RUH ÖKÜZÜM

RÖ -1-

GALERİ-CEYHUN- (DYLAN O'BRİEN) 

İnanamıyorum.Berkay hiç utanmamış, resmen arkamdan gelip adımı haykırmıştı sokakta.Tabi, arkasında Yaren'e ait iki şaşkın göz bırakarak.Gerçi, umrumda değildi.Ne hali varsa görsün sürtük.

Yanımıza kadar geldi.Gözlerimin içine baktı.O gözlerde 30 dakika önce kaybolmaktan korkarken, şimdi kaybolduğum için şükrediyordum.Birkaç dakika bakıştık sadece.Bişi demeye çalışıyordu.Endişeliydi, şaşkın ve de pişman.Tabi, inanın bana bu umrumda değildi.Adının Ceyhun olduğunu öğrendiğim çocuk ise olduğu yerde durmuş bir bana bir de Berkay'a bakıyordu.Berkay ağzını araladı konuşmak için.Ne diyeceğini tahmin ediyordum ve duymak istemiyordum.Ona söz hakkı vermeden direk "Sus.. " diye başladım ve devam ettim. "Sakın, sakın konuşma.Beni arama tamam mı? Mesaj falan atma göz göze bile gelme benimle.Bitti Berkay, anlatabildim mi? Bitti. Allah ikinizinde belasını versin. Siktir git hayatımdan !" diye bağırdım bütün sokağın ortasında.Sesim yankılanmıştı.Hoş bu ayrı bi hava katmıştı ama neyse.

-De siktur loğ.

İç sesimle uğraşamazdım şuan. Berkayın çimen yeşili gözlerinin tondan tona girmesini seyrediyordum.Ağzını araladı tekrardan fakat, geri kapadı.Hiç bir şey demeden gitti. Bi ara durup göz ucuyla bana baktı ama, geri devam etti. Dediğim şeyden pişman değildim. Olmam gerekmiyor da zaten. Ne hali varsa görsün İT herif .Ceyhun'un sesiyle kendime geldim. Dalmış olmalıyım herhalde." Gidelim mi?" Başımı salladım sadece. Geçtim ön koltuğa. Oda yerini aldı ve sürmeye başladı. Hacı ben daha yolu sölemedim nere gedeyon sen? Sanırım içimi okudu ki yolu sordu "Nerden? " Anlattım kısaca yolu ve eve sürmeye başladı. Yol boyunca susmuştuk. Sessizliği en son evin önüne geldiğimizde ben bozdum. "Teşekkürler" diyip ineceğim sırada bileğimden tuttu. "Bu ayakla nereye gidiyosun güzelim? Gerçi, bana hava hoş ama çıkarım diyosan gidebilirsin. He bide, eviniz güzelmiş." Allam o kadar şey yaşadım onun üstüne eviniz güzelmiş nedir? Ha ok ok . Neyse. Gözlerimi devirdim ve indim arabadan. Şahsen gayet iyi yürüyodum.Bişiyim yoktu, sadece bu saatte eve ne yürümek istiyordum nede başka bişi. İşime geldi anlayacağınız.Oda bunu farketmiş olucak ki arkamdan bağırdı " E hani baca-... Ulan "deyince kahkahayı patlattım normal olarak. Sonra çantamdan evin anahtarını çıkardım ve içeri girdim. Işıklar yanmıyordu uyuyolardı herhald-..

"Annecim sen daha uyumad-.." "Nerdesin kızım sen ?! Saatten haberin var mı evladım? Gel beni döv diye bağırıyosun resmen ! "

-Gel beni döv nedir lan?

İç sesime hak verdim ve anneme Şirince sırıttım.Tabi bana göre şirinceydi o buna nasıl bi adlandırma yapıyordu bilmiyordum.Kafasıyla sağa sola yaptıktan sonra " Açıklamayı yarın sabah yaparsın.Ha unutmadan, açıklama yapmadan kahvaltı yok, tv yok, şu tıkır tıkır ses çıkaran şeyde yok (pc) . O kadar.Şimdi yatabilirsin." Allahım benim günahım neydi? O kadar şey saydı lan borumu?

Odama geçtim ve pijamalarımı giydim. Batmanlı pijamalarım vardı.Onları seviyordum. Ah aşklrm.Damonla sizi asla değişmem

-Oldu o zaman biz kalkalım.

Şu iç sesim yüzünden bir gün ölücektim ama o gün bugün olmamalı.Damonla tanışmadan ölmeye niyetim yoktu gardaş.

Sabah gene o lanet alarmla uyandım. Bu alarmın yapımcısı Nokia olmalı.Her sabah dayanamayıp duvara fırlattığım alarm bir türlü bozulmuyordu lan. Kahrolasıca piç.

Hemen dolabımın karşısına dikildim ve kıyafetlerime bakmaya başladım. Bugün okulun ilk günüydü. Bizim tayfayla bayadır görüşmüyordum. Evet; Lara, Görkem, Asena ve Anıl. Tabi, Yaren artık yoktu.  Olmayacaktı. Yaren dışında, bunları kimseye değişmem, değişemezdim.Her şeyden önceliğim Berkay ve Yarendi fakat, Berkayın bir y*vşak, Yareninde bir sürtük olduğunu bilmeden önce.Şimdi tek dostlarım, Lara, Görkem, Asena ve Anıldı.

Altıma siyah dar kotum üstüme ise kolsuz beyaz gömleğimi geçirdim.Siyah converse lerimide giydim ve çantamı kaptığım gibi aşağı indim.Annem beni görünce direk 'Piç Smile' moduna geçti ama piç eden ben olucaktım."Görüşürüz Annecim. Kahvaltını iyi yap olur mu ?" diyip çıktım. Arkamda iki devrilmiş göz bıraktığıma emindim. Her neyse. Durağa doğru yürümeye başladım. Kulağımda kulaklıkla 'Duman - Helal Olsun' dinliyordum. Duman seviyordum ve dinliyordum. Bana hep ruh halim gibi gelmiştir şarkıları.

Arkamdan biri bileğimden tuttuğu gibi kendisine döndürdü.Yavaş lan az daha düşüyodum (!).Hadi ama dalga geçiyo olmalısın, Berkay??

DEVAM EDECEK :)