Σκοτεινά πάθη και ενοχές μπλεγμένες... (Παύση-υπό επεξεργασία)

1⟭

   Από μωρό η Αντιγόνη συνάντησε δυσκολίες, καταθλίψεις και πόνο. Η ζωή της συνέθεσε και έδεσε τη μοίρα της με τραγωδίες. Αρρώστησε όταν ήταν νεογέννητο, πέρασε την ψυχολογική κακομεταχείριση από τον πατέρα της, πληγώθηκε από συνομίληκες στην εφηβεία και πλήγωσε με τη σειρά της άδικα ορισμένους ανθρώπους, ερωτεύτηκε τον ακατάλληλο άντρα που της καθόρισε το πιο απρόβλεπτο και συγκλονιστικό κομμάτι της μοίρας της.

  [...]

 Γεννήθηκε ένα φωτεινό δειλινό και το δυνατό της κλάμα ξέσκιζε την ατμόσφαιρα στο δωμάτιο της κλινικής. Η μαμά της πάλευε να την ηρεμήσει στην αγκαλιά της, όμως η Αντιγόνη δεν έλεγε να ησυχάσει. Ο γιατρός παραξενεύτηκε και τελικά λίγες μέρες αργότερα εντόπισε και διέγνωσε την αιτία. Το μωρό γεννήθηκε κουβαλώντας ένα σοβαρό μικρόβιο που έπρεπε να εξουδετερωθεί το συντομότερο. Οι γονείς έκαναν τάμα και προσευχές στην Παναγία και από ότι φάνηκε έπιασαν τόπο σε συνδυασμό με την έγκαιρη προσπάθεια του γιατρού. Το νεογέννητο θεραπεύτηκε αλλά η αρρώστια του ξαναεμφανίστηκε έξι χρόνια μετά όταν σαν παιδάκι είδε ένα 'τρομακτικό' συμβάν-τον πόλεμο ανάμεσα σε δύο ταύρους στο χωράφι- να εκτυλίσσεται μπροστά του με αποτέλεσμα να ανεβάσει υψηλό πυρετό από το άγχος και έτσι να επαναφέρει το μικρόβιο. Ο γιατρός διαβεβαίωσε τους γονείς μόλις θεράπευσε την μικρούλα τους ξανά, ότι δεν έπρεπε να αγχώνεται υπερβολικά το παιδάκι γιατί είναι σαν να έφερνε ξανά το σοβαρό μικρόβιο στον οργανισμό της.

Οκτώ χρονών θα'ταν όταν έζησε το δεύτερο δυσάρεστο περιστατικό της ζωής της... χρειάστηκε ένα απόγευμα να το περάσει με τον μπαμπά της. Η μαμά της τους είχε αφήσει για μερικές ώρες επειδή έπρεπε να πάει στο σπίτι δύο ηλικιωμένων, για χάρη των οποίων αναλάμβανε τη φροντίδα τους σαν σπιτική νοσοκόμα.   

 Η μικρή έπαιζε σε μια γωνίτσα με τα παιχνίδια της ήσυχα και ζωγράφιζε αφηρημένα με τις κηρομπογιές. Ξαφνικά ο μπαμπάς της την έπιασε νευριασμένος από τους αγκώνες και την κατηγόρησε για το γεγονός ότι δεν έμαθε ακόμα να κάνει δουλειές στο σπίτι, πλύσιμο έστω αν όχι σιδέρωμα και κηπουρική. Τα περισσότερα παιδάκια του νησιού μάθαιναν και ήξεραν από τους δικούς τους μια, δύο τουλάχιστον οικιακές δουλειές, όμως η μαμά της Αντιγόνης την πρόσεχε υπερβολικά και την κρατούσε μακριά από αυτές, γιατί όπως έλεγε ήταν πολύ μικρή ακόμα. Ο πατέρας  παραπονιόταν και θύμωνε με τον καιρό, ιδιαίτερα επειδή η γυναίκα του δεν μπορούσε να φέρει στο κόσμο άλλα παιδιά. Βασικά επειδή δεν θα είχε την ευκαιρία να αποκτήσει αρσενικούς απογόνους ξανά, για αυτό ως αποτέλεσμα ξεσπούσε τα νεύρα του πάνω στην κόρη του.