Chapter 16
Author's POV
6 na din ng gabi ng makarating sila sa bahay ni Ghezrel. Binuhat na lahat ni Kuya Ron yung mga baggage nila tumulong na din yung tatlo.
"Ahm. Beb tabi tayo sa kama mo ah?" -akhira
"Oy. Teka san ako matutulog kung dun ka?" -Vince
"Problema mo yun! basta tabi kami ni beb" -Akhi
"Ghezrel. Patabi din ako!"
"Okay fine! Tayong tatlo sa bed ko. Ayoko ng malikot matulog ah?"
"yey! ^_^"
"Ahh. Jeb, Miko & Rex sa Guest room na lang kayo! Malaki naman ung bed dun eh" -Gab
"Ha? Beb dapat sa isang room lang tayo!" -akhi
"Ha? Beb isa lang bed ko sa kwarto kaya di tayo pwede lahat dun!"
"edi maglatag nalang sila ng carpet o kaya kahit anong sapin dun sa sahig ng room mo" -vince
"Oo nga Ghezrel para overnight talaga!" -Rex
"Eh. Di ba kayo mahihirapan dun?"
"Di yan ghezrel ! Basta kasama ko si babe" -Miko
"Naku. Bumanat ka nanaman" -akhi
"Ok. Sige na! kayo na dumiskarte kung pano kayo matutulog papakuha ka nalang kay yaya ung mga gagamitin nyo" -Ghezrel
Hayy :3 kabataan nga naman-_- puro pag ebeg. Hihi :* buti nalang single ako! HAHAHA. Sorina ^^
--
Ghezrel POV
Hay! Pano kaya kami magkakasya dun? :3 pero kaya na siguro nila yun :D
"Hi. Yaya ashya!"
"oh. Ghezrel nagugutom ka na ba? Sandali lang matatapos na to!"
"ah. Sge po! Ah, ya pakidala po nung carpet & foam na nasa guest room pati po mga unan at kumot sa room ko. Thank you po! ^_^"
"Sige. Ay! Anak tumawag sya"
"po? Sino pong sya?"
"ang kapatid mo!"
napasimangot ako sa narinig ko. Bakit sya tatawag dito eh wala naman sila mom & dad dito! -,- pero di ko alam kung anong nangyare samin ni Gezzy. Close kami nung mga bata pa kami as in super close na nagmumuka na kaming kambal dahil bukod sa di kami mapaghiwalay magkamukang magkamuka kami pero were not really twin.
"Bat naman po sya tatawag dito? Ano daw pong kelangan?"
"uuwi daw sila ng mama at papa mo bukas tinatawagan ka daw nya di mo sinasagot"
"di ko pa po hinahawakan phone ko ya. Hayaan na po natin sila! Sige po akyat nako pakisabi nalang po pag ok na ung dinner"
umakyat na ko sa room ko. Ewan ko ba pero parang nalupaypay ako. Nandun sa loob si Akhira & Vince buti wala si Jeb.
"Oh. Beb anong nangyare? Bat ganyan itsura mo?"
"beb. Uuwi na sila!"
"ha? Sinong sila?"
"Gezzy!" Tipid kong sagot.
"Whaaatttt?" -Vince
"Ah. Eh bakit parang ayaw mong umuwi sila? Di ba dapat masaya ka kase makakasama mo na sila? -akhi
"Beb. Iniwan nila ko for how many years! di man lang nila naisipan na balikan at kunin ako dito bakit ko pa hihilingin na bumalik sila?"
"beb. Kahit anong mangyare family mo pa din sila! May dahilan naman siguro sila kung bakit di sila nakabalik para kunin ka!"
"I don't know & I don't care!"
"Ghezrel. Kausapin mo sila pag uwi nila! Sabihin mo kung anong gusto mong sabihin. Itanong mo lahat ng gusto mong itanong kesa maging ganyan ka"
"hindi ko kaya beb. Ayoko silang makita! Ayoko!"
