WHEN I WAS YOUR FAN (SB19 FanFic)✔

UNKNOWING THAT, HE IS HIS YOUNGER BROTHER

".....so it was him, the one who saved my life from the assurance of death. Yung lalaking inakala kong holdaper at masamang tao porke naka-all back ang suot ay sya palang magliligtas sa buhay ko sa tiyak na kamatayan, kasi kung hindi nya ako tinulungan na makalabas doon sa elevator kasama nya, ay sa malamang  may isang kabaong na ni  Ro Anne Jane Pesaña ang mai-uuwi sa bahay namin, it is him, the man called by his name, Stell"

-

-

"Miss, are you feeling better now?"  tanong sa akin ng isang medical crew. Tumango lang ako habang tinutulongan ang sarili ko na makabangon galing sa pagkakahiga sa stretcher.

"Bff!!" may narinig akong tumawag ng CS (call-sign) and I am pretty sure, si Isaiah 'to at nang lumingon ako ay hindi ako nagkamali, sya nga! She ran unto me with a teary eyes at nang makalapit ito sa akin ang kaagad nya akong niyakap ng mahigpit na mahigpit.

"A-A-Aray! I-Isai-ah..h-hindi ako m-makahinga!" Isaiah hugged me  so tight na halos hindi na naman ako makahinga. Sinuway naman kaagad ito ng medical crew na tumulong sa akin.

"Ayy sorry, aorry! Ano okay ka lang ba?! May nawala bang body parts sayo? Ano kompleto pa ba ang  ngipin mo?!"  Natatarantang tanong ni Isaiah sa akin. Masakit man aminin pero likas na talagang shunga itong bff kong si Isaiah, praning ee!

"Pwede ba, wag kang OA Isai... Okay lang ako at tsaka, anong pinagsasabi mong may nawala bang body parts sa akin? Nahimatay lang ako kasi na-suffocate ako sa elevator kanina, yun lang yon....at tsaka......may tumulong naman sa'kin"  Paliwanang ko kay Isaiah. Niyakap lang ako nito habang umiiyak, niyakap ko lang din ito pabalik.

-

-

O͜͡N͜͡E͜͡ W͜͡E͜͡E͜͡K͜͡ L͜͡A͜͡T͜͡E͜͡R͜͡

Mahigit isang linggo na din ang makalipas magmula noong nangyari ang malakas na lindol na halos ikinamatay ko pa kung hindi ako nailigtas nung lalaki na nakasama ko sa elevator. Inaamin ko, napa-hanga nya ako dahil sa ginawa nya I mean, hindi lahat ng tao ay ganun 'te, at sa malamang kung ibang tao 'yon sigurro, hinayaan na akong mamatay sa sulok ng elevator nun but thank God! at yung lalaking iyon ang naging kasama ko sa elevator at that time na nangyari ang lindol. Hays! Anyway, andito ako ngayon sa hallway ng school campus namin, papunta ako sa school library kasi may hihiramin lang akong libro sa social studies at tsaka sa history. Andito na ako sa loob ng school library, walang masyadong estudyante dito ngayon, siguro dahil malapit na din mag-launch break. Eksaktong 11:41 a.m na, pumunta na kaagad ako sa social studies book section nitong library, at kaagad ko itong hinanap.

"So...cial studies....Anthropologist....Karl....Marx" Bukang bibig ko habang patuloy na hinahanap ang libro na hihiramin ko sana. "Ahah! Andito ka lang pal-" sabi ko nang biglang may humablot sa libro na kukunin ko na sana. "Ex..cuse me? Ahmm..kasi... kukunin ko sana yan"  pauna kong sabi doon sa kong sino man 'tong kupal na basta na lang hinablot ang libro na kukunin ko sana kasi hihiramin ko. "Sorry Miss, pero ako ang nauna eh"  sarkastikong tugon nya sa'kin.  "Anong ikaw?! E ngayon ka lang dumating ah?"  pagmamataray kong sabi. "Anong ngayon lang dumating? E kung ngayon lang ako dumating edi' sana na sayo 'to?" pagmamayabang nyang sabi sa harap ko. "Abah! Okay ka din e no? Sinabi na ko na sayo na ako nga ang nauna di' ba? Ang kulit mo din e!" tugon ko ng may pagkainis ang tono ng pananalita ngunit pinapanatili na naka-faulseto ang tinig ko. "Ah talaga? Pero, pano ba yan? Nasa akin ang librong 'to? Kung gusto mo, kunin mo na lang sa'kin...kung ka-" dahil sa pagkainis ko, ay hindi ko na hinayaang matapos pa nya ang sasabihin nya at kaagad ko nang kinuha ang libro. "Sorry boy, pero  nagkamali ka ng inuoto"    sabi ko sa kanya sabay talikod at pumunta sa History book section.