Rosé kasabanın delisinden var olmadığına inandığı vampirler hakkında ilginç bilgiler dinledikten sonra, merakına yenik düşer.
Bir gazeteci olarak araştırma yapan Rosé, ormanın derinliklerinde ona oldukça kızan vampirler ile yüzleşir.
Lalisa Manobal...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
∆
Araştırmalarımın 3. ayında masamın başında artık her şeyi ortaya serecek kanıtıma bakıyordum. Memnun bir gülüşle zarfa bakarken geriye doğru yaslandım ve bugün her şeye son verecek bitirici hamlemi düşündüm.
Gazeteciydim. Kasabada bunu herkes biliyordu ve beni yeri geldiğinde hain ilan edecek insanlardı. Çünkü kasabayı tehlikeye atacak bir haber yapıp yayınlayacağımdan korktukları için pek sevmezlerdi beni. Neyse ki sevilmemeye alışıktım. Her şey henüz birkaç ay önce yaşadığım, kasabanın delisinden dinlediğim bir olayla gerçekleşmişti. Taşındığım kasabada her şey gayet normalken delinin tekiyle karşılaşmıştım. Kendisi deli olmadığını iddia etse de kasaba halkı anlattığı şeyleri uydurduğunu ve deliye inanmamam gerektiği ile ilgili beni uyarmıştı.
Bir gün yağmurlu bir havada göl kenarında çığlık atarken bulmuştum deli kadını. Onu sakinleştirmek için bir süre uğraşmış hemen sonra ise kimsenin evine almayacağı kişiye ben kendi evimi açmıştım. Çok fazla korkuyor ve tir tir titriyordu. O gece bana inanmamın mümkün olmayacağı şeyler anlatmıştı. Yüzyıllar önce adları geçen vampirlerden bahsetmişti. Bu kadın onları gördüğünü ve kendisine saldırıp kanını içmeye kalktığını anlattığında, gerçekten kahkahalar ile gülecektim fakat kadın salya sümük ağlarken haline üzülmemek imkansızdı.
Bir yandan bu hikayenin bir uydurmaca, kasaba halkının dediği gibi inanmamak için kendimi durdursam da bu deli kadının dedikleriyle uzun bir araştırmaya girmiştim. Aylarca vampirler hakkında araştırma yapıp tek tük bilgiler alsam da elimde elle tutulur bir kanıt yoktu. Vampirler var mıydı onu da bilmiyordum. Umudu kestiğim bir zamanda aniden bir zarf bana ulaşmıştı. Açıp okuduğumda ise bütün araştırmalarıma cevap olacak bir andı.
'Vampirler hakkında araştırma yaptığını biliyorum. Bununla ilgili senden çok araştırma yaptım ve elimde kanıtlar var. sadece yayınlayacak kadar cesur değilim. Belki ikimiz bunu başarabiliriz. Ben bu kasabadan birkaç sene önce men edildim. Bu yüzden kimsenin beni görmemesi lazım. Ormana gel. Seni orada bekleyeceğim. Yarın gece 9'da ormandaki kulübeye tek gel. Yeterince bilgi verdikten sonra haber yapabiliriz. Eminim dünyanın en çok konuşulan haberi olacak.'
Gönderen J-
Elimdeki zarfı defalarca okuyup gerçekliğine inanamasam da bariz her şey ortadaydı. Vampirlerin var olduğunu bilen bir insan bana ulaşmıştı. O an aptalca bile olsa sorgusuz sualsiz kabul etmiştim. O orman kasabanın arkasında kalan karanlık ve büyük ağaçların olduğu korkutucu bir yerdi. Yabani hayvanların olduğunu biliyordum fakat gerçekleri öğrenmek için bunu bile göze aldım.
O gece kalın kıyafetlerimi giyip boynuma fotoğraf makinemi astıktan sonra yola koyulmuştum. Ormana yaklaştıkça korkum daha fazla gün yüzüne çıksa da kasaba halkının önünden bile geçmeye korktuğu karanlık ormanda elimde fenerle ilerliyordum. Hava buz gibiydi. Sabahtan öğlene kadar süren yağmurun ardından havada rüzgar çıkmış buz gibi yapmıştı havayı.
