na kami. Salamat" -ako

"Hay. Nasan na kaya si Ghezrel? Gabi na eh" -Haena

"Baka naman alam ni Ashya kung nasan ang anak natin?"

"oo nga. Halika baba na tayo hon"

Bumaba na kami ni Haena, nadaanan namin si Ghezrel na halos makuba na sa pagkakasandal nya sa sofa katabi si Jacob. Haha! Batang to talaga! At alam nyo ba kung anong pinapanood nya? PHINEAS AND FERB, if I know every morning yun. Pero dahil sa cable nakakanuod sya nun. Bata pa talaga ang anak ko ^_^

"Pst. Gezzy! Kakain na"

"5mins dad"

"5mins ka dyan! Gutom na kami ng mom mo. Patayin mo na yang tv. Lets go Jian"

"psh. K fine"

Habang kumakain kami biglang may dumating. Si Ghezrel na ata.

Pepep-pep-pep..

Kilala ko ang tunog ng sasakyan na yun. Yun ang una kong kotse na iniwan ko dito. Nagpasundo kaya si Ghezrel kay Ron?

Tama nga. Pumasok na sya dito sa loob ng bahay at tinawag si Ashya.

"Yaya?"

"Ano yun anak?"

"diba po sabi ko pagkatapos nyong maghugas ng plato kanina magpahingan na po kayo?! Bat gising pa kayo?" Sabi nya na parang galit.

"Anak kase.."

"Kase ano? Ano po?"

"Kase.."

"Gh-ghezrel" -Haena

O____O

>________

-______-

=____=

:3333333 -Ghezrel

"Anak! Miss na miss kita"

Niyakap sya ng mom nya pero wala syang response. Ang laki ng pinagbago ng anak ko. Mas lalo syang gumanda, at alam kong mas naging matapang sya pero parang nadagdagan ang pagkamasungit nya.

"Let go of me! Ano ba?" Pagpupumiglas nya.

"Anak wag ganyan! Mommy mo pa rin sya" -ashya

"SHUT UP YAYA ASHYA!>,< "

"Anak-anak, makinig ka muna" -Haena

"Anong papakinggan ko? Yung kasinungalingan nyo? Ghaadd. Ma! INIWAN NYO KO DITO! INIWAN NYO KO MAG-ISA TAPOS NGAYON LALAPIT KAYO SAKIN NA PARANG WALANG NANGYARE? DAMN IT MA! DAMN IT"

"GHEZREL ! Hindi ko gusto ang tabas ng dila mo ha?"-ako

"Hoh! DON'T ACT AS IF YOU CARE DAD! BECAUSE YOUR NOT! For how many years. Naghahanap ako ng magulang, na sasama saken kapag family day. Magchecheer saken kapag may quiz ako. Magsasabi saken ng verygood kapag may star ako, gagamutin yung sugat ko pag nadapa ako, magsusuklay ng buhok ko pagpapasok sa school at magsusuot sakin ng bag ko. Pero wala! Wala kayo! Wala kayo nung panahong kailangan ko kayo. Nasanay akong mag isa! Nasanay ako na walang tutulong sakin kundi sarili ko. Mahirap pero nakaya ko kaya hindi ko na hiniling na bumalik kayo"

umiiyak na sabi nya. Ramdam kong nasasaktan ang anak ko, ang laki ng pagkukulang namin sakanya. Ang sakit makitang ganto ang anak ko :/

"Anak. Im sorry, sorry anak" umiyak lang ang mama nya habang nagsosorry sakanya. Si Gezzy umiiyak na din baka atakihin sya sa puso:3

"Enough of this scene! Excuse me"

---