Napaiyak ako dahil dun. niyakap ako ni beb at ni vince. Feeling ko di ako nag iisa dahil nandito sila ngaun sana lage nalang silang nandito pag umiiyak ako para di ko maramdaman ang pag iisa.
I admit namimiss ko na din si Gezzy. Pero tinatalo yun ng galit ko. Sinasabi ng puso ko na patawarin ko na sila pero sinasabi ng utak ko na kamuhian ko sila dahil iniwan nila ko.
"Ghezrel"
Tinatawag na ko ni yaya. Ready na siguro ang dinner.
"Ya. Susunod na po ako sandali lang po!"
"osige anak bilisan mo"
inayos ko muna ang sarili ko. Punas luha, suklay buhok, ayos damit tas Bigte. Juk! XD
Bumaba na kami nila beb papunta sa dining. Nandun na pala ung tatlo. Pinaupo ako ni Jeb sa tabi nya at nilagyan ng food ung plato ko. Pinipilit kong ngumiti kahit mahirap. Ayokong ipakita sa kanya na nasasaktan ako pero..
"I know your not ok!" Pabulong nyang sabi.
"Ha? Ah.. No! Im ok Jeb"
"go to the garden later. I'll wait for you ok?"
Anong problema nya? Anong meron sa garden? Eh. Ewan! Kakain muna ko. Gutom na talaga ko eh.
"Ya, kuya Ron. Come on join us" sabi ko na parang wala akong dinadamdam.
Umupo sila at kumain din. Sana laging ganto para kaming malaking pamilya na noon ko pa gustong-gustong makita sa pamilya namin nila Gezzy. Pero kahit kelan di na mangyayare dahil sobrang sama ng loob ko sakanila T^T
Natapos kaming kumain at tinulungan ko si yaya na magligpit ng dining.
"Ghezrel"
"po?"
"Alam kong ayaw mo silang makita. Alam ko din na nasasaktan ka pa rin pero anak panahon na siguro para patawarin mo na sila. Pamilya kayo eh"
"Ya. Hindi ko kaya >:( sa tuwing naiisip ko na magkakasama sila feeling ko sila lang ang pamilya. Feeling ko ulila nako"
"anak lahat naman to ginagawa ng mama at papa mo para sayo. Para sa kinabukasan mo"
"Yah. But I rather choose na maghirap pero naaalagaan nila ko kesa ganto"
"Pero ghezrel. Kelangan mo silang intindihin. May negosyong inaalagaan ang parents mo na para rin naman sa inyo ng kapatid mo"
"Ya. Alam nyo po pinagpipray ko na sana kayo nalang ang naging mommy ko"
"anak naman kita ah? Kahit di ka lumabas saken. Anak kita :D tandaan mo yan ha?"
"Thankyou po ya. Iloveyou"
"Iloveyoutoo anak. Sge na puntahan mo na mga kaibigan mo"
"Sge po ya. Rest na po kayo after that. Sila ate maring nalang po ang bahala sa ibang gawain"
-
"Ate maring"
"Ah. Bakit po mam ghezrel?"
"Kayo na bahala nila Gingkee at nina sa ibang gawain dito sa bahay. Pagtapos ni yaya sa kusina magpapahinga na sya ok?"
"Opo. Mam ghezrel"
Pagkatapos ko kausapin si Ate maring pumunta na ko sa garden para kausapin naman ang mahangin kong boypren ^__^
bytheway. Si ate maring, gingkee, and Nina. Mga bagong katulong ko dito sa bahay kasi parang nahihirapan na si yaya ashya sa mga gawain dito kaya nag hire ako ng bago :D
--
BINABASA MO ANG
LOVEMELIKEYOUDO
Mystery / ThrillerThis story will show you how to fall inlove, to be love, and how LOVE will break your heart. WHAHA! napaenglish ako -__-" tsss. BLOOD! Its so iweee! HAHA. :)