Haftasonu programım yoktu. Onun programı var mı diye merak ediyordum. Tam söyleyecekken bir kız geldi ve Derin'e aşkım dedi. Sinirlenmiştim. Erkekleri anlayamıyorum diye düşündüm ve üzüldüm. Hiçbir erkeği karşılıklı sevemeyecek miydim?! Eve geldim kendimi odama kapattım. Müzik dinledim ve uyuyakaldım. Hayatımın en güzel ve en kötü günlerini aynı anda yaşamıştım. İlginçti. "Bul beni kaybolmuşum" şarkısını dinledim bu şarkı bana hep iyi gelirdi. Aniden telefonum çalmaya başladı. Arayan Derin'di. Karmaşık düşüncelerle açtım telefonu. "Beni yanlış anladın" dedi ve "bugün sinemaya gitmeye ne dersin?" diye sordu. Heyecanlandım. Ama yine de belli etmemeye yüz vermemeye çalıştım ve "benim başka programım var Pazartesi görüşürüz" dedim ve kapattım. Sonra pişmanlık denizinde boğulmaya başladım keşkeler içinde kaldım. Ama sonradan beni sevip sevmediğine emin olmadan yakın davranmamaya karar verdim. Saat geç olmuştu ve derin(aşkımın ismi gibi) bir uykuya daldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT BIZE GÜZEl
RomanceAşklar karşılıklı olduğunda hayat bize güzeldir. Arkadaşlar hatalarım fazla olabilir ilk kitabım okumanızı ve yorum yapmanızı diliyorum sizi seviyorum (hikayemde her gün farklı bölüm paylaşıyorum takip ederseniz çok mutlu olurum)
